به گزارش مشرق، احمدرضا عابدزاده اسطوره فوتبال ایران همیشه حرف‌هایش جذاب و خواندنی است.
وی که همین چند روز پیش سیزدهمین سالگرد اتفاق تلخ سال 80 را پشت سر گذاشت پیرامون آن حادثه فراموش‌نشدنی و همچنین آرزوهایش در سال 94 صحبت کرد که متن این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید.
ابتدا از حضورت در منزل یکی از شهدا بگو و دلیل این کارت چه بود؟
من به شهدا و خانواده‌هایشان علاقه و ارادت خاصی دارم. خانواده شهدا و جانبازان جنگ تحمیلی زحمات زیادی کشیدند و اگر رشادت آنها نبود معلوم نبود حالا چه شرایطی داشتیم. من مطمئن هستم همه مردم ایران به شهدایشان عشق می‌ورزند و آنها را دوست دارند به همین دلیل بود که تصمیم گرفتم نزد خانواده آن شهید بروم و با آنها دیدار کنم و البته این کار کوچک بود.
سال 93 را چطور گذراندی خوب بود یا بد؟
سال خیلی خوبی نبود. احساسم این را می‌گوید.
شما که اقامت آمریکا داری چرا به آنجا نمی‌‌روی؟
من به کشورم عادت کردم و اگر گاه و بیگاه به آمریکا سفر می‌کنم باز هم دلم در ایران است. در اینجا اگر کار و احترام باشد نه من بلکه هیچ کس پایش را از این خاک بیرون نمی‌گذارد. شاید باور نکنید ولی آنجا به من احترام می‌گذارند و وقتی رزومه یک فرد را در می‌آورند و او را می‌شناسند برای کارش ارزش قائل هستند حتی وقتی به ایران می‌آیم با من تماس می‌گیرند و می‌گویند کی برمی‌گردی اما من احمد عابدزاده متعلق به این آب و خاکم و یک وجب از اینجا را با یک دنیا عوض نمی‌کنم.
ظاهرا آنجا شاگرد خصوصی هم داری؟
بله شاگرد خصوصی دارم که اکثریت نونهال و نوجوان هستند.
ظاهرا به جز بحث فوتبال شاگرد اختصاص بدنسازی هم داری درست است؟
من به پرورش اندام به این چشم نگاه نمی‌کنم که هیکل بزرگ کنم و خودنمایی کنم بلکه اعتقاد دارم باید وضعیت جسمانی انسان خوب باشد.
پس به خاطر همین است که فیزیک شما در 49 سالگی خوب است.
این حاصل سال‌ها تمرین و زحمت است و شاید برای خیلی‌ها سخت باشد و حتی در باورشان نگنجد که بخواهند روزی 4 یا 5 ساعت تمرین فشرده داشته باشند. بهترین لحظات زندگی من زمانی می‌گذرد که در تمرینات هستم.
شما در 49 سالگی هنوز هم 180 می‌زنید؟!
می‌خندد ... به خاطر تمریناتی که دارم و داشتم انعطاف بدنیم خوب است!
نوروز 94 در ایران هستید یا آمریکا؟
من عید نوروز در ایران هستم. هنوز معلوم نیست که به آنجا بروم یا نه باید شرایط کاریم را ببینم.
دوست داشتید نوروز امسال چه کسی در کنار شما بود؟
منظورتان دوستانی است که دیگر در کنار ما نیستند؟
دقیقا.
امیدوارم روح همه عزیزانی که از بین ما رفته‌اند شاد باشد ولی من همیشه به یاد سیروس قایقران هستم و دلم برای او تنگ می‌شود.دوست داشتم امسال او کنار ما بود.
چرا همیشه در مراسم سالگرد او حضور دارید و نسبت به دیگر همبازیانتان تعصب بیشتری به مرحوم قایقران نشان می‌دهید.
من با سیروس هم‌اتاق بودم و البته رفیق. او همیشه می‌خندید و انرژی مثبت می‌داد. من خاطرات بسیار خوبی با او دارم و نمی‌خواهم در موردش صحبت کنم.
پرسپولیس در دو بازی آسیایی خود برنده شده نظر شما چیست؟
من هم از این اتفاق خیلی خوشحالم ولی باید بگویم وقتی پرسپولیس در قدیم‌ها بازی داشت احتمال پیروزی این تیم بالای نود درصد بود اما الان نه. من صحبتم با هواداران است که پشت تیمشان باشند و اگر موفقیت تیمشان را می‌خواهند از کادر فنی حمایت کنند. حالا این کادر فنی هر کسی می‌خواهد باشد. هیچ جای دنیا وسط بازی به یک مربی فحش نمی‌دهند و حیا کن رها کن نمی‌گویند. اسم مربی اصلا مهم نیست ولی باید به او زمان داد. اگر مربی نتیجه نگرفت مسئولان خیلی محترمانه و راحت می‌توانند به او بگویند که ما با هم به نتیجه نمی‌رسیم و بهتر است یک نفر دیگر را بیاوریم.
نظرت در مورد ادامه این روند پرسپولیس چیست؟
فکر نکنید که پرسپولیس دو بازی را برده شرایط راحت‌تر و بهتر شده است. اتفاقا کار سخت‌تر است. بازیکن باید بیشتر تمرکز کند و باید به فکر پیروزی باشد. این اتفاق می‌تواند پرسپولیس را متحول کند.
لیگ در حال اتمام است و شما کدام تیم‌ها را مدعی می‌دانید؟
من اسمی از تیم خاصی نمی‌برم اما 5 تیم بالای جدول مدعی هستند. من فقط امیدوارم کیفیت لیگ بیشتر شود و مردم به ورزشگاه‌ها بیایند چون این اتفاق می‌تواند فوتبال ما را پرشورتر کند.
چند روز پیش دقیقا سیزدهمین سالگرد آن اتفاق تلخ سال 80 برای عابدزاده بود. چه صحبتی با مردمی داری که برایت دعا کردند؟
واقعا آن اتفاق یک کابوس وحشتناک بود که با دعای خیر مردم به پایان رسید. هنوز هم از تک تک آنهایی که برایم دعا کردند تشکر می‌کنم و امیدوارم روزی بتوانم محبت‌های آنها را جبران کنم.
صحبت خاصی باقی مانده؟
در آستانه سال نو و نوروز 94 آسایش و رفاه را برای مردم ایران آرزو می‌کنم و امیدوارم روزی فرا برسد که ملت ایران بدون هیچ مشکلی در رفاه و شادی کامل زندگی کنند.
وی که همین چند روز پیش سیزدهمین سالگرد اتفاق تلخ سال 80 را پشت سر گذاشت پیرامون آن حادثه فراموش‌نشدنی و همچنین آرزوهایش در سال 94 صحبت کرد که متن این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید.
ابتدا از حضورت در منزل یکی از شهدا بگو و دلیل این کارت چه بود؟
من به شهدا و خانواده‌هایشان علاقه و ارادت خاصی دارم. خانواده شهدا و جانبازان جنگ تحمیلی زحمات زیادی کشیدند و اگر رشادت آنها نبود معلوم نبود حالا چه شرایطی داشتیم. من مطمئن هستم همه مردم ایران به شهدایشان عشق می‌ورزند و آنها را دوست دارند به همین دلیل بود که تصمیم گرفتم نزد خانواده آن شهید بروم و با آنها دیدار کنم و البته این کار کوچک بود.
سال 93 را چطور گذراندی خوب بود یا بد؟
سال خیلی خوبی نبود. احساسم این را می‌گوید.
شما که اقامت آمریکا داری چرا به آنجا نمی‌‌روی؟
من به کشورم عادت کردم و اگر گاه و بیگاه به آمریکا سفر می‌کنم باز هم دلم در ایران است. در اینجا اگر کار و احترام باشد نه من بلکه هیچ کس پایش را از این خاک بیرون نمی‌گذارد. شاید باور نکنید ولی آنجا به من احترام می‌گذارند و وقتی رزومه یک فرد را در می‌آورند و او را می‌شناسند برای کارش ارزش قائل هستند حتی وقتی به ایران می‌آیم با من تماس می‌گیرند و می‌گویند کی برمی‌گردی اما من احمد عابدزاده متعلق به این آب و خاکم و یک وجب از اینجا را با یک دنیا عوض نمی‌کنم.
ظاهرا آنجا شاگرد خصوصی هم داری؟
بله شاگرد خصوصی دارم که اکثریت نونهال و نوجوان هستند.
ظاهرا به جز بحث فوتبال شاگرد اختصاص بدنسازی هم داری درست است؟
من به پرورش اندام به این چشم نگاه نمی‌کنم که هیکل بزرگ کنم و خودنمایی کنم بلکه اعتقاد دارم باید وضعیت جسمانی انسان خوب باشد.
پس به خاطر همین است که فیزیک شما در 49 سالگی خوب است.
این حاصل سال‌ها تمرین و زحمت است و شاید برای خیلی‌ها سخت باشد و حتی در باورشان نگنجد که بخواهند روزی 4 یا 5 ساعت تمرین فشرده داشته باشند. بهترین لحظات زندگی من زمانی می‌گذرد که در تمرینات هستم.
شما در 49 سالگی هنوز هم 180 می‌زنید؟!
می‌خندد ... به خاطر تمریناتی که دارم و داشتم انعطاف بدنیم خوب است!
نوروز 94 در ایران هستید یا آمریکا؟
من عید نوروز در ایران هستم. هنوز معلوم نیست که به آنجا بروم یا نه باید شرایط کاریم را ببینم.
دوست داشتید نوروز امسال چه کسی در کنار شما بود؟
منظورتان دوستانی است که دیگر در کنار ما نیستند؟
دقیقا.
امیدوارم روح همه عزیزانی که از بین ما رفته‌اند شاد باشد ولی من همیشه به یاد سیروس قایقران هستم و دلم برای او تنگ می‌شود.دوست داشتم امسال او کنار ما بود.
چرا همیشه در مراسم سالگرد او حضور دارید و نسبت به دیگر همبازیانتان تعصب بیشتری به مرحوم قایقران نشان می‌دهید.
من با سیروس هم‌اتاق بودم و البته رفیق. او همیشه می‌خندید و انرژی مثبت می‌داد. من خاطرات بسیار خوبی با او دارم و نمی‌خواهم در موردش صحبت کنم.
پرسپولیس در دو بازی آسیایی خود برنده شده نظر شما چیست؟
من هم از این اتفاق خیلی خوشحالم ولی باید بگویم وقتی پرسپولیس در قدیم‌ها بازی داشت احتمال پیروزی این تیم بالای نود درصد بود اما الان نه. من صحبتم با هواداران است که پشت تیمشان باشند و اگر موفقیت تیمشان را می‌خواهند از کادر فنی حمایت کنند. حالا این کادر فنی هر کسی می‌خواهد باشد. هیچ جای دنیا وسط بازی به یک مربی فحش نمی‌دهند و حیا کن رها کن نمی‌گویند. اسم مربی اصلا مهم نیست ولی باید به او زمان داد. اگر مربی نتیجه نگرفت مسئولان خیلی محترمانه و راحت می‌توانند به او بگویند که ما با هم به نتیجه نمی‌رسیم و بهتر است یک نفر دیگر را بیاوریم.
نظرت در مورد ادامه این روند پرسپولیس چیست؟
فکر نکنید که پرسپولیس دو بازی را برده شرایط راحت‌تر و بهتر شده است. اتفاقا کار سخت‌تر است. بازیکن باید بیشتر تمرکز کند و باید به فکر پیروزی باشد. این اتفاق می‌تواند پرسپولیس را متحول کند.
لیگ در حال اتمام است و شما کدام تیم‌ها را مدعی می‌دانید؟
من اسمی از تیم خاصی نمی‌برم اما 5 تیم بالای جدول مدعی هستند. من فقط امیدوارم کیفیت لیگ بیشتر شود و مردم به ورزشگاه‌ها بیایند چون این اتفاق می‌تواند فوتبال ما را پرشورتر کند.
چند روز پیش دقیقا سیزدهمین سالگرد آن اتفاق تلخ سال 80 برای عابدزاده بود. چه صحبتی با مردمی داری که برایت دعا کردند؟
واقعا آن اتفاق یک کابوس وحشتناک بود که با دعای خیر مردم به پایان رسید. هنوز هم از تک تک آنهایی که برایم دعا کردند تشکر می‌کنم و امیدوارم روزی بتوانم محبت‌های آنها را جبران کنم.
صحبت خاصی باقی مانده؟
در آستانه سال نو و نوروز 94 آسایش و رفاه را برای مردم ایران آرزو می‌کنم و امیدوارم روزی فرا برسد که ملت ایران بدون هیچ مشکلی در رفاه و شادی کامل زندگی کنند.