مدیرمسئول این نشریه در سرمقاله شماره اول آن نوشته است: در زمانه ما با وجود این همه روزنامه و هفته‌نامه، ماهنامه‌‌هایی که با تعداد زیاد صفحات چاپ چهاررنگ طبع و منتشر می‌شود، تنها تضمین‌کننده موفقیت و محبوبیت هر نشریه‌ای تنها جذابیت و کیفیت بالای محتوای آن و نگاه حرفه‌ای گرایی دست‌اندرکاران آن است که صور اسرافیل دوم می‌خواهد به فضل الهی و با برخورداری از حمایت شما یاران و خوانندگان فهیم و فرهیخته از جمله چنین نشریاتی باشد.
وی همچنین از خوانندگان این نشریه خواشته تا محدودیت صفحات و یک رنگ بودن چاپ صوراسرافیل دوم را صرفاً یک ادای احترام و تجدید خاطره با صور اسرافیل اول تلقی کنند هر چند صور اسرافیل همچنان با حال و هوای قدیم البته با تغییراتی مانند اضافه کردن تعداد صفحات و تغییرات کوچکی در خصوص لوگو عرضه خواهد شد.
مدیرمسئول صور اسرافیل همچنین از احتمال انتشار شماره دوم این نشریه بعد از تعطیلات نوروز ۹۴ خبر داده و تاکید کرده که غایت آرزوی دست‌اندرکاران این نشریه این است که صور اسرافیل آینه تمام نمای خواست‌ها، انتظارات و ایده‌آل‌های خوانندگان باشد.
درست رو به روی ستون سرمقاله این نشریه، اولین مطلب درج شده در جریده صور اسرافیل به تاریخ ۱۴ دیماه ۱۲۸۶ هجری خورشیدی به قلم جهانگیرخان شیرازی، عیناً و در یک منتشر شده است. نکته دیگر اینکه دو صفحه لایی نشریه تازه، در واقع صفحات اول صور اسرافیل ۱۰۷ سال قبل (شماره‌های ۱ و ۲۶) هستند!
بر اساس همین گزارش، در شناسنامه این نشریه که مانند صور اسرافیل میرزا جهانگیرخان شیرازی، نامش «عنوان مراسلات» است، از بهمن کشاورز، غلامرضا کیامهر، نعمت حمدی، بهروز بهزادی و بهروز تقی‌خوانی به عنوان مشاوران و مهناز شوقی به عنوان دبیر تحریریه، نام برده شده است.
یکی دیگر از نکات جالب همین بخش (شناسنامه) درج این عبارت است: «مقالات و لوایحی که موافقت با امتیاز نشریه داشته باشد، با امضا پذیرفته می‌شود و در طبع و عدم طبع، تحریریه مختار است. نامه‌های بدون سربرگک قبول نخواهد شد.»
«صور اسرافیل» با رنگ قهوه‌ای، در ۸ صفحه و با بهای ۵۰۰ تومان روی دکه رفته است. همچنین در اعلام قیمت اشتراک سالیانه این جریده هم اینگونه آمده است: «اشتراک طهران: ۵۰ هزار تومان، سایر بلاد ایران: ۱۰۰ هزار تومان».