به گزارش مشرق، پایگاه خبری «عربی 21» بر اساس نظرسنجی‌های انجام شده در سرزمین‌های اشغالی و سنجیدن شرایط فعلی در آستانه انتخابات (فردا سه‌شنبه) سه سناریو برای نتیجه این انتخابات پیش‌بینی کرد.
اول: حکومت راستگراها به رهبری نتانیاهو و «حریدیم»
اولین سناریو که بیشتر به واقعیت نزدیک است تشکیل دولتی به ریاست «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر فعلی و «حریدیم» (یهودیان تندرو) است. این سناریوی مورد نظر نتانیاهوست و بر اساس اظهارات مکررش، او ترجیح می‌دهد حکومتی با شرکای طبیعی خود داشته باشد.
بر اساس نظرسنجی‌ها این ائتلاف 67 نماینده به این ترتیب خواهد داشت: لیکود 22 نفر، شاس 7 نفر، «یهدوت هتوراه» 7 نفر، «خانه یهودی» 12 نفر، کولانو 10 نفر، «یاحد» به رهبری «ایلی یشای» 4 نفر.
دوم: دولت ائتلافی با احزاب «اردوگاه صهیونیستی» و حریدیم
گزینه دوم برای اولین بار در هفته گذشته مطرح شد زمانی که «رووین ریولین» رئیس رژیم صهیونیستی (لیکودی الاصل) اعلام کرد به دنبال تشکیل دولت ائتلافی است. جمعه گذشته «آریه ادرعی» رئیس حزب شاس نیز به وی پیوست و این نظریه را تایید کرد.
در مقابل نتانیاهو و «هرتزوگ» مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند اما کارشناسان معتقدند این گزینه در واقعیت به قوت خود باقی است خصوصا اگر نتایج انتخابات به سمت احزاب متوسط مانند خانه یهودی با 12 کرسی، آینده ای هست با 12 کرسی و کولانو با 10 تا 11 کرسی پیش رود. این وضعیت، خطر تکرار تجربه اخیر نتانیاهو را افزایش می‌دهد؛ جائی که در نهایت کار به انحلال کنست کشید و انتخابات زودهنگام فقط 20 ماه پس از تشکیل حکومت اخیر قرار است برگزار شود.
این سناریو راه‌حلی تحریک‌کننده برای دو حزب بزرگ (لیکود و اتحادیه صهیونیسم) است و آنها این امکان را دارند که با دور کردن احزاب متوسط و با تکیه بر حزب سوم (خواه خانه یهودی یا حریدیم) به توافق شراکت برسند.
سوم:حکومت چپگرا به رهبری هرتزوگ
سناریوی سوم تشکیل یک حکومت چپگرا به رهبری هرتزوگ است اما پیش افتادن اخیر حزب اتحادیه صهیونیسم بر اساس نظرسنجی ها با چهار کسی از حزب لیکود لزوما به معنای برنده شدن هرتزوگ نیست. حزب اتحادیه صهیونیسم هم اکنون (با توجه به نظرسنجی) 26 کرسی دارد و با 4 یا 5 کرسی‌های حزب «میرتس» این تعداد به 30 می‌رسد و هنوز به 31 کرسی دیگر نیاز دارد.
مشکل هرتزوگ این است، وی به آرای سه حزب دیگر (اگر نخواهد به لیست عربی مشترک کنست تکیه کند) نیاز دارد. وی باید حمایت حزب «آینده‌ای هست» با 12 کرسی، حزب «کحلون» با 10 کرسی و نیز حزب حریدیم را جلب کند. اما مشکل دیگر اینجاست که برخی از این احزاب حاضر نیستند در کنار احزاب دیگر (برای حمایت از حزب خاصی) قرار گیرند.