متن این بیانیه به شرح زیر است:
نزدیک به یک دهه از مناقشه هسته‌ای که کشورهای غربی در مورد پرونده هسته‌ای ایران بوجود آورده‌اند، می‌گذرد. در این مدت بارها و بارها کشورهای غربی و مخصوصا ایالات متحده آمریکا سعی در القای این موضوع داشته‌اند که برنامه هسته‌ای ایران در راستای ساخت بمب اتم و به تبع آن نقض صلح است. هر چند که در این مورد افکار بیدار و اذهان هوشیار همواره این سوال را از همین کشورها می‌پرسیدند که آیا کسی که تاکنون جز سلاح‌های متعارف جنگی نه سلاحی ساخته و نه از آنها استفاده کرده است ناقض صلح است یا آن کشوری که هم بمب اتم می‌سازد و هم آن را بر روی میلیون‌ها انسان امتحان کرده و می‌کند ناقض صلح است؟
اما با تمام این مسائل بازهم کشورهای غربی سعی داشته‌اند تا اتهاماتی که به ایران می‌زنند را بدون داشتن یک استدلال محکمه پسند و عقلانی درست و صحیح جلوه دهند و در مقابل مسئولین جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها این گونه اتهامات را رد کرده‌اند و بر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای کشور تاکید می‌کنند. این روند چه در زمانی که حجت‌الاسلام روحانی به عنوان نماینده کشور در مذاکرات با سه کشور اروپایی حضور پیدا می‌کرد و چه در زمان نمایندگی آقایان لاریجانی و جلیلی با گروه 5+1 مشهود و عیان است. البته تیم کنونی و مخصوصا سرپرست این تیم جناب آقای دکتر محمد جواد ظریف نیز این موضوع را همواره مورد تاکید قرار داده‌اند که برنامه هسته‌ای ایران برنامه‌ای کاملا صلح آمیز و برای موضوعات صلح آمیز چون تولید برق، تولید رادیو دارو ها، کشاورزی و ... می‌باشد.
اما آن چیزی که مورد توجه و تعجب ما شده، مصاحبه‌ای است که اخیرا وزیر محترم امور خارجه کشورمان با نشریه صدا انجام دادند و در آنجا به این موضوع اشاره می‌کنند که توافق احتمالی با گروه کشورهای 5+1 در قالب یک قطعنامه فصل هفتمی منشور سازمان ملل متحد مورد تایید قرار می‌گیرد و تمام کشورهای عضو این سازمان ملزم به رعایت آن هستند.
حال سوال ما از ایشان این است که آیا می‌دانند که موضوع فصل هفتم منشور سازمان ملل در مورد مقابله با کشورهای ناقض صلح می‌باشد؟ آیا می‌دانند قطعنامه‌ای که ایشان از آن دم می‌زنند در صورتی که به عنوان یک قطعنامه فصل هفتمی صادر شود به معنی قبول غیر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای کشور است؟ آیا می‌دانند که پذیرش چنین قطعنامه‌ای تنها بهانه‌ای مناسب به دست کسانی می‌دهد که می‌خواهند با تاکید بر غیر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای کشور تحریم‌های بیشتری را تحمیل کنند؟
خوب است این نکته را به مسئولین مذاکره کننده یادآور شویم که در جریان جنگ هشت ساله تحمیلی یکی از شروطی که مسئولین کشور برای پذیرش آتش بس و امضای صلح‌نامه قرار داده بودند متجاوز شناخته شدن عراق از سوی سازمان ملل بود، یعنی با وجود تمام خسارات که در طول این مدت متحمل شده بودیم حاضر نشدیم تا به عنوان یک کشور صلح طلب معرفی نشویم و دست از دفاع و مبارزه با کشور متجاز بر داریم. حال چه شده است که در موضوعی که متهم اصلی طرف غربی است ما حاضر شدیم که این اتهام را بر خود وارد بدانیم و طبق فصل هفتم منشور سازمان ملل به توافق برسیم.
مطمئناً صدور قطعنامه‌ای تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد خدعه و نیرنگ استکبار جهانی به سرمداری آمریکا است و تیم مذاکره کننده بخاطر نشان دادن حسن نیت قصد پذیرش آن را دارد؛ ولی اعضای تیم مذاکره کننده باید بدانند که پذیرش این موضوع در واقع نقض غرض ما از مذاکرات است چرا که ما در این مدت همواره سعی داشته‌ایم تا به دنیا ثابت کنیم که برنامه هسته‌ای ما صلح‌آمیز است که البته و به یقین چنین بوده و ما هرگز به دنبال بمب هسته‌ای نبوده، نه هستیم و نه خواهیم بود و این بر همه جهانیان مبرهن است.
در پایان ما دانشجویان عضو اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور از مسئولین مذاکره‌کننده می‌خواهیم که با دقت بیشتر و هوشیاری کامل‌تری به مذاکرات بپردازند و توجه داشته باشند که دشمن بسی حربه در آستین دارد.
والسلام علی عبادالله الصالحین و المجاهدین فی سبیله
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور