به گزارش مشرق، پایگاه اینترنتی روزنامه ی واشنگتن پست آمریکا مقاله ای به قلم موشه یعلون وزیر جنگ رژیم صهیونیستی درباره ی تفاهم هسته ای سوئیس منتشر کرد.

موشه یعلون نوشت:

«چارچوب کنونی با ایران احتمال جنگ را بیشتر خواهد کرد. چارچوبی که هفته گذشته درباره ی برنامه ی هسته ای ایران مورد توافق قرار گرفت محکوم به اختلاف است. حتی فکت شیت ها (برگه های نکات کلیدی) که کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران منتشر کردند نیز بایکدیگر همخوانی ندارند.

اسرائیل نگرانی های عمیق خود را درباره عناصر و حذفیات اساسی در چارچوب توافقنامه، به صراحت بیان کرده است. زیرساخت های گسترده هسته ای که برای ایران باقی می ماند باعث خواهد شد این کشور مدت زمان کوتاه گریز هسته ای را به سمت تولید بمب در اختیار داشته باشد که قابل پذیرش نیست. برنامه ی موشک بالستیک دوربرد ایران که تهدیدی برای اسرائیل و برای دیگر کشورهای خاورمیانه ، اروپا و آمریکا است نیز دست نخورده باقی می ماند.

( به گفته ایرانی ها) تحریم ها برضد ایران سریعا برداشته خواهند شد و ( به گفته آمریکایی ها ) تحریم ها به صورت تدریجی برداشته خواهند شد اما این درحالی است که محدودیت های اعمال شده بر برنامه ی هسته ای جمهوری اسلامی ایران در طی یک دهه منقضی خواهد شد بدون آنکه توجهی به کارزار تجاوز مرگبار ایران در لبنان، سوریه ، یمن و دیگر مکان ها در خاورمیانه بشود؛ بدون آنکه توجهی به اقدام ایران در مسلح کردن، تامین مالی ،آموزش و اعزام تروریست ها در سراسر دنیا بشود و بدون آنکه توجهی به تهدید و تلاش های خشن این کشور برای نابودی اسرائیل بشود.»

موشه یعلون در ادامه این مقاله می نویسد: حامیان چارچوب توافقنامه با ایران برای آنکه مخاطرات ذاتی این چارچوب را توجیه کنند به سه استدلال اصلی آن اشاره کردند:

- تنها گزینه جایگزین جنگ است.
- هرگونه اقدام ایران در نقض توافقنامه شناسایی خواهد شد و یا اینکه جلو آن گرفته خواهد شد چون راستی آزمایی بی سابقه ای وجود دارد.

- در صورت نقض نیز تحریم ها دوباره اعمال خواهند شد.

یعلون با اشاره به سه استدلال فوق می نویسد: همه ی این استدلال ها یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که همه اشتباه هستند!

وی افزود: این استدلال که تنها جایگزین چارچوب جنگ است استدلالی نادرست است. این استدلال سرپوشی بر کوتاهی و قصور در کسب شروط بهتر از ایران است ، باعث سرکوب بحث های آزاد می شود و می گوید اگر شما موافقت نکنید پس جنگ طلب هستید. این استدلال همچنین باعث تقویت و انعکاس این بدنامی می شود که اسرائیل مشتاق جنگ است.

موشه یعلون در ادامه این مقاله نوشت: «من در مقام وزیر دفاع اسرائیل و فرمانده سابق ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل و به عنوان یک نظامی باسابقه که مجبور شدم برخی از نزدیک ترین دوستانم را دفن کنم به خوبی از هزینه های جنگ آگاهم. من همچنین می دانم اگر زور برضد برنامه هسته ای ایران بکار گرفته شود، اسرائیلی ها به احتمال زیاد بیش از همه و بالاتر از همه بها پرداخت خواهند کرد. هیچ کشوری بیش از اسرائیل علاقه ندارد که شاهد آن باشد که موضوع هسته ای ایران به شکل مسالمت آمیز حل می شود.

مخالفت ما با توافق با استناد به این چارچوب، به این علت نیست که ما به دنبال جنگ هستیم بلکه ناشی از این است که شروط چارچوبی که باعث می شود یک ایران اصلاح نشده، به کشوری قوی تر و ثروتمند تر تبدیل شود و مسیری روشن به سمت بمب داشته باشد ، احتمال جنگ را بیشتر خواهد کرد.»

موشه یعلون افزود: «قرار است چارچوب توافقنامه مانع از انکار و فریب ایرانی ها درباره ی برنامه  هسته ای شان شود و یا اینکه این انکار و فریب را از طریق بازرسی ها و اطلاعات ، شناسایی کند. متاسفانه سابقه بازرسی ها و اطلاعات باعث می شود که اعتماد بیش از حد به چارچوب توافق خطرناک و گمراه کننده باشد.

بحران هسته ای ایران در پی دو شکست اطلاعاتی گسترده، شروع و تشدید شد. نه اطلاعات اسرائیل و نه آژانس های اطلاعاتی غربی درباره تاسیسات غنی سازی زیر زمینی ایران در نطنز و فردو چیزی نمی دانستند تا اینکه وقتی که فهمیدند دیگر خیلی دیر شده بود. سرویس های اطلاعاتی ما هرچند بسیار خوب هستند اما نمی توانند تضمین کنند که هرگونه نقض ایران را شناسایی خواهند کرد چه رسد به اینکه بخواهند حرکت ایران به سمت تولید بمب را شناسایی کنند!.

بیست سال پیش ، بازرسان قرار بود دنیا را در برابر بمب اتم کره شمالی ایمن کنند. امروز کره  شمالی یک کشور دارنده ی تسلیحات هسته ای است و ایران از تعهدات فعلی خود برای ابهام زدایی در خصوص تلاش های مشکوک این کشور برای طراحی کلاهک های هسته ای ، پیروی نمی کند. هیچ دلیلی وجود ندارد که بپذیریم ایران از فردا شروع به همکاری خواهد کرد اما این توافق تضمین می کند که ایران زیرساخت های هسته ای مورد نیاز برای تولید یک زرادخانه ی هسته ای را در اختیار خواهد داشت. اطلاعات و بازرسی ها نمی توانند جایگزین برچیدن آن بخش هایی از برنامه ی هسته ای ایران باشند که می توان از آنها برای ساختن بمب های اتمی استفاده کرد.»

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در بخش پایانی مقاله خود نوشت: «تحریم ها بودند که باعث شدند ایران پای میز مذاکره بیاید. این تحریم ها سالها وقت بردند تا اعمال شوند و مدت زمان بیشتری طول کشید تا اثر گذار باشند. زمانی که این تحریم ها برداشته شوند، قابل اعمال شدن نیستند مگر اینکه ایران در آینده نقض هایی داشته باشد. اینکه تصور شود تحریم ها در طول زمان گریز هسته ای ایران که شروط این چارچوب توافقنامه در اختیار این کشور قرار داده است، بتوانند اعاده شوند و کارآمد هم باشند، خیالی باطل است.

هرچند ما در زمینه ی چارچوب توافقنامه و پیامدهای آن اختلاف اساسی در سیاست ها و برنامه ها با دولت آمریکا داریم اما من با این وجود اطمینان دارم که دوستی و ائتلاف ما با آمریکا در برابر این اختلاف نظر نه تنها دوام خواهد آورد بلکه بر اثر این مسئله قویتر هم خواهد شد.

این دقیقا آن چیزی است که در گذشته رخ داد. اسرائیل می داند که آمریکا بزرگترین دوست و همپیمان راهبردی اسرائیل است. نبود اختلاف حتی درباره ی موضوعی مهم و این چنینی می تواند باعث تضعیف تمجید عمیق و پایدار ما به رئیس جمهور آمریکا و دولت او شود.

کنگره و مردم آمریکا برای بهبود امنیت اسرائیل کارهای زیادی کرده اند.انتخاب فعلی انتخاب بین توافق بد و جنگ نیست. گزینه جایگزین یک توافق بهتر است که به طرز قابل توجه زیرساخت های هسته ای ایران را به عقب می راند و برداشته شدن محدودیت ها روی برنامه ی هسته ای ایران را به پایان یافتن تهاجم رژیم ایران در منطقه ، تروریسم در جهان و تهدید این کشور برای از بین بردن اسرائیل، منوط می کند. این گزینه ی جایگزین نه مستلزم جنگ است و نه مستلزم آن است که به ابزارهایی اعتماد کنیم که تا این لحظه ما را ناکام گذاشته اند.»