به گزارش مشرق، یکی از نیروهای که در کشور بدون هیچ دستمزد و بیمه و فقط در قالب طرح‌های داوطلبانه و بشردوستانه در حوادث به مصدومان و دیگر حادثه دیدگان کمک رسانی می‌کنند امدادگران هلال احمر هستند که براساس تعریف و آمار دقیق سازمان امداد و نجات بالغ بر 50 هزار نفر می‌شوند، کما اینکه آمار جوانان و داوطلبان عضو دیگر سازمان‌های هلال احمر به ترتیب بین یک تا دو میلیون نفر عنوان می‌شود.
براین اساس امدادگران و نجاتگران هلال احمر در گروه‌های مرد و زن (گروه‌های خانم با عنوان توانا) آموزش‌های لازم را برای پاسخگویی در حوادثی همچون زلزله، سیل، تصادفات جاده ای، آواربرداری، طوفان و بسیاری دیگر از حوادث فرا می‌گیرند تا بتوانند در سریع ترین زمان ممکن به یاری حادثه دیدگان بشتابند، البته در قوانین آموزشی هلال احمر پیش شرط های را برای امدادگرها و نجاتگرها نیز قید شده است که مهمترین آن عدم مداخلات درمانی بر روی مصدومان است، بطوریکه یک امدادگر در وهله نخست باید رها سازی حادثه دیدگان را در حوادثی چون تصادفات جاده ای بین شهری و آواربرداری در زلزله و حتی آنست (فعالیت با سگ‌های تجسس) را انجام دهد و با تثبیت فرد مصدوم و در مواقعی با (احیاء CPR) آنها را یا به اورژانس تحویل و یا به بیمارستان انتقال دهند.
حال در برخی مواقع این سئوال مطرح می‌شود که با توجه به اینکه ورود امدادگران در بعضی از مکان‌ها از جمله مترو با موانعی مواجه است، و یا براساس تعریف امداد رسانی آنها باید در جاده‌های برون شهری ارائه خدمت کنند، بنابراین آیا آنها می‌توانند در داخل شهرها امدادرسانی کنند؟ که در این زمینه ناصر چرخساز سرپرست سازمان امداد و نجات هلال احمر عنوان می‌کند: امدادگران هلال احمر بدون هیچ محدودیتی می‌توانند در وهله نخست و براساس وظایف ذاتی و انسانی خود به مصدومان از جمله تصادفات حتی در خیابان‌های داخل شهرها نیز کمک کنند.
سرپرست سازمان امداد و نجات ادامه می‌دهد: یکی از اهدافی که جمعیت هلال احمر دنبال می‌کند، آموزش همگانی است، براین اساس باید هر خانواده یک امدادگر داشته باشد، بنابراین همانطور که هر فردی می‌تواند به یک حادثه دیده در حوادث کمک کند یک امدادگر هلال احمر نیز می‌تواند مداخلات امدادی لازم را برای نجات مصدومان در هر شرایطی انجام دهد.
در این راستا حسین درخشان یکی از نیروهای واکنش سریع هلال احمر (ایثار) که بالاترین درجه امدادی ایران به حساب می‌آید در توضیح بیشتر در این زمینه می‌گوید: امدادگران هلال احمر با توجه به آموزش‌های که پس از ماه‌ها و سال‌ها در رده‌های مختلف فرا می‌گیرند می‌توانند در حوادث کمک رسانی کنند، البته با این تفاوت که در شهرها تیم‌های امدادی هلال احمر برای حوادث اعزام نمی‌شوند ولی در برخی حادثه‌های بزرگ از جمله سقوط هواپیمایی که در تهران دچار حادثه شد با درخواست از هلال احمر، امدادگران "ایثار" در صحنه سقوط حاضر شدند.
درخشان بیان می‌کند: یک امدادگر (بیشترین فعالیت در تصادفات جاده ای) و یا یک نجاتگر (بیشترین فعالیت در حوادث کوهستان و سیل) در وهله نخست باید بیشترین تمرکز خود را برای کمک به حادثه دیده؛ معطوف به کمک‌های اولیه کند، تا در نهایت مصدومان به اورژانس تحویل داده شوند.
وی ادامه می‌دهد: ولی یک زمانی اتفاق می‌افتد که امدادگر در پوشش لباس شخصی با یک حادثه تصادف در داخل شهر مواجه می‌شود بنابراین به راحتی می‌تواند براساس آموزش‌های که دیده است صحنه حادثه را ایمن و مداخلاتی نظیر کمک‌های اولیه را تا رسیدن تیم‌های اورژانس انجام دهد.
مدیر سابق روابط عمومی سازمان امداد و نجات هلال احمر درباره برخی از محدودیت‌ها و خط قرمزهای امدادگران نیز عنوان می‌کند: یکی از محدودیت‌های امدادگران که البته شاید هم به دلیل وضع قوانین؛ محدودیت لحاظ نشود عدم اجازه ورود امدادگران در حوادث مترو است، زیرا سازمان مربوطه در مترو عنوان می‌کند که نیروهای در این زمینه برای پاسخگویی به حوادث تربیت کرده است.
درخشان به یکی از خط قرمزها در حوزه امدادی که همان لباس قرمز و سفید امدادگران است که در برخی مواقع می‌تواند از جانب افرادی غیر از امدادگران مورد سوءاستفاده قرار گیرد اشاره می‌کند و می‌گوید: این لباس همانند لباس نیروهای نظامی جایگاه ویژه ای برای خود دارد و برای امدادگران و نجاتگران در کنار کارت‌های شناسایی که دارند به عنوان یک مولفه هویتی بسیار مهم جهت ورود به منطقه و محل حادثه لحاظ شود، بنابراین باید برای جلوگیری از برخی سوءاستفاده‌ها از این لباس توجه لازم باید صورت پذیرد.
ناگفته نماند در مقوله لباس امدادی هلال احمر و به گفته یکی از مسئولان وقت، در زمان وقوع یکی از زلزله‌ها در کشور دو نفر با سوءاستفاده از لباس امدادگران دست به سرقت زده بودند که دلیل حساسیت استفاده از این لباس نیز از این جهت مورد توجه است.