مشرق- امام على عليه‏‌السلام فرمودند:
مـؤمـن شـاديش در چهره‏‌اش مى‏‌باشد و اندوهش در دلش، سينه‏‌اش از هر چيز فراختر (پر حوصله و دريا دل) است و نفسش از هر چيز زبونتر.
بلندپايگى (برتری) را ناخوش دارد و شهرت (خودنمایی) را دشمن است.
اندوهش دراز است و همتش بلند.
بسيار خموش است و اوقاتش به بيكارى نمى‏‌گذرد؛ شكور است و شكيبا؛
غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود (با ديگران) حريص است. نرمخو و مهربان است، اراده‏‌اش سخت‏تر از سنگ خاراست و با اين حال (نزد حق) از يك بنده(برده) خوارتر و افتاده‏‌تر است.

متن حدیث:

اميرالمؤمنين عليٌّ عليه‌‏السلام:
المؤمنُ بِشْرُهُ في وجهِهِ، وحُزنُهُ في قلبِهِ، أوسَعُ شَيءٍ صَدْرا، وأذَلُّ شَيءٍ نَفْسا، يَكْرَهُ الرِّفْعةَ، و يَشْنَأُ السُّمْعةَ، طويلٌ غمُّهُ، بَعيدٌ هَمُّهُ، كثيرٌ صَمتُهُ، مَشغولٌ وقتُهُ، شَكورٌ، صَبورٌ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ، ضَنينٌ بخَلّتِهِ، سَهلُ الخَليقةِ، لَيِّنُ العَرِيكةِ، نَفسُهُ أصْلَبُ مِن الصَّلْدِ، و هُو أذَلُّ مِن العبدِ.