به گزارش مشرق، در تمام دنيا وقتي پروژهاي سينمايي اجرايي ميشود كار به همين جا ختم نميگردد؛ بلكه هزينهاي كه براي ساخت يك سريال يا فيلم تاريخي صرف ميشود با مهندسي و مديريت منابع و ظرفيتهاي موجود به نفع احسن بازميگردند به اين معني كه به مرور زمان عوامل ساخت فيلم سينمايي يا مجموعه تلويزيوني از راههاي مختلف از جمله خود لوكيشن و دكورهاي آن اثر بازگشت سرمايه ايجاد ميكنند كه اين امر نه تنها سودآوري مالي بلكه بازخوردهاي وسيع معنوي، فرهنگي و گردشگري دارد و اين قضيه تازه جداي از آن است كه از چنين لوكيشنهايي براي آثار مشابه هم استفاده ميشود و به نوعي كارايي دوباره ميگيرند، اما گويا در كشورما اين مسئله معنا و مفهومي ندارد و مورد توجه نيست زيرا متأسفانه در چند سال گذشته اخبار خوبي نسبت به دكورهاي عظيم سريالهاي مشهور تاريخي كشورمان به گوش نرسيده است؛ درحالي كه كشورهايي مانند كره جنوبي از دكورهاي سريال افسانهاي و تخيلي «جواهري در قصر» براي جذب گردشگر خارجي و معرفي فرهنگ و هويت خودشان بهره بردند بهطوريكه حتي برنامهسازان كشورمان نيز به آنجا سري زدند و مستندي ساختند يا عوامل فيلم سهگانه «هابيت» كه از دكور و وسايل فيلم براي جذب گردشگر و ساخت موزه استفاده ميبرند، آن وقت سينما و تلويزيون ما با وجود صرف بودجههاي ميلياردي و غناي هويتي و فرهنگي هنوز نتوانسته از ظرفيت بالاي اين توليدات بهره مناسب ببرد حتي اهمالورزي و نابودي عمدي يا سهوي سرمايههاي ملي و بيتالمال در حال تبديل شدن به يك رويه معمول است؛ چنانچه محمود فلاح تهيهكننده مجموعه «مختارنامه» گفته است وضعيت آب و هوا و زمان بر روي دكورهاي اين مجموعه تأثير بدي گذاشته و آن را خراب كرده است.
اين درحالي است كه پيشتر دستاندركاران مختارنامه گفته بودند، اين سريال عظيم تاريخي هزينهاي بالغ بر 20ميليارد تومان به همراه داشته كه تنها 5/7 ميليارد تومان آن براي ساخت لوكيشن و دكورهاي مختلف آن بوده است؛ دكورهاي اين لوكيشن، در منطقه ورامين، آبادان، شاهرود و شهرك سينمايي دفاع مقدس با تصاويري قريب به 200 لوكيشن داخلي و خارجي، در مساحتي بيش از 24 هكتار صحنههاي گوناگون آن ساخته و پرداخته شده است تا به فضاسازي كوفه، مكه، مدينه و مدائن در زمينهاي كشاورزي منطقه احمدآباد مستوفي بپردازند؛ (انصافاً هم خوب تداعيگر شده بود) البته براي ساخت و توليد سريالي ماندگار و فاخركه گوياي برشي از تاريخ اسلام است اين هزينههاي گزاف تا حدودي قابل اغماض ميباشد؛ هرچند برخي از كارشناسان معتقدند با صرف هزينه كمتري هم ميشد آن را توليد كرد، اما جداي از اين مباحث آنچه از سوي عوامل اين مجموعه توجيهكننده مينمود اين مسئله بود كه قرار است دكورها و لوكيشنهاي«مختارنامه» به صورت شهركي سينمايي براي سايرمجموعههاي تاريخي قابل كاربري مجدد باشد و هم به عنوان يك منطقه بزرگ گردشگري ديني براي توريست داخلي و خارجي از آن بهرهبرداري كنند ولي گويا ايدهها تنها درحد حرف و نوشته بوده است، زيرا امروز سرمايههاي عظيم «مختارنامه» در چشم بادي در حال تخريب هستند مانند سرنوشت نامعلومي كه بر سر دكورهاي سريال «حضرت يوسف» آمد يا ساير سريالهاي تاريخي سنگين كه بدون استفاده، تنها با صرف هزينه بالا از بين رفتند و ناكارا شدند و به نوعي تاريخ مصرفشان با تمام شدن مجموعه منقضي شد.
عادل معشوري كارگردان جوان كشورمان ميگويد: براي ساخت يك كليپ چند زبانه در وصف پيامبر اعظم (ص) بارها به شهركهاي تاريخي مانند «مختارنامه» و «حضرت يوسف» مراجعه كرديم اما در كمال ناباوري و تأسف يا اين شهركها براي ساخت چنين آثاري پلمب بودهاند يا عملاً امكان استفاده از آنها نيست. نميدانم كارايي چنين شهركهاي بزرگ تاريخي براي چه منظور است.
صحبتهاي اين كارگردان جوان جاي تأسف دارد كه حتي نميتوان براي ساخت يك كليپ چند دقيقهاي از اين سرمايههاي ملي كه در حال نابودي است استفاده كرد؛ به نظر ميرسد سوءمديريت در اين زمينه تمام نشدني است و اين هراس وجود دارد كه روند تأسفبار دكورهاي عظيم بلااستفاده و درحال تخريب به آثار جديدي چون فيلم «حضرت محمد» مجيد مجيدي و امثال آن هم كشيده شود كه اين مثال بارز نابود كردن بيتالمال است.
اين درحالي است كه پيشتر دستاندركاران مختارنامه گفته بودند، اين سريال عظيم تاريخي هزينهاي بالغ بر 20ميليارد تومان به همراه داشته كه تنها 5/7 ميليارد تومان آن براي ساخت لوكيشن و دكورهاي مختلف آن بوده است؛ دكورهاي اين لوكيشن، در منطقه ورامين، آبادان، شاهرود و شهرك سينمايي دفاع مقدس با تصاويري قريب به 200 لوكيشن داخلي و خارجي، در مساحتي بيش از 24 هكتار صحنههاي گوناگون آن ساخته و پرداخته شده است تا به فضاسازي كوفه، مكه، مدينه و مدائن در زمينهاي كشاورزي منطقه احمدآباد مستوفي بپردازند؛ (انصافاً هم خوب تداعيگر شده بود) البته براي ساخت و توليد سريالي ماندگار و فاخركه گوياي برشي از تاريخ اسلام است اين هزينههاي گزاف تا حدودي قابل اغماض ميباشد؛ هرچند برخي از كارشناسان معتقدند با صرف هزينه كمتري هم ميشد آن را توليد كرد، اما جداي از اين مباحث آنچه از سوي عوامل اين مجموعه توجيهكننده مينمود اين مسئله بود كه قرار است دكورها و لوكيشنهاي«مختارنامه» به صورت شهركي سينمايي براي سايرمجموعههاي تاريخي قابل كاربري مجدد باشد و هم به عنوان يك منطقه بزرگ گردشگري ديني براي توريست داخلي و خارجي از آن بهرهبرداري كنند ولي گويا ايدهها تنها درحد حرف و نوشته بوده است، زيرا امروز سرمايههاي عظيم «مختارنامه» در چشم بادي در حال تخريب هستند مانند سرنوشت نامعلومي كه بر سر دكورهاي سريال «حضرت يوسف» آمد يا ساير سريالهاي تاريخي سنگين كه بدون استفاده، تنها با صرف هزينه بالا از بين رفتند و ناكارا شدند و به نوعي تاريخ مصرفشان با تمام شدن مجموعه منقضي شد.
عادل معشوري كارگردان جوان كشورمان ميگويد: براي ساخت يك كليپ چند زبانه در وصف پيامبر اعظم (ص) بارها به شهركهاي تاريخي مانند «مختارنامه» و «حضرت يوسف» مراجعه كرديم اما در كمال ناباوري و تأسف يا اين شهركها براي ساخت چنين آثاري پلمب بودهاند يا عملاً امكان استفاده از آنها نيست. نميدانم كارايي چنين شهركهاي بزرگ تاريخي براي چه منظور است.
صحبتهاي اين كارگردان جوان جاي تأسف دارد كه حتي نميتوان براي ساخت يك كليپ چند دقيقهاي از اين سرمايههاي ملي كه در حال نابودي است استفاده كرد؛ به نظر ميرسد سوءمديريت در اين زمينه تمام نشدني است و اين هراس وجود دارد كه روند تأسفبار دكورهاي عظيم بلااستفاده و درحال تخريب به آثار جديدي چون فيلم «حضرت محمد» مجيد مجيدي و امثال آن هم كشيده شود كه اين مثال بارز نابود كردن بيتالمال است.
منبع: روزنامه جوان