ای علی! پيروزي‌ از آنِ كسي‌ است‌ كه‌ از تو پيروي‌ كند و بدبختي‌ از آن‌ كسي‌ است‌ كه‌ مخالفت‌ تو نمايد؛ و منفعت‌ كسي‌ مي‌برد كه‌ در تحت‌ ولايت‌ تو در آيد؛ تهيدست‌ مي‌شود كسي‌ كه‌ با تو دشمني‌ ورزد.

مشرق-  شيخ‌ صدوق‌ با سند متّصل‌ خود از سعيد بن‌ جُبَير از ابن‌ عبّاس‌ آورده‌ است‌ كه‌: رسول‌ خدا صلّي‌ الله‌ عليه‌ وآله‌ وسلّم‌ به‌ عليّ أبي‌طالب‌ فرمود: اي‌ عليّ! من‌ شهر حكمت‌ هستم‌ و تو دَرِ آن‌ شهر هستي‌! و هيچگاه‌ نمي‌توان‌ وارد در شهري‌ شد مگر از سوي‌ دَرِ آن‌ شهر.
و دروغ‌ مي‌گويد كسي‌ كه‌ مي‌پندارد: مرا دوست‌ دارد و بغض‌ تو را در دل‌. زيرا كه‌ تو از من‌ هستي‌ و من‌ از تو هستم‌! گوشت‌ تو از گوشت‌ من‌ است‌! و خون‌ تو از خون‌ من‌ است‌! و روح‌ تو از روح‌ من‌ است‌! و تو امام‌ امّت‌ من‌ مي‌باشي‌!
و پس‌ از من‌ جانشينم‌ بر آنها مي‌باشي‌، پيروزي‌ از آنِ كسي‌ است‌ كه‌ از تو پيروي‌ كند؛ و بدبختي‌ از آن‌ كسي‌ است‌ كه‌ مخالفت‌ تو نمايد؛ و منفعت‌ كسي‌ مي‌برد كه‌ در تحت‌ ولايت‌ تو در آيد؛ تهيدست‌ مي‌شود كسي‌ كه‌ با تو دشمني‌ ورزد.
و رستگار مي‌شود كسي‌ كه‌ ملازم‌ تو باشد! و هلاك‌ مي‌شود كسي‌ كه‌ از تو دوري‌ گزيند. مَثَل‌ تو و مَثَل‌ امامان‌ از اولاد تو پس‌ از من‌، مَثَل‌ كشتي‌ نوح‌ است‌، كسيكه‌ بر آن‌ سوار شود، نجات‌ يابد. و كسيكه‌ تخلّف‌ ورزد غرق‌ گردد.
و مِثال‌ شما مِثال‌ ستارگان‌ آسمان‌ است‌ كه‌: هرگاه‌ ستاره‌اي‌ غائب‌ شود، ستارۀ ديگري‌ طلوع‌ می‌كند؛ تا روز قيامت‌.

متن حدیث:

 يَا عَلِيٌّ أنَا مَدِينَةُ الْحِكْمَةِ وَ أنْتَ بِابُهَا وَ لَنْ تُؤْتي‌ الْمَدِينَةُ إلَّا مِنْ قِبَلِ الْبَابِ. وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أنَهُ يُحِبُّنِي‌ وَ يُبْغِضُكَ! لاِنـَّكَ مِنِّي‌ وَ أنَا مِنْكَ! لَحْمُكَ مِنْ لَحْمِي‌، وَ دَمُكَ مِنْ دَمي‌، وَ رُوحُكَ مِنْ رُوحِي‌؛ وَ سَرِيرَتُكَ مِنْ سَرِيرَتِي‌، وَ عَلَانِيَتُكَ مِنْ عَلَانِيَتِي‌؛ وَ أنْتَ إمَامُ اُمَّتِي‌؛ وَ خَلِيفَتِي‌ عَلَيْهَا بَعْدِي‌! سَعِدَ مَنْ أطَاعَكَ؛ وَ شَقِيَ مَنْ عَصَاكَ وَ رَيِحَ مَنْ تَوَلَّاكَ، وَ خَسِرَ مَنْ عَادَاكَ، وَ فَازَ مَنْ لَزِمَكَ، وَ هَلَكَ مَنْ فَارَقَكَ؛ مَثَلُكَ وَ مَثَلُ الائِمَةِ مِنْ وُلْدِكَ بَعْدِي‌ مَثَلُ سَفِينَةِ نُوحٍ، مَنْ رَكِبَهَا نَجَي‌ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ؛ وَ مَثَلُكُمْ مَثَلُ النُّجُومِ كُلَّمَا غَابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ إلَي‌ يَوْمِ الْقِيَمَةِ.


« ینابیع الموده، صفحه 28»