«کارلتو» که خود در سال‌های 1999 تا 2001 مربیگری راه‌راه‌پوشان تورینی را برعهده داشت، عنوان کرد: یوونتوس باشگاهی است که هیچوقت دوستش نداشتم.
وی در مصاحبه‌ای عنوان کرده در تمام دورانی که نزد «بانوی پیر» به عنوان سرمربی کار کرده، گروه‌های هواداری علیه او موضع گرفته و به چشم یک دشمن به وی نگاه می‌کردند.
حتی آنگونه که باید و شاید مورد حمایت مسئولان وقت تورینی قرار نداشته و به همین دلیل در رقابت با لاتزیو و آ.اس رم کم آورد.
وی افزود: یووه تیمی است که هیچوقت دوستش نداشتم و اجازه نداد دوستش داشته باشم. هیچوقت در این تیم احساس راحتی نکردم. چون تصمیمات مهم همواره از جانب شخصی مثل اومبرتو آنیلی گرفته می شد.
آنچلوتی افزود: رفتار مسئولان یووه همیشه در خود تضاد داشت و بحث‌انگیز بود. روزی آنیلی با من دیدار کرد و از تمایل زیاد باشگاه برای تمدید قرارداد با من با وجود عدم کسب قهرمانی حرف زد. او می‌گفت مهم‌ترین نکته شخصیت من بوده که برای باشگاه اهمیت داشته است. اما یک روز بعد از این همه تعریف‌ها، حکم اخراجم را صادر کرد. بعد مثل آدم‌های ترسو، دل و جرائت اعلام این موضوع را به شخص خودم نداشت. در واقع از طریق روزنامه‌نگاران ورزشی متوجه قضیه شدم. یک خبرنگار از قول مدیر باشگاه به من گفت:کارلتو تو یک مربی نابود شده هستی که به جایت مارچلو لیپی آورده می‌شود.
مربی رئال ادامه داد: زین‌الدین زیدان بهترین بازیکنی بوده که من در تمام دوران مربیگری‌ام به عنوان ستاره در اختیار داشته‌ام. او واقعا یک چهره فوق‌العاده در فوتبال بود. شخصیت بسیار قوی و توانمندی‌های زیاد در فوتبال داشت. اما وقتی مالک باشگاه وارد رختکن می‌شد و می‌خواست بازیکنان را ببیند، فقط زیدان و دل‌پیه‌رو را می دید و بقیه به چشمش نمی‌آمدند. این رفتار باعث تبعیض و ایجاد حس بد در بین بازیکنان می‌شد. یک‌بار و دو بار هم اتفاق نیفتاد. بارها و بارها روی داد. طوری که متوجه شدم مسئولان توجهی به کل اعضا تیم ندارند و فقط فوق ستاره‌ها را می‌بینند.