به گزارش مشرق، چلسی، منچستریونایتد، آرسنال و منچسترسیتی؛ تیمهایی که در چند فصل گذشته لیگ برتر انگلیس عادت کردهایم نامشان را در بین 4 تیم بالایی لیگ برتر فوتبال انگلیس ببینیم. آنها از نظر فوتبالی همه چیز دارند، اما شاید مهمتر از آن داشتن یک پیکره اقتصادی قدرتمند و ترکیبی با ثبات است و این بدین معناست که شکستهشدن این مربع قدرت، کار بسیار دشواری است.
ابتدای هفته گذشته خوزه مورینیو از تصور قهرمانیهای سلسلهوار به همراه چلسی در فوتبال انگلیسی حرف به میان آورده بود. سرمربی سابق رئال مادرید در حالی به رویای قهرمانیهای پیاپی میاندیشد که تقریبا قهرمانیاش در این فصل مسجل شده است، اما برخی میگویند همین قهرمانی میتواند مانع ادامه روند موفقیتهای این تیم شود. آیا باشگاه غرب لندن میتواند برای چند فصل بر فوتبال انگلیس حکمرانی کند؟
انگلیس جای حکمرانی نیست
اگرچه مورینیو مانند یک دیوار بتونی محکم است، اما باید به او در جوابی کوتاه گفت برای این تصوراتش هیچ شانسی ندارد.
او اگرچه در میان مربیانی قرار دارد که در مدتی کوتاه به نقاط قابل اتکایی در دوران مربیگری خود رسید، اما نمیتواند این حقیقت را حتی اگر دوست نداشته باشد، کتمان کند که انگلیس مانند آلمان، سوئیس یا اسکاتلند نیست که او بتواند ادعای انجام چنین کاری را داشته باشد، چراکه در فوتبال این کشور تنها یک قدرت وجود ندارد و در عوض چند تیم خطرناک وجود دارند که هر کدام تلاش میکنند رقیبان را از میدان خارج کنند! حکمرانیبر فوتبال انگلیس همیشه دشوار بوده است. چگونه میتوان در مورد حکمرانی در انگلیس صحبت کرد زمانی که همه میدانند در تابستان چه اتفاقی رخ خواهد داد.
آرسنال اکنون 4 بازیکن فوقالعاده دارد و در تابستان بازهم بازیکنان بهتری میخرد و شکستناپذیر باقی میماند. منچستریونایتد ترکیب شگفتآوری دارد که شامل گرانقیمتترین بازیکن تاریخ لیگ برتر است، اگرچه در این تیم به بازی گرفته نمیشود (اشاره به آنخل دی ماریا). آنها باشگاهی هستند که قوانین جوانمردانه اقتصادی یوفا هم نمیتواند روی آنها اثری بگذارد و برایشان تفاوتی ندارد و مطمئن باشید در تابستان بازهم خریدهای بزرگی انجام میدهند.
منچسترسیتی همچنین وضعی دارد؛ تیمی که طی سه سال گذشته دو قهرمانی داشته و خیلیها میگویند سرمایهگذاری بزرگ دیگری در تابستان از این تیم خواهیم دید. این صحبتها را مورینیو در حالی انجام داد که پس از اینکه در تابستان 2014 بار دیگر هدایت چلسی را به عهده گرفت، بازیکنی چون دیگو کاستای اسپانیایی را به خدمت گرفت. چهار تیمی که اکنون در صدر جدول لیگ برتر قرار دارند، بیشک همانهایی هستند که در روز بیستوچهارم می هم در این جایگاه قرار میگیرند.
تیمهایی که ترکیبی از ستارههای فوتبال جهان را در خود دارند، جاهطلبی فراوانی دارند و قدرت اقتصادیشان سر به فلک میکشد و به گفته مورینیو آنها روز به روز به قدرت بیشتری هم میرسند، اما سوالی که پیش میآید این است که آیا مربع قدرت شکل گرفته در صدر جدول فوتبال انگلیس تا چه زمانی میتواند در مسیری که در آن گام گذاشتند، حرکت کند؟
از افتخار تا هیچ
در آغاز لیگ برتر انگلیس رده چهارم معنای افتخار میداد و رده پنجم یعنی هیچ. این شرایط تا زمانی ادامه داشت که برای تیمی که در رده پنجم میایستاد هم جایزه حضور در لیگ اروپا در نظر گرفته شد. تاتنهام که اکنون در رده ششم ایستاده، در راه لیگ اروپا قرار دارد، اما به این قانع نیست چراکه در انگلیس چیزی جز حضور در لیگ قهرمانان اروپا تیمی را راضی نمیکند. بنابراین رقابت برای قرار گرفتن در رده پنجم معنای خاصی ندارد زیرا تیم رده هفتم هم میتواند همین راه را طی کند.
این در حالی است که ساوتهمپتون که اکنون در رده هفتم جای دارد، به حضور در لیگ اروپا راضی است، چون میتواند در سطح اروپا دیده شود و این برایش کافی است. به این ترتیب باید گفت میان تیمی مانند لیورپول با 18 قهرمانی فوتبال انگلیس که اکنون با 7 امتیاز عقبتر از یونایتد رده چهارمی قرار دارد، با ساوتهمپتون که تنها در این فصل توانسته به ردههای بالایی برسد، تفاوتی وجود ندارد، اما نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که تیمهایی مانند لیورپول و تاتنهام فقط سهمیه حضور در لیگ قهرمانان اروپا را میخواهند، اما تیمهای دیگر به حضور در لیگ اروپا هم رضایت دارند. وقتی مورینیو درباره چهار تیم مدعی قهرمانی لیگ برتر صحبت میکرد از لیورپول به عنوان تیمی که «سالها برای رسیدن به قهرمانی میجنگید» یاد کرد.
شاید او کمی در صحبتهایش مبالغه کرده باشد، اما نمیتوان اثر تلاش فصل گذشته آنفیلدیها را برای رقابت قهرمانی، در این حرف او نادیده گرفت.
لیورپول در حالی فصل گذشته در رده دوم قرار گرفت و با اختلافی اندک قهرمانی را از دست داد که بسیاری از هواداران متعصب این تیم هم فقط به رسیدن به عنوان چهارمی و جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا امیدوار بودند. در این فصل اوضاع برای آنها با روند منظمی دنبال نشد و حتی اگر بخواهیم بازیهای درخشان این تیم را در دورهای نهچندان دور به یاد آوریم، بازهم نمیتوانیم شانس زیادی برای رسیدن به عنوان چهارمی لیورپول متصور باشیم، چراکه شاگردان فن خال استوار و محکم برای حفظ بلیت لیگ قهرمانان اروپای خود ایستادهاند.
با این حال اگر بخواهیم واقعگرایانه به تیمهایی که شانس شکستن مربع قدرت در فوتبال انگلیس را دارند، نگاه کنیم تنها لیورپول است که این قدرت را دارد.
تاتنهام این فصل را در حالی تحت نظر موریسیو پوچتینو به اتمام میرساند که در شرایط گذار قرار دارد و به گفته این مربی او شاید در فصل آینده که تاتنهام تلاش جدیدی برای حضور در لیگ قهرمانان اروپا آغاز میکند، دیگر در این تیم نخواهد بود. با این حال مسئولان باشگاه تلاش دارند او را در فصل نقل و انتقالات تابستانی حفظ کنند؛ اتفاقی که در دو فصل حضور پوچتینو در وایت هارت لین رخ نداده بود.
قدرت اقتصادی
در حالی که از سال 2005 هیچ تیمی بجز باشگاههای منچستری، آرسنال، چلسی، لیورپول و تاتنهام در جمع 4 تیم اول لیگ برتر قرار نگرفتهاند، مشکل تاتنهام، لیورپول و دیگر تیمهای انگلیسی این است 4 تیمی که اکنون صدر جدول را در انحصار خود درآوردهاند، از نظر اقتصادی در سطح بالایی قرار دارند و این قدرت آنها را از سایر تیمها جدا میکند.
طبق آخرین گزارش مجلهCompanies House باشگاه منچستریونایتد بیشترین سود و بالاترین میزان دستمزدها را داشته و به دنبال آن سیتی، چلسی و آرسنال قرار داشتهاند. در این رده بندی هم لیورپول و تاتنهام در ردههای پنجم و ششم قرار گرفتهاند.
برندون راجرز، سرمربی لیورپول چندی پیش در مصاحبهای گفته بود ما همان جایی هستیم که باید باشیم. علاوه بر این سیتی برای فصل آینده ظرفیت ورزشگاه امارات را 10 هزار نفر افزایش میدهد و به 55 هزار نفر میرساند. چلسی هم به دنبال برنامههای خود برای وسعت دادن ورزشگاه بوده که این شامل ساختن چند هتل در استمفوردبریج است. یونایتد و آرسنال بزرگترین ورزشگاههای کشور را دارند. لیورپول تصمیم دارد مجموعه تمرینیاش را گسترش دهد، اما تاتنهام تا پیش از فصل 2019 ـ 2018 در ظرفیت 56 هزار نفری ورزشگاه وایت هارت لین تغییری ایجاد نخواهد کرد.
خریدهای بزرگ
پوچتینو در صحبتهایش عنوان کرده بود که تاتنهام با باز شدن پنجره نقل و انتقالات تابستانی، باید از رقبایش سریعتر و باهوشتر باشد و راجرز هم گفته است که لیورپول به جای خرید بازیکنان مستعد، به داشتن چند بازیکن بزرگ نیاز دارد. کاملا مشخص است که لیورپول باید نسبت به تابستان گذشته در نقل و انتقالات بهتر کار کند.
آنها در حالی دست به جوانگرایی صرف زدند که از فروش سوارز به بارسلونا 75 میلیون پوند درآمد داشتند. هواداران خوشبین لیورپول امید دارند پیش از بازی ابتدایی فصل آینده در ماه مارس مقابل منچستریونایتد به شرایط ایدهآلی برسند و به پیشبینی کارشناسان فوتبال که تنها آنها میتوانند انحصار لیگ برتر را بشکنند، جامه عمل بپوشانند.
منبع: جام جم آنلاین
ابتدای هفته گذشته خوزه مورینیو از تصور قهرمانیهای سلسلهوار به همراه چلسی در فوتبال انگلیسی حرف به میان آورده بود. سرمربی سابق رئال مادرید در حالی به رویای قهرمانیهای پیاپی میاندیشد که تقریبا قهرمانیاش در این فصل مسجل شده است، اما برخی میگویند همین قهرمانی میتواند مانع ادامه روند موفقیتهای این تیم شود. آیا باشگاه غرب لندن میتواند برای چند فصل بر فوتبال انگلیس حکمرانی کند؟
انگلیس جای حکمرانی نیست
اگرچه مورینیو مانند یک دیوار بتونی محکم است، اما باید به او در جوابی کوتاه گفت برای این تصوراتش هیچ شانسی ندارد.
او اگرچه در میان مربیانی قرار دارد که در مدتی کوتاه به نقاط قابل اتکایی در دوران مربیگری خود رسید، اما نمیتواند این حقیقت را حتی اگر دوست نداشته باشد، کتمان کند که انگلیس مانند آلمان، سوئیس یا اسکاتلند نیست که او بتواند ادعای انجام چنین کاری را داشته باشد، چراکه در فوتبال این کشور تنها یک قدرت وجود ندارد و در عوض چند تیم خطرناک وجود دارند که هر کدام تلاش میکنند رقیبان را از میدان خارج کنند! حکمرانیبر فوتبال انگلیس همیشه دشوار بوده است. چگونه میتوان در مورد حکمرانی در انگلیس صحبت کرد زمانی که همه میدانند در تابستان چه اتفاقی رخ خواهد داد.
آرسنال اکنون 4 بازیکن فوقالعاده دارد و در تابستان بازهم بازیکنان بهتری میخرد و شکستناپذیر باقی میماند. منچستریونایتد ترکیب شگفتآوری دارد که شامل گرانقیمتترین بازیکن تاریخ لیگ برتر است، اگرچه در این تیم به بازی گرفته نمیشود (اشاره به آنخل دی ماریا). آنها باشگاهی هستند که قوانین جوانمردانه اقتصادی یوفا هم نمیتواند روی آنها اثری بگذارد و برایشان تفاوتی ندارد و مطمئن باشید در تابستان بازهم خریدهای بزرگی انجام میدهند.
منچسترسیتی همچنین وضعی دارد؛ تیمی که طی سه سال گذشته دو قهرمانی داشته و خیلیها میگویند سرمایهگذاری بزرگ دیگری در تابستان از این تیم خواهیم دید. این صحبتها را مورینیو در حالی انجام داد که پس از اینکه در تابستان 2014 بار دیگر هدایت چلسی را به عهده گرفت، بازیکنی چون دیگو کاستای اسپانیایی را به خدمت گرفت. چهار تیمی که اکنون در صدر جدول لیگ برتر قرار دارند، بیشک همانهایی هستند که در روز بیستوچهارم می هم در این جایگاه قرار میگیرند.
تیمهایی که ترکیبی از ستارههای فوتبال جهان را در خود دارند، جاهطلبی فراوانی دارند و قدرت اقتصادیشان سر به فلک میکشد و به گفته مورینیو آنها روز به روز به قدرت بیشتری هم میرسند، اما سوالی که پیش میآید این است که آیا مربع قدرت شکل گرفته در صدر جدول فوتبال انگلیس تا چه زمانی میتواند در مسیری که در آن گام گذاشتند، حرکت کند؟
از افتخار تا هیچ
در آغاز لیگ برتر انگلیس رده چهارم معنای افتخار میداد و رده پنجم یعنی هیچ. این شرایط تا زمانی ادامه داشت که برای تیمی که در رده پنجم میایستاد هم جایزه حضور در لیگ اروپا در نظر گرفته شد. تاتنهام که اکنون در رده ششم ایستاده، در راه لیگ اروپا قرار دارد، اما به این قانع نیست چراکه در انگلیس چیزی جز حضور در لیگ قهرمانان اروپا تیمی را راضی نمیکند. بنابراین رقابت برای قرار گرفتن در رده پنجم معنای خاصی ندارد زیرا تیم رده هفتم هم میتواند همین راه را طی کند.
این در حالی است که ساوتهمپتون که اکنون در رده هفتم جای دارد، به حضور در لیگ اروپا راضی است، چون میتواند در سطح اروپا دیده شود و این برایش کافی است. به این ترتیب باید گفت میان تیمی مانند لیورپول با 18 قهرمانی فوتبال انگلیس که اکنون با 7 امتیاز عقبتر از یونایتد رده چهارمی قرار دارد، با ساوتهمپتون که تنها در این فصل توانسته به ردههای بالایی برسد، تفاوتی وجود ندارد، اما نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که تیمهایی مانند لیورپول و تاتنهام فقط سهمیه حضور در لیگ قهرمانان اروپا را میخواهند، اما تیمهای دیگر به حضور در لیگ اروپا هم رضایت دارند. وقتی مورینیو درباره چهار تیم مدعی قهرمانی لیگ برتر صحبت میکرد از لیورپول به عنوان تیمی که «سالها برای رسیدن به قهرمانی میجنگید» یاد کرد.
شاید او کمی در صحبتهایش مبالغه کرده باشد، اما نمیتوان اثر تلاش فصل گذشته آنفیلدیها را برای رقابت قهرمانی، در این حرف او نادیده گرفت.
لیورپول در حالی فصل گذشته در رده دوم قرار گرفت و با اختلافی اندک قهرمانی را از دست داد که بسیاری از هواداران متعصب این تیم هم فقط به رسیدن به عنوان چهارمی و جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا امیدوار بودند. در این فصل اوضاع برای آنها با روند منظمی دنبال نشد و حتی اگر بخواهیم بازیهای درخشان این تیم را در دورهای نهچندان دور به یاد آوریم، بازهم نمیتوانیم شانس زیادی برای رسیدن به عنوان چهارمی لیورپول متصور باشیم، چراکه شاگردان فن خال استوار و محکم برای حفظ بلیت لیگ قهرمانان اروپای خود ایستادهاند.
با این حال اگر بخواهیم واقعگرایانه به تیمهایی که شانس شکستن مربع قدرت در فوتبال انگلیس را دارند، نگاه کنیم تنها لیورپول است که این قدرت را دارد.
تاتنهام این فصل را در حالی تحت نظر موریسیو پوچتینو به اتمام میرساند که در شرایط گذار قرار دارد و به گفته این مربی او شاید در فصل آینده که تاتنهام تلاش جدیدی برای حضور در لیگ قهرمانان اروپا آغاز میکند، دیگر در این تیم نخواهد بود. با این حال مسئولان باشگاه تلاش دارند او را در فصل نقل و انتقالات تابستانی حفظ کنند؛ اتفاقی که در دو فصل حضور پوچتینو در وایت هارت لین رخ نداده بود.
قدرت اقتصادی
در حالی که از سال 2005 هیچ تیمی بجز باشگاههای منچستری، آرسنال، چلسی، لیورپول و تاتنهام در جمع 4 تیم اول لیگ برتر قرار نگرفتهاند، مشکل تاتنهام، لیورپول و دیگر تیمهای انگلیسی این است 4 تیمی که اکنون صدر جدول را در انحصار خود درآوردهاند، از نظر اقتصادی در سطح بالایی قرار دارند و این قدرت آنها را از سایر تیمها جدا میکند.
طبق آخرین گزارش مجلهCompanies House باشگاه منچستریونایتد بیشترین سود و بالاترین میزان دستمزدها را داشته و به دنبال آن سیتی، چلسی و آرسنال قرار داشتهاند. در این رده بندی هم لیورپول و تاتنهام در ردههای پنجم و ششم قرار گرفتهاند.
برندون راجرز، سرمربی لیورپول چندی پیش در مصاحبهای گفته بود ما همان جایی هستیم که باید باشیم. علاوه بر این سیتی برای فصل آینده ظرفیت ورزشگاه امارات را 10 هزار نفر افزایش میدهد و به 55 هزار نفر میرساند. چلسی هم به دنبال برنامههای خود برای وسعت دادن ورزشگاه بوده که این شامل ساختن چند هتل در استمفوردبریج است. یونایتد و آرسنال بزرگترین ورزشگاههای کشور را دارند. لیورپول تصمیم دارد مجموعه تمرینیاش را گسترش دهد، اما تاتنهام تا پیش از فصل 2019 ـ 2018 در ظرفیت 56 هزار نفری ورزشگاه وایت هارت لین تغییری ایجاد نخواهد کرد.
خریدهای بزرگ
پوچتینو در صحبتهایش عنوان کرده بود که تاتنهام با باز شدن پنجره نقل و انتقالات تابستانی، باید از رقبایش سریعتر و باهوشتر باشد و راجرز هم گفته است که لیورپول به جای خرید بازیکنان مستعد، به داشتن چند بازیکن بزرگ نیاز دارد. کاملا مشخص است که لیورپول باید نسبت به تابستان گذشته در نقل و انتقالات بهتر کار کند.
آنها در حالی دست به جوانگرایی صرف زدند که از فروش سوارز به بارسلونا 75 میلیون پوند درآمد داشتند. هواداران خوشبین لیورپول امید دارند پیش از بازی ابتدایی فصل آینده در ماه مارس مقابل منچستریونایتد به شرایط ایدهآلی برسند و به پیشبینی کارشناسان فوتبال که تنها آنها میتوانند انحصار لیگ برتر را بشکنند، جامه عمل بپوشانند.
منبع: جام جم آنلاین