به گزارش مشرق،کارشناسانی که قبلاً روی طرح جامع مسکن کار کرده بودند و در واقع نظرات آن در طی 8 سال اخیر نادیده گرفته شده بود، توانستند با آماده کردن سند این طرح، طرح جامع مسکن را به صورت رسمی منتشر کنند.
بخش اول طرح جامع به هدف گذاری و چهره نمایی وضعیت موجود بخش مسکن پرداخته و در افق 12 ساله، کاهش شاخص دسترسی به مسکن به عنوان یک هدف اساسی مورد توجه قرار گرفته است. این شاخص، مدت زمان انتظار یک خانوار متوسط در کشور را برای صاحبخانه شدن نشان می دهد.
در حال حاضر این شاخص در کشور ما 12 سال است. هدف گذاری طرح مذکور ، رساندن شاخص دسترسی به 8 سال است . متوسط این شاخص در کشورهای پیشرفته 5 سال و در برخی موارد نیز به 3 سال می رسد. لیکن برای یک هدف گذاری واقع بینانه و پرهیز از شعارزدگی، در بازنگری طرح جامع، شاخص دسترسی به مسکن در افق 12 ساله ، 8 سال تعیین شد.
بر اساس این گزارش، اولین اقدامی که در طرح جامع مسکن به آن توجه شده این نکته است که تمام متقاضیان مسکن نیاز به کمک دولت ندارند و نیاز به دخالت دولت در همه حوزه‌ها نیست. یکی از این حوزه‌ها که به عنوان مسکن اجتماعی در کشور معروف شده، مسکنی است که بالقوه انسان نمی‌تواند برای آن پس اندازی کند، در برآوردها، این گروه اجتماعی حدود 16 درصد برآورد شده‌اند.
دولت باید به این 16 درصد از طریق واگذاری زمین و منابع کمک کند تا بتوانند مسکن خود را تأمین بکنند.
در این بخش و گروه معماران و طراحان طرح مسکن اجتماعی دنبال این هستند که این افراد در یک نقطه جمع نشوند تا مشکلات تقسیم شود.
گروه دومی که هدف اصلی در طرح جامع مسکن است طبقه متوسط به پایین است، این‌ها کسانی هستند که می‌توانند پس انداز کنند و طبعاً هم دولت باید به آن‌ها کمک کند. مثلاً زوج جوانی که صاحب شغلی هستند باید کمی پس انداز کنند و دولت نیز باید به آن‌ها کمک کند تا بتوانند مسکن خود را تأمین کنند.
آخرین گروه هم مسکن آزاد است یعنی کسانی که می‌خواهند خانه خود را ارتقا دهند آزاد هستند و دولت در این حوزه دخالت نمی‌کند.
راه اندازی صندوق پس انداز مسکن که اکنون وزارت راه و شهرسازی دنبال آن است و از بانک مسکن درخواست کرده که همه بانک‌ها بتوانند این صندوق‌ها را دایر کنند، بانک مسکن خدماتی در این حوزه دارد و در سال تا 1.5 میلیون نفر را تسهیلات می دهد اما این تسهیلات پاسخگوی تقاضا نیست و باید مقداری بیشتر شود.
مظاهریان معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی در خصوص چهره نمایی طرح جامع مسکن گفته بود:طبق آمار ،سهم مسکن از اشتغال مستقیم کشور 12 درصد ، سهم مسکن از تشکیل سرمایه ثابت 30 درصد و از بودجه خانوار نیز 33 درصد است و این نشان می دهد که دسترسی قشر کم در آمد به مسکن محدود است و 12 سال طول می کشد.
مظاهریان ادامه داد: در کشور شاخص دسترسی به مسکن 12 سال است یعنی اگر یک خانوار متوسط 12 سال تمام درآمد خود را جمع کند و هیچ چیزی نخورد می تواند صاحب خانه شود این در حالی است که این عدد در استاندارد جهانی بین 3 تا 5 سال است.
وی افزود: پس تمام هدف برنامه طرح جامع مسکن این است که بتواند این عدد را کاهش دهد بطوری که بتواند تا افق 1405 این عدد 12 سال را به 8 سال کاهش دهد.
مظاهریان گفت:طبق جمع بندی که انجام داده ایم به این وضعیت رسیدیم که اگر سالی یک میلیون و 50 هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شود به طور متوسط طی 12سال همه خانوارهای نیازمند می توانند صاحب خانه شوند.
بخش اول طرح جامع به هدف گذاری و چهره نمایی وضعیت موجود بخش مسکن پرداخته و در افق 12 ساله، کاهش شاخص دسترسی به مسکن به عنوان یک هدف اساسی مورد توجه قرار گرفته است. این شاخص، مدت زمان انتظار یک خانوار متوسط در کشور را برای صاحبخانه شدن نشان می دهد.
در حال حاضر این شاخص در کشور ما 12 سال است. هدف گذاری طرح مذکور ، رساندن شاخص دسترسی به 8 سال است . متوسط این شاخص در کشورهای پیشرفته 5 سال و در برخی موارد نیز به 3 سال می رسد. لیکن برای یک هدف گذاری واقع بینانه و پرهیز از شعارزدگی، در بازنگری طرح جامع، شاخص دسترسی به مسکن در افق 12 ساله ، 8 سال تعیین شد.
بر اساس این گزارش، اولین اقدامی که در طرح جامع مسکن به آن توجه شده این نکته است که تمام متقاضیان مسکن نیاز به کمک دولت ندارند و نیاز به دخالت دولت در همه حوزه‌ها نیست. یکی از این حوزه‌ها که به عنوان مسکن اجتماعی در کشور معروف شده، مسکنی است که بالقوه انسان نمی‌تواند برای آن پس اندازی کند، در برآوردها، این گروه اجتماعی حدود 16 درصد برآورد شده‌اند.
دولت باید به این 16 درصد از طریق واگذاری زمین و منابع کمک کند تا بتوانند مسکن خود را تأمین بکنند.
در این بخش و گروه معماران و طراحان طرح مسکن اجتماعی دنبال این هستند که این افراد در یک نقطه جمع نشوند تا مشکلات تقسیم شود.
گروه دومی که هدف اصلی در طرح جامع مسکن است طبقه متوسط به پایین است، این‌ها کسانی هستند که می‌توانند پس انداز کنند و طبعاً هم دولت باید به آن‌ها کمک کند. مثلاً زوج جوانی که صاحب شغلی هستند باید کمی پس انداز کنند و دولت نیز باید به آن‌ها کمک کند تا بتوانند مسکن خود را تأمین کنند.
آخرین گروه هم مسکن آزاد است یعنی کسانی که می‌خواهند خانه خود را ارتقا دهند آزاد هستند و دولت در این حوزه دخالت نمی‌کند.
راه اندازی صندوق پس انداز مسکن که اکنون وزارت راه و شهرسازی دنبال آن است و از بانک مسکن درخواست کرده که همه بانک‌ها بتوانند این صندوق‌ها را دایر کنند، بانک مسکن خدماتی در این حوزه دارد و در سال تا 1.5 میلیون نفر را تسهیلات می دهد اما این تسهیلات پاسخگوی تقاضا نیست و باید مقداری بیشتر شود.
مظاهریان معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی در خصوص چهره نمایی طرح جامع مسکن گفته بود:طبق آمار ،سهم مسکن از اشتغال مستقیم کشور 12 درصد ، سهم مسکن از تشکیل سرمایه ثابت 30 درصد و از بودجه خانوار نیز 33 درصد است و این نشان می دهد که دسترسی قشر کم در آمد به مسکن محدود است و 12 سال طول می کشد.
مظاهریان ادامه داد: در کشور شاخص دسترسی به مسکن 12 سال است یعنی اگر یک خانوار متوسط 12 سال تمام درآمد خود را جمع کند و هیچ چیزی نخورد می تواند صاحب خانه شود این در حالی است که این عدد در استاندارد جهانی بین 3 تا 5 سال است.
وی افزود: پس تمام هدف برنامه طرح جامع مسکن این است که بتواند این عدد را کاهش دهد بطوری که بتواند تا افق 1405 این عدد 12 سال را به 8 سال کاهش دهد.
مظاهریان گفت:طبق جمع بندی که انجام داده ایم به این وضعیت رسیدیم که اگر سالی یک میلیون و 50 هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شود به طور متوسط طی 12سال همه خانوارهای نیازمند می توانند صاحب خانه شوند.