گروه دین مشرق- دوستان این را سفارش می کنم که دعا بخوانید در ماه رجب. این دعایی که دارد هر روز بخوانید، هر روز ماه رجب. یک بخشی از آن را می خوانم، ملاحضه کنید،  یک بخش از آن را می خوانم:  «وَ اقْسِمْ لِی فِی شَهْرِنَا هَذَا خَیرَ مَا قَسَمْتَ»؛ درخواست از خداست؛ ای خدا، نصیب من کن در این ماه رجب، بهترین چیزی را که تو نصیب کرده ای یعنی از سعادت و خیر در قضا و قدرت.

 «وَ احْتِمْ لِی فِی قَضَائِک خَیرَ مَا حَتَمْتَ»؛ «وَ اخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَةِ فِیمَنْ خَتَمْتَ»؛ یعنی خاتمه کار مرا که می خواهم از این دنیا بروم، آن موقع ختم کارم را با سعادت قرار بده، مثل کسانی را که اهل سعادتند.

«وَ أَحْینِی مَا أَحْییتَنِی مَوْفُوراً وَ أَمِتْنِی مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً»؛ زندگی، زندگی باشد کذایی، عمده مرگ است. هنگام مرگ مرا با سرور و نشاط و مغفرت ببر از اینجا.

«وَ تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِی مِنْ مُسَاءَلَةِ الْبَرْزَخِ»؛ کجا شما در دعاها این را می بینید؛ من از تو این را می خواهم که وقتی در عالم برزخ رفتم تو از من سؤال کنی. دارند به ما  یاد می دهند امام. چون آن موقع من مواجه می شوم با اقیانوسی از  رحمت.

«وَ ادْرَأْ عَنِّی مُنْکراً وَ نَکیراً»؛ دور کن از من نکیر و منکر را، من نمی توانم جواب بدهم.

 «وَ أَرِ عَینِی مُبَشِّراً وَ بَشِیراً»؛ آن فرشته های رحمتت را به من در برزخ نشان بده. «وَ اجْعَلْ لِی إِلَی رِضْوَانِک وَ جِنَانِک مَصِیراً وَ عَیشاً قَرِیراً وَ مُلْکاً کبِیراً»؛ دعای ماه رجب است. دارند به ما یاد می دهند، مشکل است برزخ. به چه زبانی به ما بگویند؟ اولین بخشی که می خواهد برزخ شروع بشود، برای اینکه ما را متنبه کنند می گویند یادت نرود که همچین روزی هست. پیشگیری کن.

روایت از امام هادی(علیه السلام) است که می فرماید:«اُذْکُرْ مَصْرَعَکَ بَینَ یدَیْ اَهْلِکَ وَلا طَبِیبَ یمْنَعُکَ وَلا حَبِیبَ ینْفَعُکَ وَلا حَبِیبَ ینْفَعُکَ وَ لا حَبِیبَ ینْفَعُکَ»؛(1) می فرماید مجسم کن آنجایی را که روی زمین افتادی و خاندانت دورت جمع شده اند، یعنی همان موقعی که پایت را برمی داری می گذاری در برزخ؛ همان اول. نه می تواند طبیبی مرگ را ، یعنی این سفر را از تو دور کند نه دوستی می تواند به تو سودی برساند. فقط خوت هستی و عملت.

واقعا حیف نیست به این که  خود انسان بتواند کارش را ردیف کند، بعد برود در برزخ کارش گیر کند. خودش بتواند خودش را تطهیر کند و به آن فشارها مبتلا نگردد. روایت از امام صادق(علیه السلام) است که از پیغمبر (صلی الله علیه و آله) نقل می کند که ماه رجب ماه استغفار امت من است. یعنی اگر امت من در گذشته ابتلائاتی پیدا کرده اند در ماه رجب استغفار می کنند. بعد حضرت می فر ماید بسیار در  این ماه استغفار کنید. خدا آمرزنده مهربان است. زیاد در این ماه بگویید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ». در ذیل روایت می فرماید: رجب را "أصب" می گویند چون زیاد رحمت خداوند ریزش می کند بر امت من.

دوستان جدا می گویم؛ این اعمال ماه رجب را که  انجام دهید. استغفار؛ می فر ماید هفتاد مرتبه صبح «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و هفتاد مرتبه عصر و بعد دستهایتان را بلند کنید بگویید «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ». همین دستوراتی که به ما داده اند. اینها به خاطر چیست؟ اینها به خاطر این است که ائمه ما طبق روایتی که نقل شد می فرمایند برزخ برای شما. نمی خواهیم در برخ عذاب بشوید، قیامت دست شما را می گیریم اما نمی خواهیم در برزخ عذاب بشوید.
پی نوشت:
1- بحارالانوار جلد 75 صفحه 370