مرحوم حجت الاسلام سیداحمد خمینی(ره) از معدود چهره‌های سیاسی بود که نه تنها در اعتراض به این سانسورها و فشارها سخن می­ گفت بلکه نسبت به اشرافی­گری در دولت نیز انتقادهای تند و تیزی در محافل عمومی بیان می­ کرد. انتقادهایی که روزبه‌روز شدیدتر و تندتر می‌شد. مصاحبه‌ای که در زیر می‌خوانید، مصاحبه‌هایی ایشان با روزنامه کیهان در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۰ است. مرحوم حاج احمد آقا در این مصاحبه انتقادهای شدیدالحنی نسبت به تلاش دولت هاشمی برای رابطه با آمریکا و اشرافی­ گری و رفاه زدگی در وزارتخانه ­ها می­کند.

* * *

بعضی بر این توهم­‌اند که وجه سیاسی مبارزه با غرب از وجه فرهنگی آن جداست و می­‌گویند نباید مبارزه فرهنگی با غرب را با مبارزه سیاسی یکی کرد.

فرهنگ و سیاست از هم جدا ناشدنی­ اند. اگر مسئولان سیاسی نظام حرکت­شان به‌­گونه‌­ای باشد که دل غرب را شاد کند، زمان شروع انحطاط فرهنگی فرا می­‌رسد. هرکسی فکر کند که می­‌توان با فرهنگ غرب مبارزه کرد ولی از نظر سیاسی به غرب چرخش داشت یا خائن است یا بی­شعور و یا مامور است و یا بی­‌سواد. به­‌هیچ وجه سراغ مبارزه با فرهنگ غرب نباید رفت اگر در سر هوای نزدیکی سیاسی با غرب را می‌پرورانیم.

مباحثات کیهان در زمینه فیلم و کتاب و گفت‌وگوهای دو طرف و اظهار نظرها باید از اینجا شروع شود که آیا با غرب می‌خواهیم چه کنیم؟ آیا می‌خواهیم رابطه برادرانه داشته باشیم یا رابطه برای منافع‌مان. در صورت دوم باید دانست که کاری است بس مشکل، ولی در صورت اول دیگر نباید بحث از اسلام کرد، بحث از دفاع انقلاب کرد. بحث از دفاع از آرمان­‌های امام نباید کرد. باید به زرق­‌وبرق دنیا دل‌خوش داشت که در همین حد هم برای همیشه باقی خواهیم ماند. اگر می‌خواهیم مورد هجوم غرب قرار نگیریم باید به غرب حمله کنیم؛ چرا که در دفاع از هجوم غرب همیشه خائنانی وجود دارند که زیبایی­‌های غرب را نشان ‌می‌دهند و آنقدر اصرار می‌کنند و پافشاری می‌نمایند تا بالأخره در سد دفاع از هجوم فرهنگ غرب سوراخی ایجاد می‌کنند که اگر دیر بجنبیم همه را آب برده است.

حالا که بحث به اینجا رسیده است، جا دارد نسبت به خطر تجمل­‌گرایی و رفاه‌­زدگی هم مطالبی بفرمایید.

بله. متاسفانه تجمل، زیبایی­‌پرستی، رفاه­‌زدگی، افراط در میهمانی‌­های آن­چنانی به حدی است که اگر بخواهیم به سال­‌های قبل از فوت امام برسیم کار بس مشکلی در پیش داریم. شما سری به وزارت­خانه­‌ها بزنید، گلدان­‌های گل­‌های زینتی را که از مال مردم فقیر تهیه می‌شود ببینید، میز و صندلی­‌ها، دیگر میز و صندلی­‌های اول انقلاب نیست. سفره­‌ها دیگر آن سفره‌­ها نیست. ریخت­‌وپاش­‌ها دیگر به قدری است که دل هرکسی را به درد می­‌آورد. این‌ها همه برای این است که شعارهای انقلاب را جدی نگرفته‌ایم.

وقتی هواپیمای نظامی آمریکا در فرودگاه تهران به زمین نشست، من که شدیدا خجالت کشیدم. این واقعه در ایران کوچک گرفته شد ولی رسانه­‌های غربی این را یک واقعه بزرگ خواندند. این واقعه مرا منتقل کرد به اینکه آمریکایی­‌ها تیم پینگ‌پنگ­شان را بعد از مدت­‌ها التماس به چین فرستادند و این را پیروزی بزرگ دانستند. آمدن هواپیمای نظامی آمریکا بسیار زشت بود. لذا همه رسانه‌­های خارجی مسئله را این‌­گونه مطرح کردند که برای اولین بار در تاریخ انقلاب ایران، یک هواپیمای نظامی آمریکا به سلامت در فرودگاه تهران به زمین نشست.

مسئولین اگر بخواهند خیر دنیا و آخرت را ببرند باید به دستورالعمل­‌های رهبری معظم انقلاب مبنی بر کشتن آمریکایی­‌هایی که در منطقه آمده‌­اند، اقدام جدی کنند؛ چرا که فرمودند اگر کسی در این راه کشته شود شهید است؛ ولی بعضی از حرکت­‌ها به هیچ­‌وجه با آنچه فرموده‌­اند سازگار نیست.

رهبر انقلاب با خطابه­‌های آتشین خود فرزندان انقلابی جهان اسلام را به مبارزه بزرگ علیه ارتجاع و آمریکا و غرب و عالم استکبار فرا می­ خوانند. ما شدیدا باید از رهبری پیروی کنیم و نگذاریم این مسأله جابیفتد که برای مسأله رفاهی هر کاری را بشود کرد. اگر تمامی سیاست‌مداران ایران دنباله‌رو امام و رهبری هستند باید نگذارند جنگ با غرب به خصوص آمریکای جهانخوار کمرنگ شود و با شهامت هر سیاستی که برخلاف آن است محکوم کنند. همه باید متوجه باشیم که طبع قدرت، دیکتاتوری می‌آورد یعنی انسان صاحب قدرت را به جایی می‌رساند که دیگر تحمل حرف مخالف را ندارد و از آنجا قدرت دارد دستور به کارهایی ولو به زور را ‌می‌دهد و کم­ کم صاحب قدرت در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد، مگر کسانی که مهذب باشند.

من بارها گفته‌ام که رهبری معظم انقلاب را باید از گزند انتقاد دور داشت. رهبری مقام بزرگی است و ما به رهبر در مواقع حساس شدیدا نیازمندیم. ولی از رهبری که گذشت در هر کسی را در هر مقامی و اگر بخواهد موثر باشد، مقام هرچه بالاتر است باید انتقاد شدیدتر باشد تا طرف احساس قدرت نکند و قدمی برخلاف مصالح انقلاب و اسلام برندارد. امام فرمود انتقاد بلکه تخطئه از موهبت­‌های الهی است. اگر مسئله‌ای اتفاق افتاد که عده‌ای نپسندیدند باید آن را روشن بیان کنند و فکر نکنند اگر حرفی زدند که خلاف میل رئیس­‌جمهور عزیزمان یا وزرا یا نمایندگان است، موجب تضعیف می‌شود. بحمدالله نظام ما بر دوش مردم متقی و متدین استوار است و حکم و پایدار از این­‌گونه مسائل هیچ آسیبی نمی‌بیند، ولی عدم انتقاد و پرخاش بسیار خسارت‌­آور است. رسانه­‌ها باید حرف‌های مخالف دولت را بزنند، مخالف نمایندگان و مجلس و قوه قضائیه را منعکس کنند. این آزادی است که مردم در راهپیمایی­‌هایشان از آن بارها و بارها دفاع کرده‌اند. در این سو رادیو و تلویزیون می‌تواند بسیار نقش اساسی داشته باشد. وقتی چنین جوی در اینجا قدرت گرفت، آن­‌وقت بهتر می‌توان به جنگ غرب رفت. مطمئن باشید فرهنگ غرب با هواپیمای نظامی آمریکا وارد ایران می‌شود که پتوهای کهنه ارزان­ترین بهای چنین کار بزرگی است.

منبع: تاریخ انقلاب