همچنین این روزنامه در بخشی از گزارش خود تاکید کرد که "سال ۸۴ هاشمیرفسنجانی و محمود احمدینژاد وارد دور دوم انتخابات شدند. شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و یک حزب اصلاحطلب از هاشمی حمایت کرده بودند. اما این حمایتها در برابر هجمههایی که دوم خرداد به سوی هاشمی برده بود، کارساز نشد. "
متن کامل گزارش روزنامه نزدیک به هاشمی را در ادامه میخوانید:
پس از انتخابات ریاستجمهوری یازدهم، اصلاحطلبان اعلام کردند برای انتخابات مجلس دهم با اعتدالگرایان ائتلاف خواهند کرد. اما رسول منتجبنیا گفته است که شورای مسیری انحرافی طی میکند. این شبیه به همان تز سال 81 یعنی عبور از رئیس دولت اصلاحات است که در نتیجه حزب اعتمادملی در انتخاباتهای دهه 80 کاندیداهای جداگانهای معرفی میکرد. این تز که بارها به شکست اصلاحطلبان منجر شده اگر این بار با شعار عبور از روحانی مطرح شود بیگمان «شکست بزرگ» سال 84 را بازسازی خواهد کرد.
دهه70 بود. انتخابات ریاستجمهوری هفتم در راه بود و فضای جامعه را تندروها طوری به دست گرفتند که دیگر با هاشمی همراه نبود. از نگاه مخالفان، هاشمی به عالیجنابی بدل شده بود که نمیتوانست خواستههای مردم را پیش ببرد. نتیجه انتخابات دوم خرداد 76 با 20میلیون رای کاملا به سود گفتمان نوظهور اصلاحطلب شده بود. کافی بود دو سال دیگر بگذرد تا این گفتمان در انتخابات مجلس سال78 هم پیروز شود و دولت و مجلس گفتمان اصلاحطلبی را وارد ساختارهای سیاسی کنند. اصلاحطلبان توانستند مجلس را هم در دست بگیرند. در سال81 اصلاحطلبان فرصتهای زیادی برای پیشبرد اهداف خود داشتند اما تز عبور از بزرگان اصلاحطلبی مطرح شد که در راس دستگاههای اجرایی بودند
اشتباه بزرگ
هشت سال از روی کارآمدن اصلاحات گذشته بود و دولت باید مثل افرادی که دو سال قبل از پارلمان خداحافظی کرده بودند، دفتر و دستک خود را واگذار میکرد. هشت نفر کاندیدا شدند؛ مصطفی معین، وزیر علوم دولت اصلاحات کاندیدای دولتمردان اصلاحات بود. با این حال رئیس مجلس ششم هم وارد صحنه شد. محسن مهرعلیزاده، رئیس سازمان تربیت بدنی وقت هم با عنوان اصلاحطلب مستقل وارد شد. همچنین اصولگرایان قالیباف، فرمانده سابق نیروی انتظامی؛ محسن رضایی، فرمانده سابق سپاه و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و علی لاریجانی را داشتند. البته دو نفر دیگر هم در انتخابات حضورشان را اعلام کرده بودند. آیتا... اکبر هاشمیرفسنجانی با همه هجمههایی که علیه او مطرح شده بود وارد میدان مبارزات شد. محمود احمدینژاد، شهردار تهران هم آمده بود. دو قطبی سیاسی جامعه این را میطلبید که افراد با عنوانهای اصلاحطلب و اصولگرا وارد بازی شوند. احمدینژاد که معروف بود بین مردم میرود تا به کارهایشان رسیدگی کند از اصولگرایان بود. کارگزاران اصلاحطلب، آیتا... هاشمی را کاندیدای خود معرفی کردند. البته مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده صلاحیتشان برای کارزار انتخاباتی احراز نشد. دو حزب منحله جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین، حامی مصطفی معین بودند. اعضای حزب اعتدال و توسعه کنار گذاشتن معین را غیرقابل توجیه دانستند. بنا به گزارش پایگاه اطلاعرسانی مقام معظم رهبری، غلامعلی حدادعادل، رئیس مجلس وقت در نامهاى خطاب به مقام معظم رهبرى خواستار تجدیدنظر شوراى نگهبان در بررسى صلاحیت کاندیداهاى انتخابات ریاستجمهورى شد. مقام معظم رهبری نیز در پی این نامه از آیتا... جنتى دبیر شوراى نگهبان خواستند تا در بررسی صلاحیت این دو فرد تجدیدنظر شود. درنهایت مهرعلیزاده و معین به عرصه انتخابات بازگشتند تا چهار اصلاحطلب در برابر چهار اصولگرا قرار بگیرند. چند روز به 27خرداد مانده بود که محسن رضایی کنار رفت. انصراف او به تقویت آرای اصولگرایان کمک کرد تا آرایشان بالا رود. درنهایت آیتا... هاشمیرفسنجانی و محمود احمدینژاد وارد دور دوم انتخابات شدند. شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و یک حزب اصلاحطلب از هاشمی حمایت کرده بودند. اما این حمایتها در برابر هجمههایی که دوم خرداد به سوی هاشمی برده بود، کارساز نشد. در این انتخابات فردی منتخب شد که کمتر شناخته شده بود و حتی عدهای روی برگههای رای خود عنوان «شهردار تهران» را نگاشته بودند. تز عبور از سران اصلاحات اما کار خود را کرده بود. در شرایطی که هاشمی و معین آمده بودند، کاندیداتوری رئیس مجلس ششم و محسن مهرعلیزاده اشتباهی نابخشودنی بود.
تکرار خطا و جلوگیری از ضرر
دو سال از ریاستجمهوری محمود احمدینژاد گذشته بود. برخی اصلاحطلبان که در انتخابات مجلس هفتم حضور فعال نداشتند اینبار متوجه شدند تنها راه پیشبرد مقاصدشان مشارکت فعال در عرصههای انتخاباتی است. اصلاحطلبان باید به لیست واحدی رو میآوردند. با این حال حزب اعتمادملی اعلام کرد قصد دارد لیست جداگانهای بدهد. سرانجام این انتخابات هم ناکامی جریان اصلاحطلب شد. اصلاحطلبان باید خود را برای انتخابات ریاستجمهوری دهم آماده میکردند. اصلاحطلبان میدانستند که این بار دیگر باید جلوی اشتباه 84 را بگیرند. رئیس دولت اصلاحات حضور خود را اعلام کرد اما بعد از آن کنار رفت و فردی آمد که رقیب اصلی احمدینژاد شد. همچنین کاندیدای حزب اعتمادملی که حضورش از چهار سال قبل قابل پیشبینی بود پا به صحنه گذاشته بود. درنهایت رئیسجمهور دورههای هفتم و هشتم کنار رفت. با این حال احمدینژاد بود که چهار سال دیگر در راس دستگاه اجرایی قرار گرفت.
باز هم اشتباه؟
با توجه به حالت فسرده بدنه اصلاحطلبان بعد از سال88، اصلا معلوم نبود که اصلاحطلبان برای انتخابات مجلس نهم کاندیدایی معرفی کنند. اما تکلیف اصلاحطلبان در همان روز رایگیری مشخص شد، همان موقعی که یکی از بزرگان اصلاحات پای صندوق رای رفت. از همان موقع میشد فهمید اصلاحطلبان برای انتخابات ریاستجمهوری سال 92 برنامههایی دارند. با این حال به بدنه اصلاحات اطلاعاتی نمیرسید و فعالان دانشجویی بودند که با نامهنگاریهایی خواستار حضور برخی از چهرهها میشدند. در نهایت در این انتخابات دو کاندیدا مورد قبول اصلاحطلبان بودند؛ محمدرضا عارف، تنها اصلاحطلب میدان و حسن روحانی که خود را اعتدالگرا میدانست. روند تبلیغات انتخاباتی شروع شد. در همان روزها اشتباه 84 یکی از پرکاربردترین واژهها بود که از سوی اصلاحطلبان مطرح میشد. درنهایت جلساتی که معروف به شورای مشورتی اصلاحات بود حسن روحانی را گزینه نهایی خود دانست. عارف، تنها کاندیدای اصلاحطلب حاضر شد برای پیروزی اصلاحات به نفع روحانی کنار برود و همین انصراف موجب پیروزی روحانی شد.
آیا اشتباهی دیگر در راه است؟
بعد از انتخابات سال92 چهرههای اصلاحطلب به دنبال این بودند در انتخابات سال 94 مجلس با چهرههای معتدل همگام شوند. درحالی که محمدرضا عارف اجماع اصلاحطلبان برای انتخابات آینده را محکم میداند محمدرضا خاتمی، نایبرئیس مجلس ششم میگوید: اصلاحطلبان در این زمینه در حال تلاشند و مقدمات این امر نیز فراهم شده است. با این حال او رسیدن به این اجماع را سخت توصیف میکند. از سوی دیگر رسول منتجبنیا، قائممقام دبیرکل حزب اعتمادملی چند روز پیش اعلام کرد که شورای مشورتی اصلاحطلبان را مسیر انحرافی میداند. به نظر میرسد این حزب نسبت به وحدت و دادن لیست مشترک همان مواضع دهه 80 را البته اینبار با تز عبور از روحانی پیش گرفته است.