گروه ورزشی مشرق، مرد هفتاد ساله بریتانیا از افشاگری ششم ماه می میلادی "دیلی میرر" دلخور شد، او هرگز توقع نداشت روزنامه‌ای که روزگاری وامدار او و حامیان مالیش بوده در چنین روزهایی به جای دستگیری و یاد روزهای گذشته کردن، رسوایش کند.
مایک والترز، نویسنده میرر در گزارشی که بیشتر شبیه یک تسویه حساب تاریخی به نظر می رسید از نژادپرستی مردی به نام گراهام تیلور نوشت و او را پرحاشیه ترین مربی ادوار مختلف در فوتبال انگلیس توصیف کرد. تیتر این گزارش البته به تکذیب این مرد 70 ساله در این باره اشاره داشت اما این هم از آن تکذیب‌های معروف بود که از صدها تایید و تصدیق، برای در حاشیه بردن پیرمرد وورکساپ ناتینگهام شایر برنده‌تر و مفیدتر به نظر می رسید.
گراهام تیلور سابقه مربیگری در تیمهای باشگاهی چون لینکولن سیتی، واتفورد، استون ویلا و ولفرهمپتون همچنین تیم ملی فوتبال انگلیس در سالهای 1990 تا 93 را در کارنامه خود یدک میکشد.
وقتی انگلیس در سال 1992 برابر تیم ملی فوتبال سوئد تن به شکست داد، روزنامه سان لندن نوشت: « این مرد خیال ترک تیم ملی را ندارد، مردم خود دست به کار شوند.»
تیلور، دستور اکید مبنی بر عدم استخدام بازیکنان سیاه پوست، خدمه بخش تدارکات و حتی نیروهای انسانی بخش اداری در فدراسیون، سازمان فوتبال، اتحادیه فوتبال و مجمع وقت بازیکنان فوتبال بریتانیا را تکذیب کرده اما این تکذیب هم دیرهنگام بود و هم بی تاثیر. سرمربی اسبق کمپ سه شیر، اکنون در سن 70 سالگی برای بازگرداندن آب رفته به جوی تلاشی بیهوده را آغاز کرده و در مصاحبه با گاردین نیز تلاش داشت تا به آنچه که او شیطنت "میرر" عنوان کرده، پاسخ بدهد.
هم صحبتی و دوستی او با گازا، مزید بر علت شده تا مخالفان فنی او در دامنه اخلاق و رفتار حرفه‌ای نیز با وی دچار مشکل شوند و او را یک نژادپرست خطاب کنند. تیلور از افشاگری میرر به شدت دلخور و عصبانی است و ادعا می کند که این یک تهمت تاریخی به مربی قدیمی تیم ملی فوتبال انگلیس است.
او مدعی است که هرگز در انتخاب بازیکنان و دعوت آنها به تیم ملی فوتبال انگلیس به رنگ و نژاد آنها توجه نداشته است اما به قول مایک والترز باید از او پرسید که آیا عدم دعوت بیش از 5 ستاره سیاه پوست در آن زمان به تیم ملی فوتبال انگلیس کاملا فنی بوده است؟
دارن لوییس دیگر نویسنده «دیلی میرر» در همین راستا می نویسد: این اشتباه است که تیلور را نژادپرست صدا بزنید، فوتبال انگلیس در زمان او و البته با نگاهی عمیق تر در همه دوران فضایی مملو از نژادپرستی را تجربه کرده و او چاره ای جز تحت فشار قرار دادن ستارگان سیاه پوست نداشته است.
کارلتون لوید پالمر بازیکن سیه چرده تیم ملی فوتبال انگلیس در سال 1992 و 93 البته از تیلور حمایت کرده و گفته است: « تیلور به هیچ وجه نژادپرست نبوده و نیست، او مرا به تیم ملی دعوت کرد و همیشه ارتباط خوبی با من و سایر بازیکنان سیاه پوست در تیم ملی فوتبال داشت.»
اظهارات پالمر 49 ساله در شرایطی به نقل از او و به صورت رسمی در دیلی میرر منتشر می شود که بسیاری از خبرنگاران قدیمی فوتبال انگلیس در یادداشت های جداگانه فضای نژادپرستانه و غیر قابل تحمل فوتبال انگلیس را به مهر تایید خود تزیین می کنند.
تیلور در ادامه اظهاراتش به خبرنگار دیلی میرر می گوید: « من حتی شک دارم که بگویم بیشترین تعداد بازیکنان سیاه پوست را به تیم ملی دعوت کرده ام. مطمئن نیستم اما این تهمت که هرگز بازیکنان سیاه پوست را وارد میدان نمی کردم و به آنها اجازه درخشش نمی دادم واقعا منصفانه نیست.»
گراهام تیلور با تیم ملی فوتبال انگلیس به عنوان سرمربی 38 بازی رسمی را تجربه کرد، 18 پیروزی، 13 تساوی، 7 شکست، 62 گل زده و 32 گل خورده را نیز در کارنامه حرفه ای خود به ثبت رساند. طبق آمار رسمی منتشر شده فوتبال انگلیس در این سالها کمترین تعداد بازیکن سیاه پوست را داشته و اکثر بازیکنان دعوت شده به تیم ملی بازیکنان بومی و سفید پوست بریتانیا بوده اند.
مایک والترز، نویسنده میرر در گزارشی که بیشتر شبیه یک تسویه حساب تاریخی به نظر می رسید از نژادپرستی مردی به نام گراهام تیلور نوشت و او را پرحاشیه ترین مربی ادوار مختلف در فوتبال انگلیس توصیف کرد. تیتر این گزارش البته به تکذیب این مرد 70 ساله در این باره اشاره داشت اما این هم از آن تکذیب‌های معروف بود که از صدها تایید و تصدیق، برای در حاشیه بردن پیرمرد وورکساپ ناتینگهام شایر برنده‌تر و مفیدتر به نظر می رسید.
وقتی انگلیس در سال 1992 برابر تیم ملی فوتبال سوئد تن به شکست داد، روزنامه سان لندن نوشت: « این مرد خیال ترک تیم ملی را ندارد، مردم خود دست به کار شوند.»
تیلور، دستور اکید مبنی بر عدم استخدام بازیکنان سیاه پوست، خدمه بخش تدارکات و حتی نیروهای انسانی بخش اداری در فدراسیون، سازمان فوتبال، اتحادیه فوتبال و مجمع وقت بازیکنان فوتبال بریتانیا را تکذیب کرده اما این تکذیب هم دیرهنگام بود و هم بی تاثیر. سرمربی اسبق کمپ سه شیر، اکنون در سن 70 سالگی برای بازگرداندن آب رفته به جوی تلاشی بیهوده را آغاز کرده و در مصاحبه با گاردین نیز تلاش داشت تا به آنچه که او شیطنت "میرر" عنوان کرده، پاسخ بدهد.
هم صحبتی و دوستی او با گازا، مزید بر علت شده تا مخالفان فنی او در دامنه اخلاق و رفتار حرفه‌ای نیز با وی دچار مشکل شوند و او را یک نژادپرست خطاب کنند. تیلور از افشاگری میرر به شدت دلخور و عصبانی است و ادعا می کند که این یک تهمت تاریخی به مربی قدیمی تیم ملی فوتبال انگلیس است.
دارن لوییس دیگر نویسنده «دیلی میرر» در همین راستا می نویسد: این اشتباه است که تیلور را نژادپرست صدا بزنید، فوتبال انگلیس در زمان او و البته با نگاهی عمیق تر در همه دوران فضایی مملو از نژادپرستی را تجربه کرده و او چاره ای جز تحت فشار قرار دادن ستارگان سیاه پوست نداشته است.
کارلتون لوید پالمر بازیکن سیه چرده تیم ملی فوتبال انگلیس در سال 1992 و 93 البته از تیلور حمایت کرده و گفته است: « تیلور به هیچ وجه نژادپرست نبوده و نیست، او مرا به تیم ملی دعوت کرد و همیشه ارتباط خوبی با من و سایر بازیکنان سیاه پوست در تیم ملی فوتبال داشت.»
اظهارات پالمر 49 ساله در شرایطی به نقل از او و به صورت رسمی در دیلی میرر منتشر می شود که بسیاری از خبرنگاران قدیمی فوتبال انگلیس در یادداشت های جداگانه فضای نژادپرستانه و غیر قابل تحمل فوتبال انگلیس را به مهر تایید خود تزیین می کنند.
تیلور در ادامه اظهاراتش به خبرنگار دیلی میرر می گوید: « من حتی شک دارم که بگویم بیشترین تعداد بازیکنان سیاه پوست را به تیم ملی دعوت کرده ام. مطمئن نیستم اما این تهمت که هرگز بازیکنان سیاه پوست را وارد میدان نمی کردم و به آنها اجازه درخشش نمی دادم واقعا منصفانه نیست.»
گراهام تیلور با تیم ملی فوتبال انگلیس به عنوان سرمربی 38 بازی رسمی را تجربه کرد، 18 پیروزی، 13 تساوی، 7 شکست، 62 گل زده و 32 گل خورده را نیز در کارنامه حرفه ای خود به ثبت رساند. طبق آمار رسمی منتشر شده فوتبال انگلیس در این سالها کمترین تعداد بازیکن سیاه پوست را داشته و اکثر بازیکنان دعوت شده به تیم ملی بازیکنان بومی و سفید پوست بریتانیا بوده اند.