ديشب به همراه جمعي از دوستان ارزشمند براي ملاقات و عيادت برادر عزيز و هنرمند ارزشي كشورمان، حاج فرج الله سلحشور، به منزلشان رفتيم. جلسه شب نشيني دلچسبي بود و طبعا صحبت و درد دل هم درباره تمام مسائل مهم فرهنگي سياسي روز جامعه از توافقات هسته اي و انفعال دولتي ها و سكوت برخي خواص گرفته تا موضوعات فرهنگي و فيلم هاي روي پرده سينما.
الحمدلله حال اين عزيز دل رو به بهبود و روحيه شان عالي بود. از هنرمندي كه دستمايه آثار هنري اش برگرفته از كتاب وحي است، توقعي هم جز اين نيست. با اين همه براي سلامتي كامل اين عزيز، دعا را فراموش نكنيد بويژه در ايام و اعياد ماه رجب و شعبان كه سلحشور، حق زيادي به گردن فرهنگ ديني و قرآني كشورمان دارد.
ارادت و ارتباطم با آقاي سلحشور به روزهاي ساخت و توليد يوسف مي رسد. سلحشور را مصداق آيه شريفه "يا ايها الذين آمنوا من يرتد منكم عن دينه، فسوف ياتي الله بقوم، يحبهم و يحبونه، اذلة علي المومنين اعزة علي الكافرين، يجاهدون في سبيل الله و لا يخافون لومة لائم" مي دانم. خصوصا مصداق آخرين صفتي كه در اين آيه آمده: از سرزنش ملامت كنندگان ترسي ندارد.
پ ن: ترجمه آيه 54 سوره مائده: اي كساني كه ايمان آورده ايد، هر كس از شما از دين خدا روبرگرداند، به زودي خداوند مردمي را مي آورد كه خدا آنها را دوست دارد و آنها خدا را دوست دارند، در برابر مومنين فروتن ودر برار كفار سرافرازند، در راه خدا جهاد مي كنند و از سرزنش هيچ ملامتگري نمي ترسند.
در تفاسير اشاره شده كه بعد از نزول اين آيه، وقتي اصحاب از مصداق قومي كه وعده آمدنش در اين آيه داده شده، پرسيدند، رسول گرامي اسلام بر شانه سلمان زد و فرمود: اين مرد و ياران و هموطنان اين مرد... برادر و خواهر مسلمان ايراني، اين حديث گواري وجودتان، افتخار كنيم كه يك مسلمان شيعه ايراني هستيم.
التماس دعا