به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ویژه های خود نوشت: انتشار ویدئوی پر مغلطه «نوبت جام زهر به هاشمی رسید» در سایت رسمی هاشمی که قبل از ذکاوت «آیت‌الله»، نشان از آن دارد مریدان به منظور تمشیت مراتب چاکرسالاری خود کمترین پروایی از پنجه کشیدن بر سیمای واقعیت ندارند!
خلاصه ویدئوی مزبور ناظر بر این ادعاست که هاشمی در مقام منجی مردم و ناشی از اقبال و فشار مردم به خود و از سر اکراه به انتخابات ۹۲ ورود کرد هر چند شورای نگهبان با رد صلاحیت ایشان نارفیقانه کشور را از یک موهبت مسلم محروم کرد!
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت: آنچه که سازندگان این ویدئو در تعمدی قابل فهم بدان «نپرداخته‌اند» آن است که؛ هاشمی برای ورود به انتخابات برخلاف القای ویدئو که تصمیم ایشان را ناشی از فشار مردم و در لحظه آخر معرفی کرده، ورود هاشمی متکی بر یک پروژه ۴ ساله از ۸۸ به بعد بود. دستور کار این پروژه بسیار روشن بود. هاشمی به استعداد عقبه سیاسی خود و با اتکای بر سرپل‌های خارج از کشور کوشید تا از طریق بحران اقتصادی بصورتی نامحسوس انتخابات ۹۲ را به نفع خود و در قامت یک «منجی» مهندسی کند. تحریم‌های اقتصادی آمریکا بعد از ناامیدی از موفقیت جنبش سبز را باید دوپینگی بی‌اخلاقانه در میانه چنین بدافزاری نشانه‌گذاری کرد.
سجادی ادامه می‌دهد: سعایت م.ه نزد غربی‌ها جهت تحریم و افزایش تحریم‌های خرد کننده اقتصادی طی سالهای فرارش به خارج در کنار همراهی و همدلی آمریکا بمنظور مساعدت رساندن به این پروژه جهت روی کار آوردن یک چهره شناخته شده به «پراگماتیسم» و «آمریکا ناستیز»! در ایران نقشه‌ای حساب شده و با تضمین بالایی از موفقیت بود. تنها چیزی که در این میان پیش‌بینی نشده بود، ماجرای رد صلاحیت بود.
خلاصه ویدئوی مزبور ناظر بر این ادعاست که هاشمی در مقام منجی مردم و ناشی از اقبال و فشار مردم به خود و از سر اکراه به انتخابات ۹۲ ورود کرد هر چند شورای نگهبان با رد صلاحیت ایشان نارفیقانه کشور را از یک موهبت مسلم محروم کرد!
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت: آنچه که سازندگان این ویدئو در تعمدی قابل فهم بدان «نپرداخته‌اند» آن است که؛ هاشمی برای ورود به انتخابات برخلاف القای ویدئو که تصمیم ایشان را ناشی از فشار مردم و در لحظه آخر معرفی کرده، ورود هاشمی متکی بر یک پروژه ۴ ساله از ۸۸ به بعد بود. دستور کار این پروژه بسیار روشن بود. هاشمی به استعداد عقبه سیاسی خود و با اتکای بر سرپل‌های خارج از کشور کوشید تا از طریق بحران اقتصادی بصورتی نامحسوس انتخابات ۹۲ را به نفع خود و در قامت یک «منجی» مهندسی کند. تحریم‌های اقتصادی آمریکا بعد از ناامیدی از موفقیت جنبش سبز را باید دوپینگی بی‌اخلاقانه در میانه چنین بدافزاری نشانه‌گذاری کرد.
سجادی ادامه می‌دهد: سعایت م.ه نزد غربی‌ها جهت تحریم و افزایش تحریم‌های خرد کننده اقتصادی طی سالهای فرارش به خارج در کنار همراهی و همدلی آمریکا بمنظور مساعدت رساندن به این پروژه جهت روی کار آوردن یک چهره شناخته شده به «پراگماتیسم» و «آمریکا ناستیز»! در ایران نقشه‌ای حساب شده و با تضمین بالایی از موفقیت بود. تنها چیزی که در این میان پیش‌بینی نشده بود، ماجرای رد صلاحیت بود.