به گزارش مشرق، این دیدار در اولین روز از سفر چهار روزه پرنس چارلز و همسرش کامیلیا به جمهوری ایرلند، و در دانشگاه ملی گالوی واقع در غرب این کشور برگزار شد.
این برای نخستین بار است که جری آدامز رهبر شین فین با یکی از اعضای خاندان سلطنتی انگلیس در جمهوری ایرلند دیدار می کند.
به گزارش منابع خبری، جری آدامز و همکارش 'مارتین مک گینس' همچنین با پرنس چارلز، پس از دست دادن و گفت وگوهایی کوتاه در برابر خبرنگاران، در یک نشست خصوصی 20 دقیقه ای شرکت کردند.
این دیدار میان دشمنان سال های نه چندان دور، می توان یک مرحله ای تاریخی در چارچوب اجرای توافقنامه صلحی که در سال 1998 میلادی به دهه ها مناقشه در ایرلند شمالی پایان داد، بشمار آورد.
ملکه الیزابت دوم نیز درسال 2012 میلادی با 'مارتین مک گینس' فرمانده سابق ارتش جمهوری خواه ایرلند ( بازوی نظامی شین فین ) و معاون نخست وزیر ایرلند شمالی در بلفاست دست داده بود که در آن زمان نیز این یک حرکتی تاریخی خوانده شده بود.
جری آدامز بعد از دیدارش با پرنس چارلز به خبرنگاران گفت: ما در مورد مسایلی که در آینده باید مورد توجه قرار گیرد به ویژه دلجویی از کسانی که درگذشته ( در جریان مبارزه مردم ایرلند) دچار رنج شده اند، صحبت کردیم .
وی همچنین اضافه کرد: ما همچنین از اتفاقاتی که از سال 1968 میلادی به بعد ( در ایرلند شمالی) رخ داد، ابراز تاسف کردیم.
پرنس چارلز قرار است روز چهارشنبه در حرکت خود برای صلح و آشتی، به ساحل شمال غربی ایرلند برود.
این نیز نخستین بار است که یکی از اعضای خاندان سلطنتی انگلیس به این منطقه که در گذشته شاهد سوء قصد گروه شین فین علیه یکی از اعضای این خاندان بوده است، می رود.
'لویس مونت باتن' پسرعموی الیزابت دوم ملکه انگلستان و آخرین فرماندار هندوستان، در اگوست سال 1979 میلادی درجریان یک حمله بمب گذاری که ارتش جمهوری خواه ایرلند ( شاخه نظامی شین فین) مسوولیت آن را پذیرفت، در منطقه ساحلی 'سلیکو' کشته شده است.
البته همزمان با دیدار پرنس چارلز از دانشگاه گالوی، ده ها نفر که برخی از آنان از بستگان کسانی بودند که در جریان مبارزات مردم ایرلند شمالی کشته شده بودند، در اعتراض به سفر، اقدام به برگزاری یک تجمع اعتراضی کرده بودند .
پیش از سفر پرنس چارلز و همسرش به جمهوری ایرلند، گزارش بود که شش مرد ایرلندی عضو یک گروه مخالف، به دلیل توطئه برای قتل ولیعهد انگلیس و همسرش دستگیر شده اند .
روزنامه دیلی میرور آیریش دراین خصوص نوشت که دستگیری این افراد که مرتبط با گروه غیرقانونی 'ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' هستند، در آستانه سفر چهار روزه پرنس چارلز و همسرش به جمهوری ایرلند صورت گرفته بود.
روزنامه دیلی میرور آیریش با اشاره به اینکه این افراد همگی سه شنبه شب هفته گذشته در جمهوری ایرلند دستگیر شده اند، افزود: پس از آنکه پلیس موفق به کشف تجهیزات ساخت بمب در منطقه 'لیتریم ' واقع در نزدیکی محلی که پرنس چارلز و همسرش قصد دیدار از آنجا را دارند، شد، این افراد دستگیر شدند.
این روزنامه افزود: به دنبال کشف این توطئه ، پلیس ایرلند تدابیر امنیتی را در سراسر این کشور از جمله شهر دوبلین افزایش داده است.
گروه ' ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' که به دنبال اتحاد جمهوری ایرلند با ایرلند شمالی است، در سال 1997 میلادی به دنبال موافقت ارتش جمهوری خواه ایرلند ( شاخه نظامی شین فین ) با برقراری آتش بس با دولت انگلیس از این گروه منشعب شده است.
'ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' که یک گروه غیرقانونی در ایرلند بشمار می آید از سوی انگلیس و آمریکا در فهرست گروه های تروریستی قرار داده شده است.
البته پیش از سفر پرنس چارلز به جمهوری ایرلند، ملکه الیزابت در روز هفدم ماه می 2011 (27 اردیبهشت1390) به عنوان اولین مقام سلطنتی انگلستان پس از گذشت یک قرن رسمأ به این جمهوری سفری تاریخی کرده بود.
جورج پنجم، پدر بزرگ ملکه الیزابت، آخرین پادشاه انگلستان بود که یک قرن پیش، در سال 1911میلادی به ایرلند سفر کرد.
دو کشور همسایه امیدوارند که این دیدارها به بیش از یک قرن سردی روابط دو کشور و خصومت مردم ایرلند از رفتار حکومت استعماری انگلستان با مردم بومی آن جزیره در قرون گذشته پایان دهد.
جمهوری ایرلند در همسایگی انگلیس، با چهار و نیم میلیون جمعیت و به پایتختی شهر دوبلین، یکی از اعضای اتحادیه اروپا است.
ایرلند از اواخر قرن پانزدهم تا اوایل قرن بیستم مستعمره انگلیس بود، اما به دنبال مبارزات مستمر مردم این کشور بویژه پس از شورش مسلحانه و جنگهای چریکی که به رهبری گروه 'شین فین' و شاخه نظامی اش ارتش جمهوری خواه ایرلند در سال 1920 میلادی آغاز شد، در سال 1921میلادی مستقل شد.
نخستین جرقه های مبارزه برای استقلال ایرلند، در سال 1916 میلادی در حرکتی اعتراضی موسوم به 'قیام عید پاک' پدیدار شد.
سه سال بعد، 'ارتش جمهوریخواه ایرلند' که شاخه مسلح نهاد سیاسی استقلال طلبان، بنام 'شین فین' بود، مبارزه مسلحانه جمهوریخواهان علیه حکومت استعماری بریتانیا را در سال 1919 با شبیخون زدن به یک واحد نیروهای مسلح ارتشی آغاز کرد.
در ماه دسامبر سال 1921 به دنبال امضاء 'پیمان بریتانیا- ایرلند' و اعلام پایان جنگ استقلال، آتش بس برقرار شد.
ولی، پیش از ترک ایرلند، دولت انگلستان با استناد به تقاضای اقلیت پروتستان مذهب منطقه آلستر برای حمایت از آنها در مقابل شبه نظامیان کاتولیک، بخش شمال شرقی جزیره ایرلند را تحت نام استان ایرلند شمالی ضمیمه بریتانیا کرد.
تجزیه جزیره ایرلند با مخالفت صریح جمهوریخواهان روبرو شد و مبارزه مسلحانه جمهوریخواهان، این بار با نام 'جنگ داخلی' به صورت جنگی چریکی با تلفات سنگین ازهر دو طرف برای یکسال دیگر ادامه یافت.
سرانجام، در ماه دسامبر سال 1922 همزمان با اعلام موجودیت 'ایرلند آزاد'، ارتش انگلستان ، با حفظ استان ایرلند شمالی، پادگان خود در دوبلین را به 'ارتش جمهوری ایرلند' تحویل داد و دیری نگذشت که جمهوری ایرلند پا به عرصه وجود گذاشت.
اما شین فین، بعد از استقلال ایرلند جنوبی، در کنار مبارزات مسلحانه ارتش جمهوری خواه ایرلند، مذاکرات فشرده اش را با لندن و احزاب پروتستانِ طرفدار انگلیس در ایرلند شمالی، برای اتحاد دو ایرلند ادامه داد.
اما منطقه ایرلند شمالی از دهه 1960، به مدت سه دهه شاهد خشونت های گسترده سیاسی و فرقه ای میان اکثریت ناسیونالیست کاتولیک که به دنبال اتحاد ایرلند شمالی اند و پروتستان های حامی انگلیس که به دنبال باقی ماندن تحت لوای بریتانیا هستند، بود، که این خشونت ها در سال 1998میلادی در زمان حکومت تونی بلر، با امضای قرارداد صلح موسوم به ˈجمعه نیکˈ و ترک مبارزه مسلحانه توسط ارتش جمهوری خواه ایرلند، تقریبا به پایان رسید.
ایرلند شمالی واقع در شمال جزیره ایرلند در حال حاضر به همراه انگلیس، اسکاتلند و ولز، کشور بریتانیا را تشکیل می دهد.
ایرلند شمالی، پارلمان خاص خود را دارد و در محلی به نام 'استورمونت' در شهر بلفاست قرار گرفته است.
تشکیل این مجمع و دولت ائتلافی ایرلند شمالی نیز از جمله نتایج صلح موسوم به 'جمعه نیک ' بشمار می آیند.
اما فضای سیاسی ایرلند شمالی به رغم پایان درگیری های مسلحانه، همچنان میان جمهوری خواهان و طرفداران دولت مرکزی انگلیس موسوم به اتحادگرایان تقسیم شده است و این مساله سبب پیچیده تر شدن مسایل این منطقه شده است.
ضمن اینکه پس از موفقیت حزب ملی استقلال اسکاتلند در انتخابات پارلمانی انگلیس در هفدهم اردیبهشت ماه ، گمانه زنی های زیادی درباره برگزاری همه پرسی استقلال این منطقه از انگلیس و احتمال سرایت این مساله به مناطق ایرلند و ولز صورت گرفته است.
حزب شین فین که رقیب حزب دمکراتیک وحدت طلب ایرلند شمالی شناخته می شود در این انتخابات اگر چه یک کرسی را از دست داد اما با کسب چهار کرسی ، جایگاه پنجم خود را مجلس عوام ثبیت کرد.
این حزب در انتخابات روز پنجشنبه در کل 176 هزار و 232 رای بدست آورد که معادل 0.6 درصد از کل آرای ماخوذه است.
شین فین' یک حزب ایرلندی است که ریشه آن اگرچه به سال 1905 میلادی بر می گردد ، اما به شکل فعلی در سال 1970 میلادی تاسیس شده است.
شین فین که شاخه سیاسی ارتش جمهوریخواه ایرلند شمالی شناخته می شود، علاوه بر ایرلند شمالی در ایرلند جنوبی نیز فعال بوده و استقلال ایرلند شمال از انگلستان از اهداف اصلی آن شمرده می شده است.
'جری آدامز' از سال 1983 میلادی تاکنون رهبری این حزب که در حال حاضر دومین حزب بزرگ ایرلند شمالی است را برعهده دارد.
حزب شین فین علاوه بر داشتن چهار کرسی در مجلس عوام، در پارلمان محلی ایرلند دارای 29 کرسی و در پارلمان اروپا برخوردار از یک کرسی است.
این برای نخستین بار است که جری آدامز رهبر شین فین با یکی از اعضای خاندان سلطنتی انگلیس در جمهوری ایرلند دیدار می کند.
این دیدار میان دشمنان سال های نه چندان دور، می توان یک مرحله ای تاریخی در چارچوب اجرای توافقنامه صلحی که در سال 1998 میلادی به دهه ها مناقشه در ایرلند شمالی پایان داد، بشمار آورد.
ملکه الیزابت دوم نیز درسال 2012 میلادی با 'مارتین مک گینس' فرمانده سابق ارتش جمهوری خواه ایرلند ( بازوی نظامی شین فین ) و معاون نخست وزیر ایرلند شمالی در بلفاست دست داده بود که در آن زمان نیز این یک حرکتی تاریخی خوانده شده بود.
جری آدامز بعد از دیدارش با پرنس چارلز به خبرنگاران گفت: ما در مورد مسایلی که در آینده باید مورد توجه قرار گیرد به ویژه دلجویی از کسانی که درگذشته ( در جریان مبارزه مردم ایرلند) دچار رنج شده اند، صحبت کردیم .
وی همچنین اضافه کرد: ما همچنین از اتفاقاتی که از سال 1968 میلادی به بعد ( در ایرلند شمالی) رخ داد، ابراز تاسف کردیم.
پرنس چارلز قرار است روز چهارشنبه در حرکت خود برای صلح و آشتی، به ساحل شمال غربی ایرلند برود.
این نیز نخستین بار است که یکی از اعضای خاندان سلطنتی انگلیس به این منطقه که در گذشته شاهد سوء قصد گروه شین فین علیه یکی از اعضای این خاندان بوده است، می رود.
'لویس مونت باتن' پسرعموی الیزابت دوم ملکه انگلستان و آخرین فرماندار هندوستان، در اگوست سال 1979 میلادی درجریان یک حمله بمب گذاری که ارتش جمهوری خواه ایرلند ( شاخه نظامی شین فین) مسوولیت آن را پذیرفت، در منطقه ساحلی 'سلیکو' کشته شده است.
البته همزمان با دیدار پرنس چارلز از دانشگاه گالوی، ده ها نفر که برخی از آنان از بستگان کسانی بودند که در جریان مبارزات مردم ایرلند شمالی کشته شده بودند، در اعتراض به سفر، اقدام به برگزاری یک تجمع اعتراضی کرده بودند .
پیش از سفر پرنس چارلز و همسرش به جمهوری ایرلند، گزارش بود که شش مرد ایرلندی عضو یک گروه مخالف، به دلیل توطئه برای قتل ولیعهد انگلیس و همسرش دستگیر شده اند .
روزنامه دیلی میرور آیریش دراین خصوص نوشت که دستگیری این افراد که مرتبط با گروه غیرقانونی 'ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' هستند، در آستانه سفر چهار روزه پرنس چارلز و همسرش به جمهوری ایرلند صورت گرفته بود.
روزنامه دیلی میرور آیریش با اشاره به اینکه این افراد همگی سه شنبه شب هفته گذشته در جمهوری ایرلند دستگیر شده اند، افزود: پس از آنکه پلیس موفق به کشف تجهیزات ساخت بمب در منطقه 'لیتریم ' واقع در نزدیکی محلی که پرنس چارلز و همسرش قصد دیدار از آنجا را دارند، شد، این افراد دستگیر شدند.
این روزنامه افزود: به دنبال کشف این توطئه ، پلیس ایرلند تدابیر امنیتی را در سراسر این کشور از جمله شهر دوبلین افزایش داده است.
گروه ' ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' که به دنبال اتحاد جمهوری ایرلند با ایرلند شمالی است، در سال 1997 میلادی به دنبال موافقت ارتش جمهوری خواه ایرلند ( شاخه نظامی شین فین ) با برقراری آتش بس با دولت انگلیس از این گروه منشعب شده است.
'ارتش جمهوری خواه واقعی آیریش' که یک گروه غیرقانونی در ایرلند بشمار می آید از سوی انگلیس و آمریکا در فهرست گروه های تروریستی قرار داده شده است.
البته پیش از سفر پرنس چارلز به جمهوری ایرلند، ملکه الیزابت در روز هفدم ماه می 2011 (27 اردیبهشت1390) به عنوان اولین مقام سلطنتی انگلستان پس از گذشت یک قرن رسمأ به این جمهوری سفری تاریخی کرده بود.
جورج پنجم، پدر بزرگ ملکه الیزابت، آخرین پادشاه انگلستان بود که یک قرن پیش، در سال 1911میلادی به ایرلند سفر کرد.
دو کشور همسایه امیدوارند که این دیدارها به بیش از یک قرن سردی روابط دو کشور و خصومت مردم ایرلند از رفتار حکومت استعماری انگلستان با مردم بومی آن جزیره در قرون گذشته پایان دهد.
جمهوری ایرلند در همسایگی انگلیس، با چهار و نیم میلیون جمعیت و به پایتختی شهر دوبلین، یکی از اعضای اتحادیه اروپا است.
ایرلند از اواخر قرن پانزدهم تا اوایل قرن بیستم مستعمره انگلیس بود، اما به دنبال مبارزات مستمر مردم این کشور بویژه پس از شورش مسلحانه و جنگهای چریکی که به رهبری گروه 'شین فین' و شاخه نظامی اش ارتش جمهوری خواه ایرلند در سال 1920 میلادی آغاز شد، در سال 1921میلادی مستقل شد.
نخستین جرقه های مبارزه برای استقلال ایرلند، در سال 1916 میلادی در حرکتی اعتراضی موسوم به 'قیام عید پاک' پدیدار شد.
سه سال بعد، 'ارتش جمهوریخواه ایرلند' که شاخه مسلح نهاد سیاسی استقلال طلبان، بنام 'شین فین' بود، مبارزه مسلحانه جمهوریخواهان علیه حکومت استعماری بریتانیا را در سال 1919 با شبیخون زدن به یک واحد نیروهای مسلح ارتشی آغاز کرد.
در ماه دسامبر سال 1921 به دنبال امضاء 'پیمان بریتانیا- ایرلند' و اعلام پایان جنگ استقلال، آتش بس برقرار شد.
ولی، پیش از ترک ایرلند، دولت انگلستان با استناد به تقاضای اقلیت پروتستان مذهب منطقه آلستر برای حمایت از آنها در مقابل شبه نظامیان کاتولیک، بخش شمال شرقی جزیره ایرلند را تحت نام استان ایرلند شمالی ضمیمه بریتانیا کرد.
تجزیه جزیره ایرلند با مخالفت صریح جمهوریخواهان روبرو شد و مبارزه مسلحانه جمهوریخواهان، این بار با نام 'جنگ داخلی' به صورت جنگی چریکی با تلفات سنگین ازهر دو طرف برای یکسال دیگر ادامه یافت.
سرانجام، در ماه دسامبر سال 1922 همزمان با اعلام موجودیت 'ایرلند آزاد'، ارتش انگلستان ، با حفظ استان ایرلند شمالی، پادگان خود در دوبلین را به 'ارتش جمهوری ایرلند' تحویل داد و دیری نگذشت که جمهوری ایرلند پا به عرصه وجود گذاشت.
اما شین فین، بعد از استقلال ایرلند جنوبی، در کنار مبارزات مسلحانه ارتش جمهوری خواه ایرلند، مذاکرات فشرده اش را با لندن و احزاب پروتستانِ طرفدار انگلیس در ایرلند شمالی، برای اتحاد دو ایرلند ادامه داد.
اما منطقه ایرلند شمالی از دهه 1960، به مدت سه دهه شاهد خشونت های گسترده سیاسی و فرقه ای میان اکثریت ناسیونالیست کاتولیک که به دنبال اتحاد ایرلند شمالی اند و پروتستان های حامی انگلیس که به دنبال باقی ماندن تحت لوای بریتانیا هستند، بود، که این خشونت ها در سال 1998میلادی در زمان حکومت تونی بلر، با امضای قرارداد صلح موسوم به ˈجمعه نیکˈ و ترک مبارزه مسلحانه توسط ارتش جمهوری خواه ایرلند، تقریبا به پایان رسید.
ایرلند شمالی واقع در شمال جزیره ایرلند در حال حاضر به همراه انگلیس، اسکاتلند و ولز، کشور بریتانیا را تشکیل می دهد.
ایرلند شمالی، پارلمان خاص خود را دارد و در محلی به نام 'استورمونت' در شهر بلفاست قرار گرفته است.
تشکیل این مجمع و دولت ائتلافی ایرلند شمالی نیز از جمله نتایج صلح موسوم به 'جمعه نیک ' بشمار می آیند.
اما فضای سیاسی ایرلند شمالی به رغم پایان درگیری های مسلحانه، همچنان میان جمهوری خواهان و طرفداران دولت مرکزی انگلیس موسوم به اتحادگرایان تقسیم شده است و این مساله سبب پیچیده تر شدن مسایل این منطقه شده است.
ضمن اینکه پس از موفقیت حزب ملی استقلال اسکاتلند در انتخابات پارلمانی انگلیس در هفدهم اردیبهشت ماه ، گمانه زنی های زیادی درباره برگزاری همه پرسی استقلال این منطقه از انگلیس و احتمال سرایت این مساله به مناطق ایرلند و ولز صورت گرفته است.
حزب شین فین که رقیب حزب دمکراتیک وحدت طلب ایرلند شمالی شناخته می شود در این انتخابات اگر چه یک کرسی را از دست داد اما با کسب چهار کرسی ، جایگاه پنجم خود را مجلس عوام ثبیت کرد.
این حزب در انتخابات روز پنجشنبه در کل 176 هزار و 232 رای بدست آورد که معادل 0.6 درصد از کل آرای ماخوذه است.
شین فین' یک حزب ایرلندی است که ریشه آن اگرچه به سال 1905 میلادی بر می گردد ، اما به شکل فعلی در سال 1970 میلادی تاسیس شده است.
شین فین که شاخه سیاسی ارتش جمهوریخواه ایرلند شمالی شناخته می شود، علاوه بر ایرلند شمالی در ایرلند جنوبی نیز فعال بوده و استقلال ایرلند شمال از انگلستان از اهداف اصلی آن شمرده می شده است.
'جری آدامز' از سال 1983 میلادی تاکنون رهبری این حزب که در حال حاضر دومین حزب بزرگ ایرلند شمالی است را برعهده دارد.
حزب شین فین علاوه بر داشتن چهار کرسی در مجلس عوام، در پارلمان محلی ایرلند دارای 29 کرسی و در پارلمان اروپا برخوردار از یک کرسی است.