گروه ورزشی مشرق - نزدیک به دو ماه قبل بود که اتحادیه بازیکنان شاغل در لالیگا با صدور بیانیه‌ای تند و تهدید آمیز به مصوبه فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ فوتبال اسپانیا و پارلمان این کشور درخصوص لزوم تغییر قوانین مربوط به حق پخش تلویزیونی و رادیویی عملا وارد میدان مبارزه با مافیای فوتبال اسپانیا شد.
مافیایی که نمی‌تواند از مبالغ نجومی و عجیب مالی در فوتبال اسپانیا به صورت روزانه چشم بپوشد و از طرفی باید برای بقای خود پاسخگوی اذهان عمومی هم باشد تا مافیایی بودنش تنها در حد اخبار و شایعات رسانه ای باقی بماند و هرگز به اثبات نرسد.
سیدلو، نویسنده بخش ورزشی گاردین و وب سایت خبری تحلیلی ESPN در همین راستا گزارشی مستند را منتشر کرده که نشان از تداوم خشم بازیکنان شاغل در لالیگا و برخی باشگاه‌های حاضر در فوتبال باشگاهی اسپانیا دارد.
موضوع به صورت خلاصه این است که فدراسیون فوتبال اسپانیا به دستور مشترک پارلمان اسپانیا و تلویزیون ملی این کشور بر این باور است تا سود حاصل از حق پخش رادیویی و تلویزیونی بین همه باشگاه های لالیگا به صورت مساوی تقسیم گردد و باشگاه های بزرگی چون رئال مادرید و بارسلونا این مورد را مصداق بارز بی عدالتی می دانند و معتقدند که بخش اعظم این سود مالی به خاطر حضور تیمهای بزرگی چون رئال مادرید و بارسلونا است و قرار نیست تا همه تیمهای حاضر در لالیگا به صورت یکسان از آن بهره مند شوند. نکته جالب این که در جریان این اعتراض تیم های کوچک هم در کنار تیمهای بزرگ ایستاده اند و آنها هم به رغم متضرر شدن خود قبول دارند که نباید به اندازه تیمهای بزرگ و پرستاره سود داشته باشند. در نتیجه راه درست کسب درآمد از این محل این طور به نظر می رسد که برای هر بازی به صورت جداگانه مبالغ محاسبه شود و هر تیمی به اندازه سود تخصیص یافته برای بازی خودش از این مبالغ، استفاده کند.
در گزارش سیدلو آمده است: « اعتصاب بازیکنان به خواهش و دستور دادگاه رسمی مادرید به تعویق افتاده است و موضوع مهم این که این اعتصاب برخلاف ادعای فدراسیون فوتبال اسپانیا هرگز لغو نشده و پس از پایان رسمی لالیگا آغاز خواهد شد، سوال مهم این که این اعتصاب وقتی دیگر لالیگا پایان یافته چه سودی دارد و پاسخ این که بازی های اروپایی، فصل بعدی لالیگا، حاضر نشدن بازیکنان در تست پزشکی – ورزشی تیمها در فصل نقل و انتقالات تابستانی و خروج بخش اعظمی از بازیکنان عضو اتحادیه بازیکنان لالیگایی از اردوی های تابستانی می تواند ضربه مهلکی بر پیکره فوتبال باشگاهی اسپانیا وارد کند و بخش اعظمی از بازیکنان شاغل در لالیگا (تا مرز 90 درصد) برای کلید زدن روند اعتصابی تاریخی در اتحادیه خود کاملا مصمم به نظر می‌رسند.»
در ادامه این مقاله، سیدلو با اشاره به اظهارات اخیر خاویر تباس، ریاست سازمان لیگ و معاونت ورزشی فدراسیون فوتبال اسپانیا می‌نویسد: « بازیکنان اتحادیه کاملا مصمم و جدی هستند، اتحاد آنها مثال زدنی است و وقتی ژاوی زیر نامه‌ای را امضا کند، بعید است که حتی یک بازیکن از دپورتیوولاکرونیا این نامه را به امضای خود نرساند، وقتی اینیستا یا کاسیاس نامه‌ای را می‌نویسند، بسیاری از بازیکنان شاغل در لالیگا بدون مطالعه آن نامه، قطعا امضایش خواهند کرد و این بزرگترین مشکل فدراسیون فوتبال اسپانیا است چرا که هرگز تصور شکل گیری چنین اتحادی را در میان بازیکنان شاغل در لالیگا نداشت.»
موضوع مهم در این میان دعوت این اتحادیه از کمیته داوران فدراسیون فوتبال اسپانیا و اتحادیه داوران اسپانیایی برای پیوستن به این اعتصاب است که اگر به این دعوت، پاسخ مثبت داده شود، باید منتظر تیره روزی های عجیب و غریبی نزد فدراسیون فوتبال اسپانیا باشیم.
وزارت ورزش اسپانیا (ورزش و جوانان) بر این باور است که فدراسیون فوتبال اسپانیا باید از مصوبه پارلمان تبعیت کند، از طرفی اگر در این میان این موضوع بر سر زبانها بیفتد که فدراسیون فوتبال اسپانیا تحت فشار دولتمردان این کشور مجبور به پذیرش قانونی خاص شده است، این بهانه به دست اتحادیه بازیکنان خواهد افتاد تا به فیفا بابت دخالت دولت در ورزش شکایت کنند.
سیدلو، نویسنده بخش ورزشی گاردین و وب سایت خبری تحلیلی ESPN در همین راستا گزارشی مستند را منتشر کرده که نشان از تداوم خشم بازیکنان شاغل در لالیگا و برخی باشگاه‌های حاضر در فوتبال باشگاهی اسپانیا دارد.
موضوع به صورت خلاصه این است که فدراسیون فوتبال اسپانیا به دستور مشترک پارلمان اسپانیا و تلویزیون ملی این کشور بر این باور است تا سود حاصل از حق پخش رادیویی و تلویزیونی بین همه باشگاه های لالیگا به صورت مساوی تقسیم گردد و باشگاه های بزرگی چون رئال مادرید و بارسلونا این مورد را مصداق بارز بی عدالتی می دانند و معتقدند که بخش اعظم این سود مالی به خاطر حضور تیمهای بزرگی چون رئال مادرید و بارسلونا است و قرار نیست تا همه تیمهای حاضر در لالیگا به صورت یکسان از آن بهره مند شوند. نکته جالب این که در جریان این اعتراض تیم های کوچک هم در کنار تیمهای بزرگ ایستاده اند و آنها هم به رغم متضرر شدن خود قبول دارند که نباید به اندازه تیمهای بزرگ و پرستاره سود داشته باشند. در نتیجه راه درست کسب درآمد از این محل این طور به نظر می رسد که برای هر بازی به صورت جداگانه مبالغ محاسبه شود و هر تیمی به اندازه سود تخصیص یافته برای بازی خودش از این مبالغ، استفاده کند.
در گزارش سیدلو آمده است: « اعتصاب بازیکنان به خواهش و دستور دادگاه رسمی مادرید به تعویق افتاده است و موضوع مهم این که این اعتصاب برخلاف ادعای فدراسیون فوتبال اسپانیا هرگز لغو نشده و پس از پایان رسمی لالیگا آغاز خواهد شد، سوال مهم این که این اعتصاب وقتی دیگر لالیگا پایان یافته چه سودی دارد و پاسخ این که بازی های اروپایی، فصل بعدی لالیگا، حاضر نشدن بازیکنان در تست پزشکی – ورزشی تیمها در فصل نقل و انتقالات تابستانی و خروج بخش اعظمی از بازیکنان عضو اتحادیه بازیکنان لالیگایی از اردوی های تابستانی می تواند ضربه مهلکی بر پیکره فوتبال باشگاهی اسپانیا وارد کند و بخش اعظمی از بازیکنان شاغل در لالیگا (تا مرز 90 درصد) برای کلید زدن روند اعتصابی تاریخی در اتحادیه خود کاملا مصمم به نظر می‌رسند.»
در ادامه این مقاله، سیدلو با اشاره به اظهارات اخیر خاویر تباس، ریاست سازمان لیگ و معاونت ورزشی فدراسیون فوتبال اسپانیا می‌نویسد: « بازیکنان اتحادیه کاملا مصمم و جدی هستند، اتحاد آنها مثال زدنی است و وقتی ژاوی زیر نامه‌ای را امضا کند، بعید است که حتی یک بازیکن از دپورتیوولاکرونیا این نامه را به امضای خود نرساند، وقتی اینیستا یا کاسیاس نامه‌ای را می‌نویسند، بسیاری از بازیکنان شاغل در لالیگا بدون مطالعه آن نامه، قطعا امضایش خواهند کرد و این بزرگترین مشکل فدراسیون فوتبال اسپانیا است چرا که هرگز تصور شکل گیری چنین اتحادی را در میان بازیکنان شاغل در لالیگا نداشت.»
وزارت ورزش اسپانیا (ورزش و جوانان) بر این باور است که فدراسیون فوتبال اسپانیا باید از مصوبه پارلمان تبعیت کند، از طرفی اگر در این میان این موضوع بر سر زبانها بیفتد که فدراسیون فوتبال اسپانیا تحت فشار دولتمردان این کشور مجبور به پذیرش قانونی خاص شده است، این بهانه به دست اتحادیه بازیکنان خواهد افتاد تا به فیفا بابت دخالت دولت در ورزش شکایت کنند.