بسیاری از آزادگان سال‌های جوانی خود را در اردوگاه‌های صدام و زیر شکنجه‌های دیکتاتور عراق سپری کردند و پس از بازگشت از اردوگاه‌ها نیز به دلیل مشکلات و ناهنجاری‌های موجود در زمان اسارت، دچار بیماری‌های فراوانی شدند؛ مدال قهرمانی تاریخ ملت ایران بر گردن ایثارگران و به خصوص آزادگان کشورمان آویخته است.
قوچی‌بیک پیش از حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل کشتی‌گیر بود. او در دوران اسارت نیز به ورزش می‌پرداخت. پس از آزادی نیز در مسابقات بسیاری جام‌های فراوانی را برد و مدال‌های بسیاری را بر گردن آویخت؛ وی بعد از بستری شدن در سال 74 گود مسابقات کشتی را برای همیشه ترک کرد؛ با اینهمه او در کنار ورزش به شغل نجاری اشتغال داشت.
آزاده محمد علی قوچی بیک در آذر ماه سال 61 در عملیات محرم اسیر شد، این آزاده سرافراز کشورمان در سال 65 و زمانی که در اردوگاه‌های صدام اسیر بود بیماری حنجره گرفت و همان زمان در عراق و در حالیکه اسیر بود مداوا شد اما این مداوا، مداوای کاملی نبود. آزاده قوچی‌بیک پس از بازگشت آزادگان به وطن، در سال 74 به دلیل بیماری‌های ایجاد شده در زمان اسارت مجددا در بیمارستان بستری شد. در همان ایام، این بیماری به معده، کبد و حنجره‌اش نیز سرایت کرد و وضعیت او را وخیم‌تر ساخت.
اکنون پس از چند سال از شهادت این آزاده سرافراز، امروز یک شنبه 10 خرداد طی مراسمی از طرف شهرداری، یکی از خیابان های تهران به نام این بزرگوار مزین شد. این مراسم از ساعت 11 الی 12 در خیابان دماوند، ایستگاه سبلان، 27 متری شهید اشراقی، هشت متری اول، پلاک 22 منزل آزاده قوچی بیک برگزار گردید.