به گزارش مشرق، تیم ملی والیبال ایران در روزهای شنبه و یک شنبه هفته آینده در دو گانه سوم خود باید در روسیه به مصاف تیم ملی والیبال این کشور برود. شاید یکی از دست‌یافتنی‌ترین رکوردهای تیم ملی والیبال ایران در لیگ جهانی شکست روسیه باشد؛ تیمی که تابه‌حال به ایران نباخته و در تمام مسابقات رودررو موفق به کسب پیروزی مقابل ایران شده است.
قهرمان المپیک لندن را شاید نتوان با سایر تیم‌های دنیا مقایسه کرد، چراکه در تمام سطوح یک سر و گردن بالاتر هستند. از لحاظ فیزیکی، کلاس والیبال و امکانات باشگاهی گرفته تا نوع مسافرت و شرایط جوی با سایر تیم‌ها فرق دارند و شاید طغیان روس‌ها در لندن را کمتر کسی بتواند فراموش کند. در سال‌های اخیر این تیم بازیکنان زیادی از دست داده است که شاید در ابتدای خداحافظی آنها، همه فاتحه تیم ملی را می‌خواندند، اما بازیکن بعدی چنان درخششی از خود نشان می‌داد که ستاره قبلی به‌زودی فراموش می‌شد.
شاید آخرین جابه‌جایی ستاره‌های آنها در پست سرعتی بوده است که پس از کناره‌گیری ولکوف، موزرسکی پا به تیم ملی گذاشت که این غول مطرح روس با قد 2 متر و 17 سانت نیازی به معرفی ندارد. ستاره‌ای که در فینال لندن از پست تخصصی‌اش به پشت خط رفت و سرنوشت تیم خودش و طلای المپیک را کاملاً عوض کرد. شاید الان کمتر کسی ولکوف را به یاد داشته باشد و تمام طرفداران روس حالا به‌جای دل‌تنگی یاران گذشته چشم امید به بازیکنان فعلی دارند.
ستاره بعدی ماکسیم میخائیلوف است که پس از پولتاوسکی افسانه‌ای وظیفه پشت خط زنی در تیم ملی روسیه را به عهده گرفت و پس از تثبیت در ترکیب اصلی تیم ملی کمتر تورنمنتی بود که او صاحب جایزه فردی نشود. در تمام فن‌های والیبال بهترین است، اما بیشترین بازی‌های سال گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد و پاولوف جای او را گرفت. قطعاً او مثل ماکسیم نبود، اما روسیه از ناحیه پشت خط زن احساس ضعف نمی‌کرد و در تمام بازی‌ها یکی از فاکتورهای موفقیتش حمله بود.
سیستم بازی روس‌ها بیشتر به فاز قدرت ختم می‌شود جایی که بازیکنان بلندقدتر با استفاده از پاس‌هایی با ارتفاع زیاد توپ‌ها را تبدیل به امتیاز می‌کردند. بدون شک ماکسیم تا قبل از مصدومیت بیشترین سهم را در تبدیل کردن توپ‌ها به امتیاز داشت، اما در سال گذشته این وظیفه بیشتر روی دوش دریافت‌کننده‌های این تیم بود. ایلینخین و اسپریدونف در لیگ سال گذشته بیشترین توپ را از پاسور گرفتند و در تبدیل کردن نیمی از آنها به امتیاز موفق بودند؛ البته این شرایط همیشه در حالی است که توپ به بهترین شکل به دست پاسور نرسد و اگر گرانکین نتواند توپ را به موزرسکی بدهد گزینه‌های بعدی در نظر گرفته می‌شوند.
همیشه اولویت اول با غول تیم است تا با استفاده از آن ارتفاع اسپک اطمینان حمله را بالا ببرند. گرانکین پاسور این تیم تقریباً همیشه توپ را بین اسپکرها به تعدادی نزدیک به هم تقسیم کرده است و در صورت غیبت ماکسیم میخائیلوف تمام بازیکنان می‌توانند از شانس حمله به توپ برخوردار باشند.
سرگئی آنتیپکین، دنیس بریوکوف، پاول کروگلوف، آرتم وولویچ، سرگئی گرانکین، اوگنی سیووژلز، نیکولای پاولوف، سرگئی تتیوخین، الکسی اسپیریدونوف، سرگئی ساوین، آندری آشچف، الکساندر بوتکو، دیمیتری موزرسکی، الکساند آبراسیموف، دیمیتری ایلینیخ، الکسی وربوف، ماکسیم میخایلوف، پاول موروز، ایگور کولودینسکی، الکسی اوبموچایف، رومن براگین، الکساندر مارکین، ایلیا ولاسوف، آرتم اسمولیار و رومن مارتینیوک 25 بازیکن روسیه در لیگ جهانی هستند. تمرینات تیم ملی والیبال روسیه از 12 ماه مه آغاز شد و در ابتدا 45 بازیکن به اردو دعوت شدند.
روسیه همیشه به داشتن بازیکنانی با سطحی کیفی بالا مطرح بودند و برای لیگ جهانی امسال ایگور کولودینسکی، سرگی آنتیپکین، پاول کروگلف، نیکولای پاولف، رومن براگین، الکسی اوبموچف،رومن مارتینوک، الکساندر آبروسیموف، ایلیا ولاسوف، الکساندر مارکین و دمیتری ایلینیخ به تیم ملی رفتند.
تتیوخین، کاپیتان اسبق روس‌ها که سال 2012 بعد از کسب طلای المپیک از تیم ملی خداحافظی کرد یک‌بار دیگر از طرف ورونکوف سرمربی تیم در لیست 25 نفره لیگ جهانی قرار گرفت، اما تتیوخین با رد این دعوت تمرینات خود را در تیم ب روسیه از سر گرفت.
حالا باید دید که روس‌های متحول شده و غیرقابل پیش‌بینی چه عملکردی را مقابل ایران و در نخستین مسابقه‌ای که در لیگ جهانی امسال میزبان هستند خواهند داشت.
قهرمان المپیک لندن را شاید نتوان با سایر تیم‌های دنیا مقایسه کرد، چراکه در تمام سطوح یک سر و گردن بالاتر هستند. از لحاظ فیزیکی، کلاس والیبال و امکانات باشگاهی گرفته تا نوع مسافرت و شرایط جوی با سایر تیم‌ها فرق دارند و شاید طغیان روس‌ها در لندن را کمتر کسی بتواند فراموش کند. در سال‌های اخیر این تیم بازیکنان زیادی از دست داده است که شاید در ابتدای خداحافظی آنها، همه فاتحه تیم ملی را می‌خواندند، اما بازیکن بعدی چنان درخششی از خود نشان می‌داد که ستاره قبلی به‌زودی فراموش می‌شد.
شاید آخرین جابه‌جایی ستاره‌های آنها در پست سرعتی بوده است که پس از کناره‌گیری ولکوف، موزرسکی پا به تیم ملی گذاشت که این غول مطرح روس با قد 2 متر و 17 سانت نیازی به معرفی ندارد. ستاره‌ای که در فینال لندن از پست تخصصی‌اش به پشت خط رفت و سرنوشت تیم خودش و طلای المپیک را کاملاً عوض کرد. شاید الان کمتر کسی ولکوف را به یاد داشته باشد و تمام طرفداران روس حالا به‌جای دل‌تنگی یاران گذشته چشم امید به بازیکنان فعلی دارند.
ستاره بعدی ماکسیم میخائیلوف است که پس از پولتاوسکی افسانه‌ای وظیفه پشت خط زنی در تیم ملی روسیه را به عهده گرفت و پس از تثبیت در ترکیب اصلی تیم ملی کمتر تورنمنتی بود که او صاحب جایزه فردی نشود. در تمام فن‌های والیبال بهترین است، اما بیشترین بازی‌های سال گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد و پاولوف جای او را گرفت. قطعاً او مثل ماکسیم نبود، اما روسیه از ناحیه پشت خط زن احساس ضعف نمی‌کرد و در تمام بازی‌ها یکی از فاکتورهای موفقیتش حمله بود.
سیستم بازی روس‌ها بیشتر به فاز قدرت ختم می‌شود جایی که بازیکنان بلندقدتر با استفاده از پاس‌هایی با ارتفاع زیاد توپ‌ها را تبدیل به امتیاز می‌کردند. بدون شک ماکسیم تا قبل از مصدومیت بیشترین سهم را در تبدیل کردن توپ‌ها به امتیاز داشت، اما در سال گذشته این وظیفه بیشتر روی دوش دریافت‌کننده‌های این تیم بود. ایلینخین و اسپریدونف در لیگ سال گذشته بیشترین توپ را از پاسور گرفتند و در تبدیل کردن نیمی از آنها به امتیاز موفق بودند؛ البته این شرایط همیشه در حالی است که توپ به بهترین شکل به دست پاسور نرسد و اگر گرانکین نتواند توپ را به موزرسکی بدهد گزینه‌های بعدی در نظر گرفته می‌شوند.
همیشه اولویت اول با غول تیم است تا با استفاده از آن ارتفاع اسپک اطمینان حمله را بالا ببرند. گرانکین پاسور این تیم تقریباً همیشه توپ را بین اسپکرها به تعدادی نزدیک به هم تقسیم کرده است و در صورت غیبت ماکسیم میخائیلوف تمام بازیکنان می‌توانند از شانس حمله به توپ برخوردار باشند.
سرگئی آنتیپکین، دنیس بریوکوف، پاول کروگلوف، آرتم وولویچ، سرگئی گرانکین، اوگنی سیووژلز، نیکولای پاولوف، سرگئی تتیوخین، الکسی اسپیریدونوف، سرگئی ساوین، آندری آشچف، الکساندر بوتکو، دیمیتری موزرسکی، الکساند آبراسیموف، دیمیتری ایلینیخ، الکسی وربوف، ماکسیم میخایلوف، پاول موروز، ایگور کولودینسکی، الکسی اوبموچایف، رومن براگین، الکساندر مارکین، ایلیا ولاسوف، آرتم اسمولیار و رومن مارتینیوک 25 بازیکن روسیه در لیگ جهانی هستند. تمرینات تیم ملی والیبال روسیه از 12 ماه مه آغاز شد و در ابتدا 45 بازیکن به اردو دعوت شدند.
روسیه همیشه به داشتن بازیکنانی با سطحی کیفی بالا مطرح بودند و برای لیگ جهانی امسال ایگور کولودینسکی، سرگی آنتیپکین، پاول کروگلف، نیکولای پاولف، رومن براگین، الکسی اوبموچف،رومن مارتینوک، الکساندر آبروسیموف، ایلیا ولاسوف، الکساندر مارکین و دمیتری ایلینیخ به تیم ملی رفتند.
تتیوخین، کاپیتان اسبق روس‌ها که سال 2012 بعد از کسب طلای المپیک از تیم ملی خداحافظی کرد یک‌بار دیگر از طرف ورونکوف سرمربی تیم در لیست 25 نفره لیگ جهانی قرار گرفت، اما تتیوخین با رد این دعوت تمرینات خود را در تیم ب روسیه از سر گرفت.
حالا باید دید که روس‌های متحول شده و غیرقابل پیش‌بینی چه عملکردی را مقابل ایران و در نخستین مسابقه‌ای که در لیگ جهانی امسال میزبان هستند خواهند داشت.