کد خبر 429970
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۶:۱۷

قبل از آنکه وارد مبحث بیوشیمی‌های دیگر حیات شویم لازم است به برخی شواهد و مدارک حضور موجودات غیرزمینی در زمین اشاره کنیم.

به گزارش مشرق، طی چهل سال اخیر از بررسی سیارات منظومه شمسی توسط سفینه‌های وایکینگ 1 و 2، مارینر، جمینی، مارس آبزرور، رهیاب، کاسینی، گالیله، پیشتاز10 و 11، وویجر 1 و 2 و اطلاعات ارسالی این سفینه‌ها دانشمندان چنین فهمیده‌اند که شرایط محیطی در این سیارات اجازه تشکیل حیــــات ( از نوع زمینی ) را نمی‌دهد اما پرسش این است که موجودات فرازمینی از کدام سیارات به کره خاکی ما سفر می‌کنند؟

قبل از آنکه وارد مبحث بیوشیمی‌های دیگر حیات شویم لازم است به برخی شواهد و مدارک حضور موجودات غیرزمینی در زمین اشاره کنیم. ابتدا باید روشن کنیم که این شواهد و مدارک، مورد تأیید سازمان‌های تخصصی بین المللی همچون نیکاپ، آپرو، CNRS  و دیگر سازمان‌های متخصص هستند و با دقت توسط دانشمندان حرفه‌ای بررسی شده‌اند.
ارتش و ژاندارمری فرانسه دارای انبوهی از اسناد مربوط به مشاهده یوفوها هستند. در بسیاری موارد جدای از مردم عادی، افسران ژاندارمری و ارتش هم گزارش‌های جالبی را درباره حضور فرازمینی‌ها ارائه کرده‌اند. دولت فرانسه برای بررسی دقیق گزارش‌های مربوط به یوفوها، سازمان «مطالعه پدیده‌های فضایی ناشناخته» را 38 سال پیش تأسیس کرده که به چند نمونه از گزارش‌های این سازمان اشاره می‌کنیم.

گزارش دسته ژاندارمری لارئو نیون
روز سی ام مارس 1971 میلادی در ساعت 7 و 30 دقیقه صبح به دستور سرهنگ دوم فرمانده دسته و به دنبال مشاهدات یک ژاندارم به  نام مواسون از واقعه‌ای که می‌توانست مربوط به یک «یوفو» باشد بازرسی کاملی از محل به عمل آوردیم. دیدن یوفو روز 27 مارس و هنگام صبح روی داده است. به همراه ژاندارم مواسون به محل رفتیم و وی اتومبیل خود را در همان محلی که در موقع مشاهده یک یوفو پارک کرده بود نگه داشت. این محل در تقاطع بلوار لاکوساد و خیابان‌های سنت ماری و مولر در غرب سن دنی قرار دارد. شرح ماجرا ار زبان خود ژاندارم مواسون چنین است:
روز شنبه 27 مارس 1976 بین ساعت 6 و 50 تا 7 صبح من با اتومبیل فیات خود به لارودوت می‌رفتم. از خیابان ژنرال دوگل در آبادی سن دنی درآمدم و به میدان کوچکی که از تقاطع چند خیابان ایجاد شده بود، رسیدم. در اینجا بود که ناگهان چراغ‌ها و بعد موتور ماشین خودبخود خاموش شد. چون هوا کمی‌روشن بود آهسته آهسته به حرکت ادامه دادم که در پیاده‌رو پارک کنم. در این مدت که 10 الی 15 ثانیه طول کشید، مرتب سعی کردم تا موتور ماشین را روشن کنم ولی در صفحه داشبورد هیچ چراغی روشن نشد به طوری که فکر کردم باتری اتومبیلم قطع شده است.
وقتی توقف کردم توجهم به یک منبع انعکاس نور در سمت چپم جلب شد. به نظرم چیزی شبیه توده‌ای از مه بود. بعد فکر کردم شاید عینکم کثیف شده آن را برداشتم و دیدم تمیز است. خواستم از اتومبیل پیاده شوم و نگاهی به موتور بیندازم. در همین موقع آن توده مه به حرکت درآمد و با سرعت زیادی به راه افتاد. سرم را از پنجره بیرون آوردم تا بهتر ببینم. مه را دیدم که با سرعت بالا رفت و از فراز بام ساختمان‌ها به سمت جنوب غربی ناپدید شد. چند لحظه بعد چراغ اتومبیل روشن شد استارت که زدم موتور هم روشن شد. این پدیده به شکل مه خاکستری با انعکاس متالیک به نظر می‌رسید و فاصله اش با من تقریباً 20 متر بود. طول و عرض آن را می‌توانم 5 و 2 متر حدس بزنم.

گروهان ژاندارمری لوآر آتلانتیک – دسته یمبوف
گزارش دهنده: آقای ز – ب ناشر تبلیغاتی رزه یس – نانت:
ساعت 11 شب 9 دسامبر 1977 هوا تاریک بود و من پشت فرمان اتومبیلم به سمت ماشکال در جاده 44 می‌رفتم. در حوالی وانده شیء پرنده ای را در ارتفاع تقریباً 50 متری دیدم که با سرعت کمی‌ پرواز می‌کرد. جلو آن چراغ سفید پرنور و بزرگی قرار داشت و پشتش یک چراغ چشمک زن قرمز. این شیء مدتی بر روی جاده پرواز کرد، کمی‌ متوقف شد و سپس به طور معکوس به حرکت درآمد و من در حالی که به راه خود می‌رفتم به آن نزدیک شدم تا کاملاً به نزدیکی‌اش رسیدم و شیء هم دوباره در هوا متوقف شد. در این زمان فاصله اش با من حدود 50 متر و ارتفاعش حدود 20 متر بود.
یک گلوله بزرگ نورانی در سمت چپ و دو چراغ چشمک زن قرمز در سمت راست می‌دیدم و به زحمت شکل‌های مبهمی ‌را در فاصله چراغ‌ها تشخیص می‌دادم. ناگهان شیء مرموز ارتفاع گرفت و به راه افتاد اما کاملاً بی‌صدا. با چشم آن را تعقیب کردم تا اینکه به شیء دیگری با همان شکل ملحق شد. از دیدن آنها بشدت وحشت کردم. یکی از آنها بالای خانه‌ای متوقف شد. کمی ‌واضح‌تر دیدم. گلوله نورانی در سمت چپ و چراغ‌های چشمک زن قرمز در سمت راست و بین آنها یک استوانه تیره رنگ با 5 دریچه روشن قرار داشت. سطح زیرین آن به شکل مستطیل به نظر می‌رسید و روی زمین نور شدیدی افتاده بود. شیء ناگهان و به سرعت به راه افتاد و برفراز جنگلی در آن ناحیه ناپدید شد. این واقعه توسط شخص دیگری از اهالی نیز گزارش شد.
5 فوریه 1978 گزارش‌های متعددی به ژاندارمری ایزر از گروهان گرونوبل رسید که یک شیء نورانی را به اندازه یک ساختمان 2 طبقه با‌هاله نورانی حدود 20 متر دیده‌اند و برخی دیگر از اهالی درباره فرود آن در همان نزدیکی و دیدن سرنشین آن که مردی زرد رنگ و عجیب بوده شهادت داده‌اند.

پیگیری دانشمندان درباره موجودات فضایی
در شهر سه گوین تگزاس مؤسسه‌ای به نام موفون وجود دارد که در آن گروه کثیری از دانشمندان رشته‌های گوناگون علمی ‌به کار جدی و پیگیری درباره موجودات فضایی مشغولند.
در این مؤسسه نزدیک به 50 هزار گزارش از مشاهده یوفوها و حتی سرنشینان آنها وجود دارد. در این مؤسسه و مؤسسات مشابه دانشمندان به تحقیق از روی ردپا، بررسی فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک محل تا هیپنوتیزم اشخاص مدعی مشاهده ادامه می‌دهند. شعبه این مؤسسه در کانادا به ریاست جان ب ماسگراو زیست‌شناس مشهور بیش از پنجاه هزار گواهی مطمئن و مهم را ضبط کرده است که همگی در این نکات مشترکند:
سرنشینان یوفوها دارای حالت کلی انسان‌وار هستند، یعنی می‌ایستند، ایستاده حرکت می‌کنند، دو دست و دو پا دارند و یک تنه و یک سر.  دکتر رابرت م وود فیزیکدان ارشد دانشگاه کرنل با بررسی گزارش‌های این گونه از سراسر جهان می‌گوید: معتقدم تاکنون موجوداتی از هزار گونه تمدن فوق زمینی از کره ما دیدن کرده‌اند.
منبع: روزنامه ایران