جناب آقای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه
سلام علیکم
من تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی برخورد منافقانه ترجیح می دهم (شهید مظلوم آیت الله بهشتی)
به دنبال وقایع دقایق انتهایی جلسه غیرعلنی مورخ یکشنبه سوم خرداد و ضبط دزدانه آن از سوی فردی زبون که تا کنون شهامت معرفی خود و اعلام ما به ازاء دریافتی در قبال این خوش خدمتی را نداشته و نشر آن از سوی برخی رسانه های وابسته به جریان شارلاتانیزم رسانه ای و استفاده تام و تمام در راستای اهداف مذاکرات هسته ای از جمله تسخیر مجلس آینده، مصاحبه ای از جنابعالی در رسانه ها منعکس گردید که در آن فرموده اید: " وقتی که دیدم دارند مطلبی را به رهبری نسبت می دهند ، آنهم خلاف ، واکنش نشان دادم."
سپس اضافه فرموده اید : "رهبری خودشان حضور دارند و هرزمان که مصلحت بدانند به صورت خصوصی و هر جا صلاح بدانند با شجاعت نظراتشان را به صورت علنی مطرح می کنند و نیازی ندارند کسی سخنگویی ایشان را بکند ، آنهم به خلاف. برای همین من در آن صحنه واکنش نشان دادم. "
و نیز فرموده اید: "من همیشه در هیچ موردی ، جز مواردی که کسی از رهبری مایه بگذارد ، واکنش تند نشان نمی دهم. هم در این ماجرا و هم در روزی که مجادله ای با آقای کریمی قدوسی شد ، به خاطر این بود که سخن خلافی را به رهبری معظم انقلاب نسبت دادند."
آقای وزیر حقیقت آنست که با شناختی که از شما دارم نمی توانم خوشحالی وافر خود را از حساسیتی که برای دادن نسبت خلاف به رهبر معظم انقلاب نشان دادید بیان نکنم. این حساسیت شما حاکی از آنست که شما نیز نظرات و رهنمودهای معظم له را فصل الخطاب و لازم الاطاعه تلقی نموده و از این رو ایجاد هر نوع تحریف و دادن نسبت خلاف به ایشان و به عبارتی عدم توجه به نظر و رهنمود ایشان را تخلفی شایسته تندی و واکنش بی اغماض می دانید و این مایه خوشوقتی و مسرت بسیار است. بر مبنای همین فصل مشترک بین خودم و شما (فصل الخطاب بودن و لازم الرعایه بودن سخن و نظر رهبری و به تبع آن غیر قابل قبول بودن نسبت خلاف به ایشان) چند سوال از شما دارم که امیدوارم برای تنویر افکار عمومی صادقانه به آنها پاسخ فرمائید.
آقای ظریف! نظر به اینکه رهبری صراحتا با مذاکره زیر سایه تهدید با ذکر جملاتی نظیر؛ " من نمی فهمم مذاکره در زیر شبح تهدید چه معنایی دارد؟" و یا "ملت ایران مذاکره زیر سایه تهدید را بر نمی تابد" اعلام مخالفت کرده اند، و خود ایشان اظهارات تهدید آمیز مقامات آمریکایی را گوشزد نموده اند. چرا این فرمایشات ایشان را با ادامه مذاکره دو جانبه با وزیر خارجه آمریکا (تاکید می کنم مذاکره دوجانبه با آمریکا و نه کل مذاکره با 5+1)، نه تنها مورد بی توجهی قرار داده اید بلکه وقتی من به عنوان نماینده مردم عمل به آنها را از شما مطالبه کردم با لحنی به شدت دور از انتظار و در حالیکه ظاهرا هنوز نمی دانستید نحوه گفتارتان در حال ضبط شدن است، فرمودید " اون یک کلمه بگه نرو! "
آقای ظریف در گفتگوی خصوصی در پایان جلسه غیرعلنی به شما سخنی گفتم که شما آن را دادن نسبت خلاف به رهبری دانستید و با پرخاش در حالیکه از سوی آقای عراقچی و با رفتاری سلطنت مابانه حمایت می شدید مجلس را ترک کردید ، شما حق دارید نگران نسبت خلاف به رهبری خصوصا وقتی موضوع به شخص شما مربوط است باشید اما با یادآوری دو رهنمود از معظم له به شما عرض می کنم بهتر است نگران رفتاری باشیم که ما را به یک صفت یا ویژگی متصف می کند چه کسی آن را به زبان بیاورد یا نیاورد!
« چرا عدّه‌ای از مدّعیان سیاست و فهم، نمیفهمند؟! واقعاً جای تأسّف است. حکومتی که این‌طور صریحاً میگوید میخواهم علیه نظام اسلامی و خواستِ ملت ایران عمل کنم و برای براندازی این نظام بودجه میگذارد، ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است!
کسانی که دم از مذاکره با امریکا میزنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمیدانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند »؛ یکی از این دو تاست.
« در حالی که دشمن این‌طور اخم میکند، این‌طور متکبّرانه حرف میزند، این‌طور به ملت ایران اهانت میکند، تصریح هم مینماید که میخواهد علیه این نظام و این کشور و منافع آن اقدام کند، عدّه‌ای در این‌جا ذلیلانه و زبونانه میگویند: چه کار کنیم؛ برویم، نرویم، نزدیک شویم، با آنها صحبت کنیم، در خواست کنیم، خواهش کنیم؟! این اهانت به غیرت و عزّت مردم ایران است؛ این نشانه بیغیرتی است؛ این سیاستمداری نیست. سعی میکنند رنگ و لعابی از فهم سیاسی به کار خود بدهند؛ نه، این درست ضدِّ فهم سیاسی است » .