کد خبر 434591
تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۴

این شعر احمد امیر خلیلی در مراسم " دریادلان خاموش " در فرهنگسرای نیاوران قرائت شد

گروه فرهنگی مشرق - این شعر را که احمد امیر خلیلی در وصف شهدای غواص سروده بود در مراسم دریادلان خاموش در فرهنگسرای نیاوران  قرائت کرد .

تا تو مادر نشی نمی فهمی
بیست و نه سال رنج یعنی چی
بعد یک عمر چش به را(ه) بودن
صد و هفتاد و پنج یعنی چی...
.
بعد یک عمر چی ازم مونده؟
نفسای کبود، می بینی!
رفته بودی که زود برگردی
بیست و نه سالو زود می بینی؟!
.
مگه می شه که غرق شه دریا
مگه می شه تو رو غباری که...
حرف باتو زیاده امّا نه!
آه از این کربلای چاری که...
.
تو رو مادر چطور زنده به گور...
صخره ام که به موج افتادم
مثلِ فواره دست و پا بسته
تا شنیدم از
اُ
و
ج
افتادم
صبح دیروز این خبر پیچید
پسری که رسید، بعد یه عمر
تیتر روزنامه های بعداز ظهر
مادری که شهید...
شد