به گزارش مشرق، در حالی حفظ سطح اشتغال موجود در بنگاه ها از مهمترین اقدامات وزارت کار است که آمارها حاکی از نزول تعداد شاغلان از22میلیون و 191 هزارو244 نفری در تابستان 92به 21 میلیون و 860 هزار و 836 نفر در بهار 94 است.

روزی که حسن طایی به عنوان معاون اشتغال زایی ربیعی منصوب شد،صحبت از بسته ای برای حل معضلات اشتغال کرد.

وی در خصوص اهداف بسته سیاست اشتغال افزود: «با توجه به وضع موجود و برگرفته از نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدهای بازار کار، برای تحقق هدف یاد شده راهبردها در یک بسته سیاستی- اجرایی تدوین شده که شامل 55 اقدام اجرایی است. این بسته درواقع با توجه به دانش ضمنی موجود در وزارت رفاه و در دولت یازدهم با توجه به سیاست‌ها و برنامه‌های رئیس‌جمهور تدوین شده و هدف آن حفظ اشتغال موجود و توسعه اشتغال پایدار بوده است.»

این اقتصاددان برنامه ها در اجرای این بسته سیاستی را تقویت مدیریت و سیاست‌گذاری بازار کار را در وهله اول دانست و در وهله دوم بهبود نظام اطلاعات بازار کار را ارجح دانست. از سویی حمایت مالی از طرح‌های اقتصادی بخش خصوصی و تعاونی را راهکاری موثر خواند.

پایدارسازی کسب‌و‌کارهای خرد، کوچک و متوسط اقتصادی، حمایت‌های فنی و حقوقی از بنگاه‌های اقتصادی بخش خصوصی و تعاونی، توسعه مشاغل خانگی، خوداشتغالی و کسب‌وکارهای خرد، افزایش انعطاف در بازار کار، ساماندهی اشتغال اتباع خارجی، ساماندهی و توسعه اشتغال ایرانیان خارج از کشور، حمایت از اشتغال مناطق محروم و اقشار خاص (جوانان، زنان، دانش‌آموختگان و ...)، گسترش اشتغال بخش خدمات، ساماندهی آموزش‌های مهارتی، گسترش تور حمایت از بیکاران، توسعه کارآفرینی و مشاغل نو و توسعه اشتغال بخش تعاون راهکارهای سند توسعه اشتغال زایی طایی بود.

راه‌اندازی سامانه ملی کاریابی‌ها، تکمیل زنجیره ارزش کسب‌وکار، تهیه طرح تقویت و توسعه مراکز مشاوره و کلینیک‌های کسب‌وکار، اجرای طرح تأمین مالی خرد، تشکیل ستاد هماهنگی اشتغال روستایی به‌‌منظور ساماندهی اشتغال روستاییان، تعیین و توزیع استانی حجم تسهیلات مورد نیاز بنگاه‌های کوچک و متوسط اقتصادی، تأمین تسهیلات قرض‌الحسنه موردنیاز مشاغل خانگی و طرح‌های خوداشتغالی و کسب‌وکار خرد، اجرای طرح کارورزی دانش‌آموختگان، طراحی و تدوین سازوکارهای اجرایی ایجاد و گسترش مشاغل عمومی، تدوین برنامه عملیاتی ترویج و آموزش کارآفرینی، تهیه برنامه‌های توسعه اشتغال بخش تعاون، ایجاد اشتغال از طریق توسعه امور ورزشی، ایجاد اشتغال پایدار از طریق توسعه ICT، انکوباتورها(مراکز رشد، مراکزی هستند که برای پرورش یا ایجاد کسب‌و‌‌کارهای کوچک ایجاد می‌شوند) و شرکت‌های نوآور دانش‌بنیان، توسعه اشتغال در بخش خدمات بهداشتی و درمانی، تهیه برنامه توسعه وضعیت پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد، توسعه اشتغال در بخش خدمات آموزشی و تهیه و تدوین برنامه مشاغل سبز  از برنامه های اجرایی در این سند بود.

طائی پس از تهیه این بسته عزم جدی دولت و همکاری و مشارکت فعال کلیه دستگاه های اجرایی در عملیاتی کردن برنامه ها و اقدامات ارائه شده در این سند را ضروری دانست .با وجود همکاری هایی اکثر نهادها و سازمان‌ها برخی اقتصاد دان‌ها اعتقاد دارند که سیاست های اشتغال زایی درست نبوده و به همین دلیل به نتیجه نرسیده است.

همان اوایل سال 93 که مرکز آمار نرخ بیکاری سال 92 را 10.5 درصد اعلام کرده بود، طایی اظهارات جالبی را درباره نرخ بیکار ارائه کرد و افزود:یکی از مشکلات ما همین اعداد کمی و نرخ شاخص‌ها در بازار کار باشد.  مرکز آمار ایران اعلام کرده است نرخ بیکاری 10.5 درصد است، که این درصد بر اساس تعریف خاصی از بیکاری است که البته به‌عنوان یک واحد اندازه‌گیری برای بازار کار درست است و در واقع هر کسی که حتی یک ساعت در هفته شاغل نبوده را بیکار دانسته اما اگر یک ساعت کار داشته شاغل بوده است.

وی افزود: اگر به داده‌های مرکز آمار خوب دقت کنید، ملاحظه خواهید کرد که این بیکاری همسایگانی هم دارد، آیا کسانی که در هفته پنج ساعت کار می‌کنند، یا زیر 10 ساعت کار می‌کنند، بیکار نیستند؟ آیا عموم کسانی که زیر 10 ساعت کار می‌کنند، با آن دستمزد می‌توانند زندگی خودشان را بگردانند؟ اکثر کسانی را که زیر 10 ساعت کار می‌کنند، می‌توان ‌بیکار تلقی کرد.

طائی افزود: عده دیگری که در بازار کار زمان زیادی در جست‌وجوی کار هستند و هزینه‌های جست‌وجوی شغلی بالایی هم پرداخت کرده‌اند، ولی فرصت شغلی به دست نیاورده و خسته شده‌اند و از بازار بیرون رفته‌اند. آیا آنها جزو بیکاران محسوب نمی‌شوند؟ پس به‌ نوعی آنها نیز جزو بیکاران محسوب می‌شوند. اگر موضوع بیکاری و همسایگان دور و نزدیک آنها را در نظر بگیریم، می‌بینیم حجم بیکاران دو برابر آن چیزی می‌شود که مرکز آمار اعلام می‌کند.

معاون اشتغال زایی ربیعی گفت: اگر به داده‌های مرکز آمار خوب دقت کنیم، می‌بینیم که یک جمعیت بیکار و نرخ بیکاری بر اساس آن تعریف استاندارد داریم، اما این جمعیت بیکار همسایگان دور و نزدیک هم دارد، حال اگر این همسایگان دور و نزدیک را کسانی بدانیم که در معرض بیکاری هستند، نرخ بیکاری بالاتر از آن چیزی است که گفته می‌شود. حتی گاهی اوقات که بررسی می‌کنیم نرخ بیکاری تا دو برابر رقم مذکور افزایش می‌یابد.

 نکته مهم اینجاست که آن زمان طایی با وجود انتقادهای بسیار به نرخ بیکاری بیان کرد با این  بسته سیاستی اشتغال زایی نرخ بیکاری در هر دو تعریف آن به مقدار قابل توجهی پایین می‌آید. به راستی چه چیز مانع ایجاد اشتغال زایی و حتی حفظ اشتغال موجود شد.

در حال حاضر  مرکز آمار تعداد بیکاران 93 را به میزان 2514166نفر و تعداد بیکاران بهار 94 را به تعداد 2647233 نفر اعلام کرده است. اگر بخواهیم اظهارات معاون آقای وزیر را ملاک قرار دهیم به راستی تعداد بیکاران بهار 94 چه تعداد است؟