به گزارش مشرق، به واقع باید تاکید کرد که وزارت ورزش از استقلال و پرسپولیس سرگیجه گرفته و نمی‌داند با این دو تیم چه کند. شاید مدیریت همه فدراسیون‌ها و سازمان ورزش‌های تمامی استان‌ها تا این حد که این دو تیم برای وزارت دغدغه دارند، دردسری نداشته باشند.
آخرین دردسر وزارت در مورد سه میلیاردی است که به هر کدام از این دو تیم رسانده است. چرا که این کار با توجه به مصوبه مجلس غیر‌قانونی بوده است و وزارت حق هزینه کردن در ورزش حرفه‌ای را ندارد و به همین دلیل وزارت ورزش سعی کرد به شکلی اقدام که قانون را زیر پا نگذارد.
واقعیت اما این است که این کار بسیار سخت و پیچیده است و بدبیاری ماجرا اینجاست که حالا خود وزیر و البته معاونانش می‌دانند که هزینه باشگاه‌داری در این سطح بسیار بیشتر از آن است که امروز با سه میلیارد تومان مشکلات این دو باشگاه حل شود.
آنها سال گذشته با انتقادهای شدید نسبت به هزینه‌ها آمدند اما خود وزارت در مجموع برای این دو تیم هزینه بیشتری را متقبل شد که این هم حتی نتوانست برای هیچکدام از این دو تیم، مقام بیاورد.
دردسر انتخاب اسپانسر و مسائلی که برای حمیدرضا سیاسی پیش آمد و مسئولیتش بر عهده خود وزارت ورزش بود هم به جای خود. البته دلخوری مردم از نتایج و سبقت گرفتن تیم‌های صنعتی از تیم‌های وزارت ورزش و نهایتا حساسیت نمایندگان ورزش روی پرداخت نکردن پول به این دو «که نمی دانیم چرا فقط برای این دو باشگاه وجود دارد» وزارت را حسابی کلافه کرده است.
به این مشکلات اضافه کنید مسائل جاری این دو تیم را، مسائلی مثل راه ندادن استقلال به مجموعه کردان به دلیل بدهی یا جریمه فیفا به خاطر خلعتبری برای پرسپولیس که در جریان است و یا فشار عده‌ای از نمایندگان مجلس برای افشای لیست هزینه‌های سال گذشته به مانند دوسال قبل.
حتی کوچکترین تصمیم در مورد این دو باشگاه هم با مخالفت و نگرانی عده‌ای مواجه می‌شود و دردسرهایی برای وزارت ورزش دارد. حالا آنها نه راه پس دارند و نه راه پیش، هم هزینه دارند و هم نمی‌توانند جواب مجلس را بدهند.
آخرین دردسر وزارت در مورد سه میلیاردی است که به هر کدام از این دو تیم رسانده است. چرا که این کار با توجه به مصوبه مجلس غیر‌قانونی بوده است و وزارت حق هزینه کردن در ورزش حرفه‌ای را ندارد و به همین دلیل وزارت ورزش سعی کرد به شکلی اقدام که قانون را زیر پا نگذارد.
واقعیت اما این است که این کار بسیار سخت و پیچیده است و بدبیاری ماجرا اینجاست که حالا خود وزیر و البته معاونانش می‌دانند که هزینه باشگاه‌داری در این سطح بسیار بیشتر از آن است که امروز با سه میلیارد تومان مشکلات این دو باشگاه حل شود.
آنها سال گذشته با انتقادهای شدید نسبت به هزینه‌ها آمدند اما خود وزارت در مجموع برای این دو تیم هزینه بیشتری را متقبل شد که این هم حتی نتوانست برای هیچکدام از این دو تیم، مقام بیاورد.
دردسر انتخاب اسپانسر و مسائلی که برای حمیدرضا سیاسی پیش آمد و مسئولیتش بر عهده خود وزارت ورزش بود هم به جای خود. البته دلخوری مردم از نتایج و سبقت گرفتن تیم‌های صنعتی از تیم‌های وزارت ورزش و نهایتا حساسیت نمایندگان ورزش روی پرداخت نکردن پول به این دو «که نمی دانیم چرا فقط برای این دو باشگاه وجود دارد» وزارت را حسابی کلافه کرده است.
به این مشکلات اضافه کنید مسائل جاری این دو تیم را، مسائلی مثل راه ندادن استقلال به مجموعه کردان به دلیل بدهی یا جریمه فیفا به خاطر خلعتبری برای پرسپولیس که در جریان است و یا فشار عده‌ای از نمایندگان مجلس برای افشای لیست هزینه‌های سال گذشته به مانند دوسال قبل.
حتی کوچکترین تصمیم در مورد این دو باشگاه هم با مخالفت و نگرانی عده‌ای مواجه می‌شود و دردسرهایی برای وزارت ورزش دارد. حالا آنها نه راه پس دارند و نه راه پیش، هم هزینه دارند و هم نمی‌توانند جواب مجلس را بدهند.