به گزارش مشرق، بر اساس آمار مسئولان ذی‌صلاح میزان مرگ مغزی در ایران سالانه حدود پنج تا هشت هزار نفر است که نیمی از این تعداد می‌توانند اعضای خود را اهدا کنند و جان و سلامتی دوباره به بیماران مختلف اعطا کنند و کیفیت زندگی در آنان را بالا ببرند.
مرگ مغزی حادثه‌ای تلخ است که جان می‌بخشد و متاسفانه این مساله در ایران زیاد اتفاق می‌افتد و خود این موضوع تبعات و موضوعات حقوقی در پی دارد که قطع دستگاه تنفس مصنوعی در زمانی که فرد به مرحله زندگی نباتی رسیده است یکی از این موضوعات است.
اداره کل حقوقی در پاسخ به سوالی مبنی بر شرایط قطع دستگاه‌های تنفسی از بیماران مرگ مغزی، شرط این کار را مسلم شدن مرگ مغزی دانست.
سوال مطرح شده از اداره کل حقوقی به قرار زیر است:
ﻓﺮﺩی ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺮگ ﻣﻐﺰی ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻭﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻔﺲ ﻭ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﻭی ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺟﺪﺍ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻓﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩﻣﺬﮐﻮﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺗﻨﻔﺲ ﻭی ﻗﻄﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺎ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﻮﻕﺍﻟﺬﮐﺮ ﺑﺮﺍی ﻓﺮﺩی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﻭ ﺗﺄﯾﻴﺪﭘﺰﺷﮑﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺮگ ﻣﻐﺰی ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎی ﺩﻡ ﻭی ﻧﻴﺰ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍی ﺍﻋﻀﺎء ﻭی ﺍﻋﻼﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩﺍی ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﺩﻡ ﻗﺼﺪ ﺍﻫﺪﺍء ﻋﻀﻮ ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻟﻴﮑﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺑﻴﻤﺎﺭﺷﺎﻥ ﻏﻴﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺎﻻی ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻧﯽ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻗﻄﻊ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺍﻭﻟﻴﺎی ﺩﻡ ﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ؟
اداره کل حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی به شماره 7/93/2587 اعلام کرده است: ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﺒﺼﺮﻩ ١ ﻣﺎﺩﻩ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺍﻋﻀﺎی ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﻓﻮﺕﺷﺪﻩ ﯾﺎ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮگ ﻣﻐﺰی ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺴﻠّﻢ ﺍﺳﺖ ﻣﺼﻮﺏ ٩٧٣١ ﻭ ﺗﺒﺼﺮﻩ ٣ ﻣﺎﺩﻩ ٢ ﺁﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺍﺟﺮﺍﺋﯽ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻓﻮﺕ، ﻣﺴﻠّﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺘﻮﻓﯽ ﻣﻨﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ.