به گزارش مشرق، معمولا زمانی که بازیگران موفق تئاتر به سینما وتلویزیون قدم می گذارند، خوش می درخشند وهمواره کارگردانان با تجربه نیز برای نقش های سخت وتکنیکال خود از بازیگران تئاتری استفاده می کنند.

سریال پایتخت به نوعی دورهمی تئاتری ها به حساب می آید. احمد مهرانفر، محمدرضا علیمردانی، هدایت هاشمی، نسرین نصرتی، ریما رامین فر و محسن تنابنده از تئاتری های صاحب نامی هستند که با درخشش در پایتخت در تلویزیون هم جایگاه خوبی پیدا کردند.

یکی از شخصیت های اصلی پایتخت که در هر سری نقشش بیشتر از قبل به چشم آمد، احمد مهرانفر است. این بازیگر خیلی خوب توانسته است با گروه پایتخت و شخصیت ارسطو اخت شود و آن را برای مخاطب باور پذیر کند. در"پایتخت4" شاهد یک ارسطوی متفاوت بودیم به دنبال موفقیت این نقش و این مجموعه گفتگویی با احمد مهرانفر انجام دادیم که در ادامه می خوانید:

- من فکر می کنم ارسطو پرفراز و نشیب ترین نقش «پایتخت 4» بود. خودتان کمی درموردش صحبت کنید.

 بله، دقیقا همین طور است. در این سری ارسطو با دوره های قبل متفاوت بود؛ او یک فرد مصیبت زده به حساب می آمد که زندگی‌اش تحت الشعاع فوت همسرش قرار گرفته  و او را به انسان دیگری تبدیل کرده بود. ضمن اینکه ارسطو در زندگی‌اش با چالش هایی رو به رو شده بود و حرف هایی که افراد از این طرف و آن طرف می زدند او را آزار می داد. اخباری که از چوچانگ می آمد، مطرح شدن قضیه پول و خانه سازی ارسطو هم در زیاد شدن کل کل هایش با نقی و حتی هما نقش زیادی داشت.

- با وجود متفاوت شدن ارسطو در «پایتخت 4»، بازی در این سری برایتان سخت نبود؟

ارسطوی «پایتخت 4» شخصیت متفاوتی داشت و باید به شکل دیگری آن را بازی می کردم و این کار بسیار سختی بود چون من باید در اوج ماتم زدگی مردم را می خنداندم. به طور مثال گریه های من باید به گونه ای بود که مخاطب ناراحت نشود و برای مثال گاهی مخاطب با گریه های من می خندید و سختی کار کمدی هم در همین است که تو در اوج ناراحتی باید خنده را به لب مخاطب بیاوری؛ من ارسطوی «پایتخت4» را بسیار دوست دارم و از محسن عزیز و آقای مقدم که این موقعیت را برایم به وجود آوردند، تشکر می کنم.

- برای رسیدن به این نقش به دنبال نمونه واقعی اش رفتید و ارسطو نماینده چه گروهی از مردم جامعه بود؟

من زیاد به این چیزها فکر نمی کنم و سعی می کنم از انسان های  اطرافم و دیالوگ های کوچه و بازار چیزهایی  یاد بگیرم. من زیاد انسان تِماتیکی (موضوع محوری) نیستم و سعی می کنم به شکل رئال به موضوعات و نقش ها نگاه کنم و همواره نقش هایم را زندگی می کنم.

- در «پایتخت4» تکیه کلام های زیادی شنیدیم که اتفاقا بین مردم هم گُل کرد. شما هم از این تکیه کلام ها داشتید. ایده این تکیه کلام ها از خودتان بود؟

در مورد تکیه کلام ها خود بازیگران با محسن تنابنده صحبت می کردند و عباراتی پیشنهاد می دادند او هم در صورت جالب بودن تایید می کرد؛ من هم  تکیه کلام هایم را از میان صحبت های اطرافیانم استخراج می کردم.

- عده ای اعتقاد داشتند که «پایتخت4» قصه ندارد. نظر شما در این باره چیست؟

من اصلا این موضوع را قبول ندارم. لازم است بگویم که ابتدا قرار بود این سریال در 26 قسمت ساخته شود اما به علت فرصت کمی که داشتیم به 20 قسمت تبدیل و انتهای داستان به شکل دیگری جمع و جور شد اما این که می گویند قصه نداشتیم حرفی بی اساس است. اگر شما یک بار دیگر سریال را ببینید خواهید فهمید که قصه ها به چه شکل هنرمندانه ای چیده شده اند، جدا از همه این موارد ارسطو خودش یک قصه جداگانه داشت.

- بعد از گذشت چهار سری، پایتخت همچنان پرمخاطب ترین سریال تلویزیون می شود دلیل اصلی این موضوع را چه می دانید؟

در اوج بودن خیلی سخت است و هوش و ذکاوت زیادی  می طلبد. شما برای اینکه همواره جذاب باشی باید حرف های جدید بزنی و مخاطب را غافلگیر کنی، اگر همان حرف های قبلی را بزنی مخاطب تو را پس می زند. به نظرم مهم ترین شاخصه پایتخت قصه خوب آن است، به خصوص در «پایتخت 4» قصه بسیار تعیین کننده بود. شاید زمانی مخاطبان از سریال خسته شدند اما آن هایی که تا پایان ما را همراهی کردند، نتیجه اش را دیدند.

-اگر صحبتی باقی مانده بفرمایید.

من از تیم سازنده پایتخت تشکر می کنم و امیدوارم اگر قرار است از افرادی تقدیر شود آن افراد بازیگران نباشند و از گروه پشت صحنه ما تقدیر کنند چون فکر می کنم آنها بیش از همه زحمت کشیدند و به همه آنها دست مریزاد می گویم. خدا را شکر می کنم که یک گروه بی حاشیه داشتیم که کار خود را به بهترین شکل انجام داد.