به گزارش مشرق، «ریچارد نفیو» از مقامهای سابق وزارت خارجه آمریکا که از وی به عنوان معمار تحریمهای مویرگی علیه ایران نام برده میشود، اخیرا در یادداشتی در اندیشکده آمریکایی «بروکینگز» نوشت: نتایج حاصل از توافق با ایران به طور دقیقی همگام با نیات آمریکا بوده است. یعنی بر اساس آن هیچ تحریمی علیه ایران رفع نمیشود مگر آنکه این کشور تعهدات خود را اجرا کرده و آژانس بینالمللی اتمی نیز آنرا تایید کند. این دستاوردی فوقالعاده و نمایشی از جدی بودن آمریکا در بکارگیری رویکرد معافیت از تحریمها است.
در ادامه این یادداشت آمده است: دولت اوباما متعهد بودن به عقایدش و آمادگی استفاده از تحریمها را به عنوان ابزاری برای رفع نگرانیها پیرامون امور تروریسم، حقوق بشر، موشکهای بالستیک و دیگر سلاحهای کشتار جمعی نگه داشته است. بازگشت تحریمها علیه سپاه پاسداران ایران، سپاه قدس، خاتم الانبیا و بخش موشکی ایران که از فهرست تحریمهای فعلی خارج شدهاند به قوت خود باقی خواهند ماند.
ریچارد نفیو نوشت: ابزار تحریمهای ثانویه کماکان در قوت خود باقی است و بدین مفهوم میباشد که تحریمهای آمریکا علیه افراد و نهادها ادامه خواهند داشت تا تاثیرشان را نشان دهند. البته این اختیارات باید عاقلانه استفاده شود تا به ایران بهانهای برای پس زدن توافق را ندهد و در عین حال به عنوان ابزاری قدرتمند باقی بماند.
در انتهای این مطلب آمده است: تحریمهایی که از سوی مذاکره کنندگان به عنوان اهرمهای فشار استفاده شدند برای کسب دستاورد در موضوع هستهای بودند. تحریمهایی که باقی ماندند و آنهایی که احتمالا در راه خواهند بود میتوانند در زمینه رفتارهای بد ایران در ترکیب با دیگر تلاشهای منطقهای بکار برده شوند.
در ادامه این یادداشت آمده است: دولت اوباما متعهد بودن به عقایدش و آمادگی استفاده از تحریمها را به عنوان ابزاری برای رفع نگرانیها پیرامون امور تروریسم، حقوق بشر، موشکهای بالستیک و دیگر سلاحهای کشتار جمعی نگه داشته است. بازگشت تحریمها علیه سپاه پاسداران ایران، سپاه قدس، خاتم الانبیا و بخش موشکی ایران که از فهرست تحریمهای فعلی خارج شدهاند به قوت خود باقی خواهند ماند.
ریچارد نفیو نوشت: ابزار تحریمهای ثانویه کماکان در قوت خود باقی است و بدین مفهوم میباشد که تحریمهای آمریکا علیه افراد و نهادها ادامه خواهند داشت تا تاثیرشان را نشان دهند. البته این اختیارات باید عاقلانه استفاده شود تا به ایران بهانهای برای پس زدن توافق را ندهد و در عین حال به عنوان ابزاری قدرتمند باقی بماند.
در انتهای این مطلب آمده است: تحریمهایی که از سوی مذاکره کنندگان به عنوان اهرمهای فشار استفاده شدند برای کسب دستاورد در موضوع هستهای بودند. تحریمهایی که باقی ماندند و آنهایی که احتمالا در راه خواهند بود میتوانند در زمینه رفتارهای بد ایران در ترکیب با دیگر تلاشهای منطقهای بکار برده شوند.