"آن معاهده" که آمریکا در سال 1968 امضا کرد بر اساس این نکته مهم بود که "کشورهای فاقد سلاح های هسته ای نظیر ایران به تسلیحات هسته ای دست پیدا نکنند و در مقابل، کشورهای دارای تسلیحات هسته ای به سمت "توقف ساخت تسلیحات هسته ای، انحلال کلیه ذخایر موجودشان و از بین بردن زرادخانه های ملی تسلیحات هسته ای و ابزار استفاده از آن‌ها، گام بردارند."

اخیراً جان کری، وزیر امور خارجه، "ارنست مونیر" وزیر انرژی، و "جاکوب لو" وزیر خزانه‌داری آمریکا در خصوص توافق هسته ای ایران مقابل کمیته روابط خارجه سنا حاضر شدند. همچنین، "آدام شینمن" سفیر آمریکا در کنفرانس بازنگری معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای، در خصوص این مسئله در دانشگاه دفاع ملی سخنرانی کرد.

"اسلاتر" عضو بنیاد عصر صلح اتمی و کمیته هماهنگ کننده "براندازی [سلاح‌های اتمی] 2000"، می‌گوید: "ریاکاری آمریکا و دیگر کشورهای دارای تسلیحات هسته ای که در حال مدرن سازی زرادخانه های اتمی شان هستند و به خصوص واشنگتن که یک بمب اتمی بزرگ مصنوعی را در نوادا تست کرده، حیرت انگیز است؛ آن هم در شرایطی که میان ایران از یک طرف و کشورهای دیگری نظیر برزیل و ژاپن که دارای برنامه های عظیم غنی سازی اورانیوم هستند از طرف دیگر، تبعیض قائل شده ایم و قوانین خاص و دقیق تری را برای رعایت مقررات معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای به ایران تحمیل می کنیم."

اسلاتر در ادامه می‌‌افزاید: "دولت اوباما اعلام کرده که آمریکا در طول 30 سال آینده یک تریلیارد دلار صرف احداث دو کارخانه جدید ساخت بمب، جنگنده، موشک و زیردریایی برای استفاده و ارائه سلاح های هسته ای خواهد کرد." این ادعا کاملا با تعهد آمریکا به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای برای انجام "تلاش های با حسن نیت" در جهت خلع سلاح هسته ای در تناقض است. این تعهد را دیوان بین المللی دادگستری در سال 1996 مقرر کرد و آمریکا و دیگر کشورهای دارای تسلیحات هسته ای و طرف معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای را ملزم کرد تا مذاکرات نهایی منتهی به خلع سلاح هسته ای را از تمام جهات و تحت کنترل موثر و شدید بین المللی به نتیجه برسانند.

"رایس" یک راهبه و از اعضای جنبشی متشکل از سه نفر از فعالانی است که به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و قصد ورود به مجتمع امنیت ملی Y-12 (کارخانه سلاح هسته ای در "اوک ریج" ایالت تنسی") محکوم شدند. این فعالان پیش از آن که در ماه مه از اتهام تبرئه شوند، دو سال در زندان بودند. اقدامات شان که شامل، "ریختن خون" و نقاشی کردن عبارت "میوه عدالت، صلح است" می شد، باعث تشکیل جلساتی در کنگره در خصوص آسیب پذیری تاسیسات مهم هسته ای در آمریکا شد.

رایس می‌گوید: "تاسیساتی که ما در اوک ریج واردش شدیم غیرقانونی است. این تأسیسات، تسلیحات کشتار جمعی تولید می کند. دولت این اقدام خود را "مدرن سازی" می خواند اما آنها سالانه 80 بمب می سازند. اینکه از تاثیرات تسلیحات هسته ای مطلع هستیم، اما به ساخت شان ادامه می دهیم و زندگی همه را به مخاطره می اندازیم، خلاف وجدان انسانی است. و البته، برخی افراد از این تسلیحات سودهای زیادی می برند در حالی که مردم فقیر، شب ها را در خیابان می خوابند. ما باید تمام این اقدامات را به اقدامات دوستدار محیط زیست و فعالیت های اقتصادی-اجتماعی تبدیل کنیم که می توانند سلاح های کشتار جمعی را از بین برده و سایت های مونتاژ این تسلیحات را پاکسازی کنند."

تعهد آمریکا به خلع سلاح طبق معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای توسط "مک نامارا" وزیر سابق دفاع تایید شده است. آمریکا این معاهده را در دولت "جانسون" که مک نامارا وزیر دفاعش بود، امضا کرد. مک نامارا سال 2005 گفت: "معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای توسط یکی از رؤسای جمهور امضا شد و به مجلس سنا تحویل داده شد. مجلس سنا هم آن را تصویب کرد. این معاهده امروز به قانون این کشور تبدیل شده است. با این حال، دولت آمریکا ماده شش معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای را رعایت نمی‌کند و هیچ نشانه ای مبنی بر قصد پیروی از الزامات آن یعنی حذف (نه کاهش، بلکه حذف) تسلیحات هسته ای وجود ندارد. توافق این بود که کشورهای دیگر، تسلیحات هسته ای را تولید نخواهند کرد و قدرت های هسته ای به سمت از بین بردن تسلیحات هسته‌ایشان گام خواهند برداشت. ما این تعهدات را نقض کرده ایم." مک نامارا در سال 2009 و مدت کوتاهی پیش از مرگش، مقاله ای به نام "به زودی، آخرالزمان" را نوشت.