به گزارش مشرق، درخواست سناتورهای آمریکایی از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی برای حضور در این مجموعه و توضیح درباره توافق اتمی با ایران، پرده ای دیگر از تعلق خاطر زننده و نفرت آمیز سازمان های بین المللی به لابی های سلطه گر را نشان می دهد.
چنانچه پایگاه رسمی آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرده است، آمانو به دعوت شماری از سناتورهای آمریکایی در ۳۱ ژوئن (۹ مرداد) پاسخ مثبت داده و روز ۵ اوت (۱۴ مرداد) در مورد نقش آژانس در راستی آزمایی و نظارت بر تدابیر هسته ای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا، توضیحاتی ارائه خواهد کرد.
حضور آمانو در سنا در حالی صورت می گیرد که بسیاری از سناتورها خواستار افشای اطلاعات محرمانه و جزئی در خصوص مکانیسم بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی از اماکن هسته ای و چگونگی دسترسی محدود و مدیریت شده آژانس به دیگر اماکن هستند.
در چنین شرایطی، قاعدتا سناتورها در لابه لای پرسش و پاسخ های ریز و درشت خود از آمانو به اطلاعاتی دست خواهند یافت که نماد نشت اطلاعات محرمانه و بدعهدی علنی آژانس خواهد بود.
بر این اساس؛ اگر آمانو واقعا قصد ندارد چنین اطلاعاتی را به سناتورهای آمریکایی ارائه دهد، دلیلی برای پذیرش این سفر، آن هم برای بیان یک سری کلیاتی که بارها از زبان کری و مونیز اعلام شده است وجود ندارد.
از سویی؛ شیوه دعوت سناتورهای آمریکایی از آمانو و پذیرش سریع این دعوت از سوی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، به مثابه بازجویی سناتورها از آمانو بوده و او نیز به گونه ای خفت بار این موضوع را پذیرفته است.
در چنین شرایطی آمانو و دیگر مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی باید حق «بی اعتمادی مطلق نسبت به آژانس» را همچنان برای جمهوری اسلامی ایران محفوظ دانسته و گلایه ای در خصوص استمرار این بی اعتمادی و بازتاب آن در مناسبات آتی تهران ـ آژانس نداشته باشند.
چنانچه پایگاه رسمی آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرده است، آمانو به دعوت شماری از سناتورهای آمریکایی در ۳۱ ژوئن (۹ مرداد) پاسخ مثبت داده و روز ۵ اوت (۱۴ مرداد) در مورد نقش آژانس در راستی آزمایی و نظارت بر تدابیر هسته ای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا، توضیحاتی ارائه خواهد کرد.
حضور آمانو در سنا در حالی صورت می گیرد که بسیاری از سناتورها خواستار افشای اطلاعات محرمانه و جزئی در خصوص مکانیسم بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی از اماکن هسته ای و چگونگی دسترسی محدود و مدیریت شده آژانس به دیگر اماکن هستند.
در چنین شرایطی، قاعدتا سناتورها در لابه لای پرسش و پاسخ های ریز و درشت خود از آمانو به اطلاعاتی دست خواهند یافت که نماد نشت اطلاعات محرمانه و بدعهدی علنی آژانس خواهد بود.
بر این اساس؛ اگر آمانو واقعا قصد ندارد چنین اطلاعاتی را به سناتورهای آمریکایی ارائه دهد، دلیلی برای پذیرش این سفر، آن هم برای بیان یک سری کلیاتی که بارها از زبان کری و مونیز اعلام شده است وجود ندارد.
از سویی؛ شیوه دعوت سناتورهای آمریکایی از آمانو و پذیرش سریع این دعوت از سوی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، به مثابه بازجویی سناتورها از آمانو بوده و او نیز به گونه ای خفت بار این موضوع را پذیرفته است.
در چنین شرایطی آمانو و دیگر مقامات آژانس بین المللی انرژی اتمی باید حق «بی اعتمادی مطلق نسبت به آژانس» را همچنان برای جمهوری اسلامی ایران محفوظ دانسته و گلایه ای در خصوص استمرار این بی اعتمادی و بازتاب آن در مناسبات آتی تهران ـ آژانس نداشته باشند.