به گزارش مشرق به نقل از عصر ايران، وليد طباطبايي در مقاله اي با عنوان "بوشهر... چرنوبيل خليج ع رب ي" که در روزنامه الوطن به چاپ رسيد در امنيت نيروگاه اتمي بوشهر نيز ابراز ترديد کرد.
طباطبايي که بارها با انتقاد از کاربرد عبارت خليج فارس ، مقامات کويتي را به باد انتقاد گرفته است در مطلب خود مي نويسد: از اين به بعد مي بايست دستهايمان را روي قلبمان قرار دهيم و منتظر راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر باشيم. نيروگاهي که تنها 240 کيلومتر با سواحل کويت فاصله دارد. نيروگاهي که در ساحل خليج (فارس) قرار دارد . دريايي که در همه زمينه هاي آب، غذا و کالاهاي مختلف، منبع روزي ماست. اين دريا همچنين تنها راه صادرات نفت ماست.
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: اگر نيروگاه اتمي بوشهر، نشت کند. فقط خدا مي داند که حيات و زندگي در کويت بلکه در همه کشورهاي حاشيه خليج (فارس) چگونه ادامه خواهد يافت. نيروگاه اتمي بوشهر در فضايي راه اندازي مي شود که بسيار نگران کننده است. ايراني ها طرح هاي هسته اي خود را بيشتر از اينکه بر پايه نياز اقتصادي يا پيشرفت فناوري به پيش ببرند ، بر پايه جنجال هاي سياسي جلو مي برند.
طباطبايي اضافه مي کند: ايراني ها تلاش مي کنند تا زنجيره اي از تاسيسات متنوع هسته اي را ايجاد کنند. برنامه هسته اي ايران در سايه تحريم فناوري غربي اجرايي مي شود به همين دليل ايراني ها مجبور شدند تا از منابع مختلف تجهيزاتي را تهيه کنند. همچنين سران ايران براي راه اندازي طرح هاي هسته اي در سريع ترين زمان ممکن اعمال فشار مي کنند. تخصص محدود ايراني ها، تجهيزات غيرقابل اطمينان در اختيار آنها و تحريم فناوري غربي عليه ايران، محيط بسيار خطرناکي را ايجاد مي کند و باعث مي شود احتمالات خطرناکي درباره نشت هايي از تاسيسات هسته اي ايران مطرح شود که هزينه آن را در درجه نخست کويت بايد بپردازد.
اين نماينده سلفي در پارلمان کويت ادامه داد: اين موضوع را نيز بايد اضافه کنيم که يکي از سناريوهاي مطرح شده براي نيروگاه اتمي بوشهر اين است که اسرائيل از طريق مزدوران خود حادثه يا آتش سوزي در اين نيروگاه ايجاد کند تا منجر به نشت راديواکتيوي شود و در نتيجه سران ايران را در تنگنا قرار دهد و باعث شود آنها، برنامه هسته اي خود را متوقف کنند. البته اسراييل که 2000 کيلومتر از نيروگاه اتمي بوشهر فاصله دارد از نشت هاي نيروگاه بوشهر در امان خواهد بود لذا کشورهاي عربي حوزه خليج (فارس) به طور کلي و کويت به طور خاص مي بايست اقدامات احتياط آميز خود را به کار گيرد.
طباطبايي اضافه مي کند: تصور کنيد نشت راديواکتيوي در آب هاي خليج (فارس) صورت بگيرد. اين يعني اينکه نمي توان آب خليج (فارس) را براي خوردن، شيرين کنيم و از ماهيان آن استفاده کنيم . نفتکس ها و ديگر کشتي هاي به دريانوردي در خليج (فارس) نخواهند پرداخت که در اين صورت با محاصره اقتصادي کاملي روبه رو خواهيم شد. اثرات محيط زيستي اين حادثه، سال هاي زيادي طول خواهد کشيد زيرا خليج (فارس) دريايي بسته اي است و آب آن تنها در مدت زمان طولاني تعويض مي شود.
وي سپس خطاب به مقامات کويت مي نويسد: به سرعت مي بايست به دنبال جايگزين باشيم و اقدامات احتياط آميز را در نظر بگيريم. مثلا نياز داريم خط لوله اي را براي صادرات نفت از کويت به درياي سرخ بکشيم. همچنين مي بايست خط آهن را تا شهر "ينبع" عربستان در ساحل درياي سرخ يا منطقه خورفکان در درياي عمان بکشيم تا از اين طريق به صادرات و واردات کالا بپردازيم.
اجراي اين طرح ها نياز به سالها زمان دارد اما متاسفانه مجبور به اجراي آنها خواهيم شد. ممکن است در نهايت هزينه هروله سران تهران به سمت سلاح هسته اي را کويت بپردازد... خدا خودش رحم کند!