گروه سیاسی مشرق - «توصیه» و سپس «تهدید» سرانجام به «توهین» ختم شد. اصلاح‌طلبان پس از نسبت دادن صفات مثل «فرصت پیش‌آمده»، «رحم اجاره‌ای»، «فرزندخوانده» و «حسین‌قلی‌خانی» خطاب به دولت یازدهم وارد فاز جدیدی شده‌اند.

جریان سیاسی اصلاحات با آگاهی از افتراق‌ها گفتمانی میان آنان و دولت یازدهم تلاش‌های منفرد خود را برای تصاحب کرسی‌های سبز بهارستان آغاز کردند. آنان آتیه سیاسی جریان خود را در گروی حضور اثرگذار در مجلس شورای اسلامی می‌دانند اما موانع مستحکم قانونی سودای پیروزی گسترده را از آنان گرفته است بنابراین چپ‌گرایان سپهر سیاست در تکاپو برای قربانی کردن دولت در انتخابات آتی هستند؛ آنان به پاستورنشینان عامل پیروزی انتخابات 92 را اصلاح‌طلبان معرفی می‌کنند و به آنان یادآوری می‌کنند که بقای گفتمانی دولت در زیر سایه سیاسی اصلاحات رقم خواهد خورد. در شرایط فعلی اصلاح‌طلبان تندرو شاهد عدم تحقق مطالبات خود نسبت به دولت هستند بنابراین خط «تخریب» و خط «توهین» مانند دولت دهم مجدد احیا کرده‌اند؛ که به بررسی بخشی از آن می‌پردازیم.

نشریه حزب کارگزاران سازندگی؛ «روحانی» را دروغ‌گو معرفی کرد!

 حجت‌الاسلام حسن روحانی در جریان سفر به نیویورک، در پاسخ به پرسش کریستین امانپور، مجری شبکه تلویزیونی CNN در خصوص بازداشت  روزنامه‌نگاران در ایران گفت: «فکر نمی‌کنم فردی به خاطر روزنامه‌نگاری، یا به خاطر فعالیت رسانه‌ای دستگیرشده باشد» این اظهارات رئیس‌جمهور بهانه‌ای شد تا حملات سنگینی از سوی حامیان اصلاحات متوجه رئیس‌جمهور شود. نشریه «صدا» از گروه مجلات هم‌میهن به سردبیری قوچانی (عضو حزب کارگزاران) به بازتاب نظرات برخی از کاربران در صفحه فیس‌بوک این نشریه درباره سخنان حجت‌الاسلام روحانی با کریستین امان‌پور پیرامون روزنامه‌نگاران زندانی پرداخت؛ این نشریه در صفحه 112 در بخش «شبکه هم‌میهن» با درج عبارت‌های توهین‌آمیز به شخصیت رئیس‌جمهور محترم هجمه وارد کرد و ایشان را «دروغ‌گو» خواند؛ بخشی از این نظرات که نشریه صدا، ارگان حزب کارگزاران چاپ کرده است را ازنظر می‌گذرانیم:

عباس لعل‌بر: واقعاً برای روحانی متأسفم...دروغ دروغه چه احمدی‌نژاد بگه چه روحانی... به قول مهسا امیرآبادی: یکی به من پاسخ دهد خط اعتدال آقای روحانی از کجا می‌گذرد؟ از دروغ‌گویی و فریب؟ از متهم کردن روزنامه‌نگاران زندانی که برای تقویت دولت ایشان سکوت کرده‌اند و از حقشان گذشته‌اند؟! یکی به من پاسخ دهد...

محمدجواد خواجه یزدی: فکر می‌کنم بعد از احمدی‌نژاد دروغ گفتن دولتمردان مخصوصاً وقتی خارج از کشور میرن عادی شده و فکر می‌کنن کسی متوجه نمی‌شه! یعنی‌چه که روزنامه‌نگاری به جرم روزنامه‌نگاری زندانی نیست؟ پس این روزنامه‌نگارا به جرم سبزی‌فروشی خارج از محدوده تو زندان هستند؟

حامد اژدری: دروغ محض، راه‌های بهتری برای پیچوندن خبرنگار هست؛ متاسفانه روحانی تبحر نداره و تو این زمینه سریع به دام خبرنگار میافته[1]

توهین بی‌سابقه تندروهای اصلاحات به رییس‌جمهور

محسن رهامی، رئیس کمیته انتخابات اصلاح‌طلبان، از چهره‌های تندرو که پس از اغتشاشات 18 تیر 78 تاکنون وکیل پرونده افراد فتنه‌گر است؛ در سخنانی بی‌سابقه به رییس‌جمهور محترم توهین کرد. رییس شورای هماهنگی جبهه اصلاحاتدر جلسه پرسش و پاسخ که در سالن اجتماعات فرهنگیان شهر ایلام در جمع اصلاح‌طلبان این شهر برگزار شد، اظهار داشت: «یک شخص با رأی احزاب، اشخاص و انجمن‌ها بالا می‌آید و رئیس‌جمهور می‌شود، اینکه آن آقا (روحانی) بگوید من به هیچ حزبی وابسته نیستم نشان از ...(سخنان توهین‌آمیز) اوست، از کجا آوردید؟ ما ده‌به‌ده و شهر به شهر گشتیم و آراء را به‌حساب جاری شما حواله‌کردیم، مگر ما مرض داشتیم که هزینه دادیم، اگر کمک نمی‌کردیم جلیلی به روی کار می‌آمد.»[2]

دانلود

پروژه عبور از روحانی

«پروژه» عبور از روحانی از 24 خرداد 1392 زیرپوست جریان اصلاحات کلید خورده است اما در طی دو سال صدارت گفتمان «اعتدال» بر مسند نمود عینی آن «محدود» و «مقطعی» بوده است و به نظر می‌رسد با افزایش امکان پیوند سیاسی میان حامیان دولت یازدهم و اصول‌گرایان حامی لاریجانی که محوریت ائتلاف بر عهده کاظم جلالی و محمدباقر نوبخت است؛ اصلاح‌طلبان جایگاه خود را در آرایش سیاسی مجلس دهم درخطر دیده‌اند؛ از یک‌سو، طیف اصلی حامی دولت از ائتلاف سیاسی با آنان امتناع می‌کنند و حتی رییس‌جمهور از پذیرش نقش «میانجی» میان آنان و شورای نگهبان برای تأیید صلاحیت‌ها ابا دارد و از سوی دیگر، حزب کارگزاران سازندگی با تمام توان لجستیک سیاسی - رسانه‌ای خود محوریت اصلاحات برای انتخابات بهارستان را تصاحب کرده است و طیف تندرو – حزب منحله مشارکت و سازمان منحله مجاهدین- که خود را اصلاح‌طلب اصیل می‌دانند، نقش حاشیه‌ای را ایفا خواهند کرد.

شرایط سخت حاکم بر طیف حامی فتنه سبب شده است که زبان «توهین» را به‌جای «شکوه» و «گلایه» انتخاب کنند تا عبور از روحانی با توهین به شخصیت و منش ایشان همراه باشد تا این بار تاکتیک تخریبی اصلاحات بر روی دوستان فصلی آنان امتحان شود.