به گزارش مشرق، در ادامه مطالب رسانه‌های دست راستی آمریکا در مورد دوران پس از توافق هسته‌ای، که در اغلب آنها حرکت به سمت ایجاد تغییرات داخلی در ایران به کاخ سفید توصیه شده است، «الی لیک» تحلیلگر پایگاه بلومبرگ هم با انتشار یادداشتی نوشته است که تغییر نظام ایران باید پروژه باراک اوباما پس از پایان دوره ریاست‌جمهوری باشد.
لیک که در دیگر نشریه‌های نزدیک به محافظه‌کاران آمریکا از جمله دیلی‌بیست و نیوزویک هم یادداشت می‌نویسد، در ابتدای این مطلب با بیان اینکه اوباما وقت زیادی را برای فکر کردن به دوران پس از ریاست‌جمهوری صرف می‌کند و در همین راستا دیدارهای متعددی هم با نویسندگان برجسته و تجار داشته، نوشته است که «یکی از موارد مهم در لیست کارهای او پس از دوران ریاست‌جمهوری، باید تغییر رژیم ایران باشد. نه، اوباما قرار نیست رئیس‌جمهور بعدی را برای تجاوز به ایران و تشکیل یک دولت اشغالی تحت فشار قرار دهد. بلکه رئیس‌جمهور باید از زمانی که پس از ترک سمت به دست می‌آورد، برای پرورش و حمایت از اپوزیسیون دموکراتیک ایران» استفاده کند.
وی با بیان اینکه اوباما از همین حالا باید جلسه با مخالفان نظام ایران را آغاز کند، همچنین پیشنهاد داده که وی از نظریه‌پردازان انقلاب‌های رنگی مشاوره بگیرد. لیک نوشته است: «دستیاران اوباما می‌توانند سراغ "جین شارپ" نظریه‌پرداز ارشد دیگری‌های غیرخشونت‌آمیز و "مایکل لدین" تاریخ‌دان محافظه‌کاری که 20 سال گذشته را صرف جنگ سیاسی علیه رژیم (ایران) کرده است، بروند.»
لیک در ادامه موفقیت میراث سیاسی اوباما را نه موفقیت توافق هسته‌ای، بلکه «موفقیت جنبش دموکراسی‌خواهی در بلندمدت در ایران» خوانده نوشته است: «اوباما نمی‌تواند در دوره باقی‌مانده از ریاست‌جمهوری‌اش به صورت علنی به این مسئله اذعان کند. او همچنان نیاز دارد که تندروهای ایران به وعده‌هایشان (در توافق) پایبند بمانند و ضمنا او نمی‌تواند (در برابر تبعات) برانگیختن آیت‌الله علی خامنه‌‌ای تاب بیاورد. حتی اگر توافق هسته‌ای هم دست او را نبسته بود، تاریخ این کار را می‌کرد. برنامه‌های دولت ایالات متحده برای حمایت از جامعه مدنی ایران تاکنون موفقیت چندانی نداشته‌اند.»
وی با اشاره به عدم موفقیت برنامه‌های جورج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا برای حمایت از مخالفان نظام ایران و همچنین خاطره کودتای 28 مرداد 1332 علیه دولت محمد مصدق نخست‌وزیر وقت ایران، نوشته است که به همین جهت است که اوباما باید پس از فراغت از ریاست‌جمهوری برای حمایت از مخالفان وارد عمل شود.
تحلیلگر بلومبرگ با بیان اینکه هر «جنبش مردمی» در داخل کشورها، برای موفقیت نیازمند «حمایت و اعلام همبستگی خارجی» است، نوشته است که اوباما می‌تواند برای جمع‌آوری حمایت‌های مالی از مخالفان اقدام کند. وی همچنین نوشته است که اوباما می‌تواند با مطرح کردن این طرح، حتی سناتورهایی چون چاک شامر را که مخالف توافق هستند، با خود همراه کند و به آنها بگوید که در طول دوره 10 تا 15 ساله اجرای توافق وقت خود را برای کمک به تغییر نظام ایران صرف می‌کند.
وی در بخش دیگری از این یادداشت نوشته است که اوباما می‌تواند به سراغ کسانی چون میرحسین موسوی برود، چراکه «موسوی و دیگران در اپوزیسیون، شرکای بهتری در بلندمدت هستند.»