به نظر راه مقابله با اين جريان درك واقع بينانه معضل است  نه پيدا كردن مقصر بيروني
چند نكته مي بايست به سمع خودرو سازان برسد تا بتوانند اين صنعت را نجات دهند:

١- كم خانواده اي را در ايران پيدا مي كنيد كه تا به حال در تصادفات جاده اي صدمه نديده باشد به علت اينكه در سه دهه گذشته خودروسازان داخلي بازار را در انحصار داشتند برند خودروي توليد داخل صدمه ديده است تغيير اين نگاه در بين مردم زمان ميبرد و تلاش صادقانه مي خواهد نه طلبكاري

٢- قيمت تمام شده محصولات ايراني شفاف نيست .هزينه هاي مديريتي ، سرمايه اي شركت هاي خودروساز داخلي  با كيفيت خودرو ها از ديدگاه مردم مطابقت ندارد .
سوالات زيادي در طي چند روز گذشته بدون پاسخ مانده است مانند؛
- علت تفاوت قيمت تمام شده محصولات داخلي با محصولات مشابه خارجي است .
- آيا تعداد و هزينه مديران و مشاوران خودروسازان داخلي با محصولات توليد شده با استانداردهاي جهاني يكي است
-آيا  در طي سه دهه گذشته كساني كه فرمان خودروسازي داخلي را در كشور در دست داشتند درست عمل كرده اند و مفسده اي نبوده است و چه نهادي بر آنها كنترل داشته است
- چه عواملي مسوول عقب ماندگي صنعت خودرو در ايران است ، آيا خودروسازان قصد دارند به رويه گذشته ادامه دهند يا برنامه اي جديد دارند
- آيا ادامه سرمايه گذاري دراين صنعت توسط دولت و مردم صحيح است و توجيح اقتصادي دارد 

٣- مالكين اوليه خودروسازان كه كارخانه هايشان به نفع مردم مصادره شد و سرمايه گذاري هاي بعدي نيز توسط دولت و بوسيله بودجه كشور انجام شد، مالك خودروسازان اگر مردم هستند چرا بايد بالاتر از قيمت هاي جهاني پول پرداخت كنند . آيا يارانه اي كه در طي چند سال گذشته به اين صنايع داده شده اعم از دلار ارزان دولتي ، تفاوت قيمت حامل هاي انرژي و غيره به جا و درست بوده است آيا ارزش افزوده اي ايجاد شده است

٤- امروز شايد كمپين نخريدن خودرو صفر وجود داشته باشد ولي كمپيني هم به صورت خودجوش راه افتاده است كه مردم اجناس توليد داخل را خريداري كنند، اين وظيفه خودروسازان است كه تهديد را تبديل به فرصت كنند نه مشتريان