گاهی نمایش یک چهره یا چند دیالوگ یا استفاده از نام یک صنف یا مسائلی از این دست می تواند فضای کشور را آشفته کند، به همین بهانه چند فیلم جنجالی سینمای ایران به طور خاص آنهایی که روی پرده آمدند و پس از مدتی کنار رفتند یا با جنجال همراه شدند را مرور کرده ایم، این پرونده شامل فیلم های به پرده نرسیده به مانند "سنتوری” نمی شود.
روایت حواشی : درنگاه اول یک مجرم لباس روحانیت پوشیده بود و فیلم هم با بازی خیره کننده پرستویی دیده شد و شاید همین دیده شدن به سقوط فیلم از پرده بعد از دو هفته کمک کرد ،این شاید برای اولین بار بود که با روحانیت تا این حد شوخی میشد،مارمولک به نوعی تابو شکن بود، از آن پس از روحانیت به اشکال مختلف در سینما استفاده شد ،افسوسی که با فیلم ماند، عدم درک زبان استعاره ای فیلم است؛ داستانی که به لباس روحانیون تشخص خاصی بخشید، لباسی که رضا مارمولک را "آدم” کرد.
آدم برفی – داود میر باقری
روایت حواشی : "آدم برفی” دو داستان را به موازات هم پیش می برد؛ یکی در سودای مهاجرت، دیگری در سودای بازگشت. فیلم روایتی بی طرفانه از "مهاجرت” داشت، شاید همین نگاه هم خیلی ها را بر آشفت، فیلمی که سه سال در توقیف مانده بود، در روز اول کاری وزیر ارشاد دولت اصلاحات مجوز گرفت و به اکران فوق العاده رسید. گریم خاص اکبر عبدی در فیلم که در زن پوشی بدعتی تازه بود، جلب توجه می کرد و از قضا پاشنه آشیل فیلم برای حمله ی منتقدان شد .
خانه ای روی آب – بهمن فرمان آرا
روایت حواشی : فیلم ستایش شده ی فرمان آرا که شرح فروپاشی یک پزشک(رضا سپید بخت) بدون اعتقاد است ،با واکنش های سختی مواجه شد ،البته نباید فراموش کرد که این واکنش ها بیشتر سابقه ی کارگردان و خط فکری آن را نشانه می گرفت، در ضمن گنجاندن صحنه هایی از سخنرانی رییس دولت اصلاحات در فیلم و بسط یک قصه ی شبه غربی و اشارات گسترده ی فیلم به سبک زندگی ای که در آن دین جایگاه خاصی ندارد، اقشار مذهبی را بیش از پیش نگران کرد.
شوکران – بهروز افخمی
روایت حواشی : این بار خط معترضان شفاف تر بود و میشد ردپای یک اعتراض صنفی را در هیایوی منتقدان مشاهده کرد، نقشی که هدیه تهرانی در فیلم افخمی داشت؛ پرستاری را نشان می داد که با یک مرد متاهل ایجاد ارتباط می کند و نکته ی جالب تر اینکه بر خلاف نمونه های قبلی این ارتباط هیچ گونه دوگانگی برای کاراکتر اغواگر ایجاد نمی کرد، در واقع پرستار فیلم جوری طراحی شده بود که به نظر بی قید و بند به نظر می رسید، البته نباید فراموش کنیم چهره ی سنگی "هدیه تهرانی” تاثیر گذار بود .
زندگی خصوصی- محمدحسین فرحبخش
روایت حواشی : داستان "زندگی خصوصی” دقیقا روایتگر تیپ سیاست مدار – روزنامه نگار اصلاح طلب است ،ابراهیم کیانی انگار گونه ی سینمایی اکبر گنجی و هم قطارانش است، فیلم روایتگر سقوط اخلاقی تیپ مورد بحث است؛ سیاستمدار رادیکالی که روزنامه نگار می شود و عقاید گذشته اش را نقد می کند ،داستان رادیکال، دیالوگ های رادیکال و به نوعی پرده دری های فیلم ازلحاظ مضمونی عده ای را عصبانی کرد و فیلم بیشتر از 6 روز روی پرده نماند.
گشت ارشاد – سعید سهیلی
روایت حواشی : سعید سهیلی بعد از تجربه ی عبور از خط قرمزهای اخلاقی در فیلم عجیب چارچنگولی ، "گشت ارشاد” را ساخت فیلمی که این بار هم برای سهیلی چالش داشت ،سه جوان سرگردان و نیازمند در پوشش مامورین گشت ارشاد از مردم اخاذی می کنند و خب مضمون داغ و جنجالی و دست گذاشتن روی نام گروه هایی که مشغول به ارشاد مردم در خیابان هستند، چیزی فراتر از خط قرمز بود و اگر کارگردانی از جنس دیگر هدایت گشت ارشاد را بر عهده داشت، مطمئنا فقط با توقیف مساله حل نمیشد وتبعات بدتری دامنگیرش میشد.
من مادر هستم – فریدون جیرانی
روایت حواشی : فیلمی که از دو جبهه ی متفاوت مورد حمله قرار گرفت ، هم روشنفکران منتقد آن بودند و داستان فیلم را در تقابل با سبک زندگی مورد پسند خود می دیدند و هم جبهه ی مقابل روند فیلمنامه را در تقابل با ارزش های یک جامعه ی اسلامی می دیدند ، تجمع مقابل ارشاد، لغو نمایش فیلم در شهرهای مذهبی مثل :قم و مشهد و در نهایت ادامه اکران پر حرف و حدیث فیلم در سینماها "من مادر هستم” را برای جیرانی حسابی پرهزینه کرد .
پایان نامه – حامد کلاهداری
روایت حواشی : فیلمی که در مرحله ی پبش تولید دچارحاشیه شد و البته کارگردان جوان و کم تجربه اش هم به این حاشیه ها دامن زد، هر بازیگری که نامش در لیست بازیگران فیلم می آمد درادامه انصراف می داد، فیلمنامه ی جنجالی "پایان نامه” که در مورد اتفاقات سال 88 بود، باعث شد فیلم در جشنواره ی فجرمورد استقبال منتقدین سینما قرار نگیرد، آنها روایت فیلم را مستقل نمی دانستند ؛ بعدها بازیگرانی که در این فیلم ایفای نقش کردند مجبور به عذر خواهی شدند از جمله: (حامد کمیلی)
خانه پدری – کیانوش عیاری
روایت حواشی : فیلم پس از چند نمایش محدود از پرده پایین کشیده شد،داستان فیلم به زعم موافقان بر گرفته از یک اتفاق واقعی است در مورد ظلم هایی است که بر زن ایرانی رفته و در گذر سال ها فاش نشده است ، منتقدان اما فیلم را نوعی «فحش ناموسی » به مذهب و ملیت ایرانی قلمداد کردند و هیچگونه ادامه ی نمایش آن را حتی محدود و در گروه "هنر و تجربه” تاب نیاوردند ،معاونت سینمایی دولت روحانی تلاش زیادی برای ادامه ی اکران فیلم داشت، اما در نهایت نگرانی های نمایندگان مجلس غالب شد.
منبع: برترین ها