به گزارش مشرق، جدید ترین تصمیم وزارت ورزش در قبال پرسپولیس این است که این باشگاه را به مدت 3 سال اجاره بدهد. اتفاقی که برای استقلال هم افتاده و اسپانسر این تیم، به مدت سه سال استقلال را کرایه کرده است!
اتقاقی عجیب که تنها در فوتبال ایران رخ می‌دهد و نمونه‌اش در هیچ جای جهان قابل رویت نیست. اما وقتی این موضوع قابل تامل‌تر می‌شود، که بدانیم وزارت ورزش در قبال استقلال هم همین کار را انجام داده است، اما نتیجه چه بوده است؟
استقلال مشکلات سابق خود را همچنان دارد. پول بازیکنان پرداخت نمی‌شود و حاشیه‌های این عدم پرداخت، گریبان تیم را گرفته و خواهد گرفت.
حالا که می‌دانیم اجاره سه ساله هم نمی‌تواند دردی را دوا کند، چه اصراری بر انجام این کار است؟
ماجرا از این قرار است که رییس سازمان خصوصی سازی گفته با شرایط به وجود آمده برای پرسپولیس، امکان فروش آن وجود ندارد. تا زمانی که مساله حق پخش درست نشود، تا زمانی که باشگاه ها درآمد زایی نداشته باشند و اموال‌شان هم در اختیار خریدار قرار نگیرد، تنها کسانی مایل به خرید این باشگاه ها هستند که به دنبال شهرت هستند و معلوم نیست پس از حصول شهرت، با باشگاه چه می‌کنند.
دولت حسن روحانی تلاش زیادی برای سامان دادن به وضعیت این دو تیم انجام داده و خارج کردن آن ها از واگذاری، یکی از آن ها بوده است. وقتی ساز و کار دستی وجود ندارد، واگذاری می‌تواند منجر به نابودی این تیم ها بشود. دولت اگر به فکر این تیم‌هاست، باید منابع درآمد پایداری برای تیم ها تدارک ببیند. در غیر این صورت، افراد شهرت طلب با خرج‌های 4 - 5 میلیاردی گرد این تیم‌ها هستند و با این خرج کردهای اندک برای خود محبوبیت جعلی درست می‌کنند.
با کسب محبوبیت این دسته افراد، کار کردن برای وزارت ورزش نیز سخت تر خواهد شد. وزارت ورزش به خاطر نیازی که به کمک‌های این افراد برای اداره باشگاه ها دارد، در حال حاضر در قبال آن ها سکوت کرده است، اما اگر روزی ساز و کار فراهم شود، سخت است به هواداران گفت اینگونه افراد چطور انسان هایی هستند و شرایط برای وزارت هر روز از روز پیش سخت تر خواهد شد.
اتقاقی عجیب که تنها در فوتبال ایران رخ می‌دهد و نمونه‌اش در هیچ جای جهان قابل رویت نیست. اما وقتی این موضوع قابل تامل‌تر می‌شود، که بدانیم وزارت ورزش در قبال استقلال هم همین کار را انجام داده است، اما نتیجه چه بوده است؟
استقلال مشکلات سابق خود را همچنان دارد. پول بازیکنان پرداخت نمی‌شود و حاشیه‌های این عدم پرداخت، گریبان تیم را گرفته و خواهد گرفت.
حالا که می‌دانیم اجاره سه ساله هم نمی‌تواند دردی را دوا کند، چه اصراری بر انجام این کار است؟
ماجرا از این قرار است که رییس سازمان خصوصی سازی گفته با شرایط به وجود آمده برای پرسپولیس، امکان فروش آن وجود ندارد. تا زمانی که مساله حق پخش درست نشود، تا زمانی که باشگاه ها درآمد زایی نداشته باشند و اموال‌شان هم در اختیار خریدار قرار نگیرد، تنها کسانی مایل به خرید این باشگاه ها هستند که به دنبال شهرت هستند و معلوم نیست پس از حصول شهرت، با باشگاه چه می‌کنند.
دولت حسن روحانی تلاش زیادی برای سامان دادن به وضعیت این دو تیم انجام داده و خارج کردن آن ها از واگذاری، یکی از آن ها بوده است. وقتی ساز و کار دستی وجود ندارد، واگذاری می‌تواند منجر به نابودی این تیم ها بشود. دولت اگر به فکر این تیم‌هاست، باید منابع درآمد پایداری برای تیم ها تدارک ببیند. در غیر این صورت، افراد شهرت طلب با خرج‌های 4 - 5 میلیاردی گرد این تیم‌ها هستند و با این خرج کردهای اندک برای خود محبوبیت جعلی درست می‌کنند.
با کسب محبوبیت این دسته افراد، کار کردن برای وزارت ورزش نیز سخت تر خواهد شد. وزارت ورزش به خاطر نیازی که به کمک‌های این افراد برای اداره باشگاه ها دارد، در حال حاضر در قبال آن ها سکوت کرده است، اما اگر روزی ساز و کار فراهم شود، سخت است به هواداران گفت اینگونه افراد چطور انسان هایی هستند و شرایط برای وزارت هر روز از روز پیش سخت تر خواهد شد.