شرکت تحقیقات بازار YouGov تحقیقی در مورد میزان محبوبیت هر یک از کاندیداهای ریاست جمهوری انجام داده و اطلاعات آن را به صورت مفصل منتشر کردند. این دادهها را از شیوههای مختلفی میتوان بررسی کرد. یک چارتیست حرفهای هم با بررسی این دادهها به این سوال پاسخ داد که آیا ممکن است کاندیدای نهایی جمهوریخواهان، دونالد ترامپ باشد؟ یا اینکه آیا کلینتون کاندیدای نهایی دموکراتها است؟
برای پاسخ به این سوال، تحلیلی ساده از دادههای آماری دورههای قبل انتخاباتی انجام و نشان داد که یک نفر صرفا به دلیل محبوبیت بین همحزبانش لزوما دارای شانس بالایی برای انتخاب به عنوان کاندیدای نهایی از همان حزب ندارد. اعضای یک حزب، لزوما به محبوبترین فرد راینمیدهند بلکه به کسی رای میدهند که بیشترین شانس پیروزی را دارد.
بیشترین شانس پیروزی چه زمانی به دست میآید؟ طبعا افراد وابسته و طرفدار حزب رقیب، به کاندیدای خود رای میدهند که آمار رای قطعی آنها را میتوان از پیش حدس زد. افراد تعیین کننده برای ریاست جمهوری، مردم مستقل هستند که حدود ۴۷% از جمعیت آمریکا را تشکیل میدهند.
یک فرد عضو یک حزب، به کسی برای تعیین فرد نهایی نماینده آن حزب در انتخابات ریاست جمهوری رای میدهد که اولا دارای محبوبیت بالایی در بین طرفداران حزبش باشد و ثانیا دارای کمترین میزان تنفر در بین مستقلها باشد.
در انتخابات سال ۲۰۱۲، ترامپ رای ۵۸% در بین جمهوریخواهها داشت. ولی ۵۷% از مستقلها هم از او متنفر بودند. در عوض میت رامنی که دومین رای در میان جمهوریخواهان را داشت، به دلیل میزان کمتر تنفر مردم از او، به عنوان کاندیدای نهایی جمهوریخواهان انتخاب شد.
محبوبیت کاندیداهای حزب جمهوریخواه در سال ۲۰۱۶
دونالد ترامپ و جب بوش، کاندیداهای پر سر و صدای حزب جمهوری خواه هستند که میزان محبوبیت بالایی در بین همحزبیهای خود دارند. ولی افراد مستقل به طرز چشمگیری از این دو متنفر هستند. طبعا انتخاب این دو نفر به عنوان کاندیدای نهایی حزب جمهوریخواه به ضرر آنها خواهد بود. به نظر شما جمهوریخواهان دست به یک انتخاب اشتباه میزنند؟
محبوبیت کاندیداهای حزب دموکرات در سال ۲۰۱۸
وضعیت کاندیدای بسیار محبوب حزب دموکرات هم چندان خوب نیست. مستقلها بیشترین تنفر را از وی دارند و در صورت انتخاب وی، احتمال دارد که برنده انتخابات حزب جمهوری خواه باشد. فعلا ساندرز به مربع طلایی نزدیک شده است.
بر خلاف نمودار مربوط به حزب جمهوری خواه، فراوانی کاندیداهای حزب دموکرات در این مربع طلایی بسیار کم است و این یک نشانه خطر برای دموکراتها است.
فراموش نکنیم که این نمودارها ممکن است در طول زمان تغییر وضعیت دهند. محبوبیت یک شاخص ایستا نیست. شاید اگر بخواهیم همین نمودارها را در ماه آینده رسم کنیم، با نتایج کاملا متفاوتی روبرو شویم.
منبع: خبرنامهی دیتاپارتنرز