کد خبر 464577
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۸

روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده به روز «دحوالارض» مشهور است. در این روز خداوند متعال به زمین حیات بخشید و بخش‌هایی از کره زمین که سراسر آب بود، شروع به خشک شدن کرد.

به گزارش مشرق، روایات متعددی تاکید دارد که اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه معظمه و بیت‌الله الحرام بود. برخی مفسران، آیه 30 سوره نازعات: «والارض بعد ذلک دحاها» را بر این واقعه تفسیر کرده‌اند.

از حضرت علی(ع) روایت است که فرمود: «نخستین رحمتی که از آسمان بر زمین نازل شد، در روز 25 ذی‌القعده روز دحوالارض بوده است و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صدساله می‌رسد؛ عبادت صدساله‌ای که روزهای آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است و هر جماعتی که در این روز گردهم آیند و به ذکر پروردگار پردازند، پراکنده نمی‌شوند مگر آنکه حاجاتشان برآورده شود. در این روز هزاران رحمت از سوی خداوند نازل می‌شود که نود و نه درصد آن از آن کسانی است که روزش را به روزه و ذکر مشغول باشند و شبش را به احیا و عبادت بپردازند.» (المراقبات، ص 186)

تعبیر اینکه در روز دحوالارض رحمت خدا منتشر شده و از برای عبادت و ذکر خدا در آن، اجر بسیار است و امثال آن، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این ماه ترغیب می‌کند.

یکی از شاخص‌ترین اعمال این روز، روزه گرفتن است که در روایات بر آن تاکید بسیار شده و معادل روزه هفتاد سال و کفاره گناهان هفتاد سال است.

در این روز علاوه بر روزه و عبادت و ذکر خدا، غسل و اعمال دیگری وارد شده که در مفاتیح‌الجنان ذکر شده است.

همچنین یکی از مستحبات موکد این روز، زیارت حضرت رضا(ع) است که از افضل مستحبات به شمار می‌رود.

منبع: کیهان