سؤال: اگر کسى تنها این ترس را داشته باشد که بعد از برگشت از منى، در اثر ازدحام نتواند طواف کند یا به مشقت بیفتد، آیا مى تواند اعمال حج را مقدم دارد یا نه؟
پاسخ: موردِ جوازِ تقدیم نیست و نمى تواند مقدم بدارد.
سؤال: اعمال حج را به جهت خوف حیض، بر اعمال منى مقدم داشت، ولى چون طواف یا سعى را قطع کرده بود، به طورى که مى باید اتمام و اعاده کند و چنین کرد، آیا بعد از اعمال منى بر او چیزى نیست؟
پاسخ: اگر وظیفه را طبق مسأله 409 مناسک، انجام داده چیزى بر او نیست.
سؤال: آیا نایب هم، اگر خوف حیض یا مرض داشته باشد، مى تواند اعمال حج را بر وقوفین و اعمال منى مقدم بدارد یا نه؟
پاسخ: مانع ندارد با توجه به مسأله عذر طارى در نائب، یعنی اگر از ابتدا می داند که مبتلا به خوف حیض می شود نیابت او محل اشکال است.
سؤال: کسانى که اعمال حج را قبل از اعمال منى انجام مى دهند، آیا مى توانند سعى را بعد از برگشتن از منى انجام دهند و باقى اعمال را قبل؟
پاسخ: سعى را باید در وقت خود انجام دهد، و بنا بر احتیاط واجب بعد از نماز طواف سعى کند، و در وقتش نیز اعاده نماید.
سؤال: کسانى که اعمال حج را مقدم بر وقوفین مى نمایند، آیا باید اقرب زمان به موقفین را رعایت کنند؟
پاسخ: لازم نیست و بنابر احتیاط واجب غیر مریض و پیر مرد قبل از روز پنجم محرم نشوند.
سؤال: تشخیص عذر براى کسانى که اعمال حج را مقدم مى دارند، بر عهده خود آنان است یا بر عهده گردانندگان گروه و مسؤولین؟
پاسخ: تشخیص با خود مکلّف است.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله وحید خراسانی