عزتی یادی از گذشته اش می كند و میگوید: «پدرم یا کلا در فامیل ما کسی ورزشکار نبوده. نمیداند چطور شد به ورزش کشیده شدم. من فوتبال را ول کرده بودم و میرفتم پیش برادرم سرکار. یکبار بسیج محلمان من را برای بازی دوستانه دعوت کرد و من مرخصی گرفتم و رفتم بازی که دوباره انگیزه پیدا کردم. به برادرم گفتم به آقا (پدرم) بگوید دیگر کارگر نمی خوای. از آنجا استارت زدم و رفتم دنبال فوتبال.»
او ادامه می دهد: «من اگر فوتبالیست نمیشدم یك کارمند ساده می شدم. درآمد پدر و مادرم خیلی پایین بود و من اصلا فکر نمی کردم حتی روزی کیش بروم. سال اولی که با حسینآقا با تیم زیر ۲۳ سال رفتم کیش آسمان را نگاه میکردم و میگفتم خدایا؟ علی عزتی اینجا چه کار میکند؟ دستت درد نکنه که به من لیاقت دادی تا بیایم و اینجا را ببینم. تو بازی های آسیایی رفتم امارات. جایی که هرکسی نمی تواند برود. به ویژه در شهریار ولی من از طریق فوتبال توانستم.»
عزتی در مورد نفت تهران هم می گوید: «ما یک دوره با آقای ابراهیم زاده و یک دوره با آقای فرکی پنجم شدیم. دوره آقای یحیی سوم شدیم و پارسال هم سوم شدیم. البته انشالله امسال قهرمان میشویم. نفت شخصیت قهرمانی دارد چون در این چند ساله باشگاه شکل گرفته و دیگر نفت سال اول نیست که دنبال ماندن در لیگ باشد.»