متن این بیانیه که در باره برجام میباشد و با ابتکار «کمپین همبستگی با ایران» شکل گرفته، به‌انضمام اسامی برخی از حامیان اولیه آن در زیر آمده است. لازم به ذکر است که حمایت‌های زیر تنها طی ساعات اولیه بعد از انتشار بیانیه به‌دست آمده و این روند حمایت فزاینده در بین فعالان صلح بین‌المللی و سازمان‌های مربوطه هم‌چنان ادامه دارد.
موافقت‌نامه هستهای ایران:
الغاء تحریم‌ها، آری
موانع غیرقانونی برای ایران نه
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) توافقات انجام شده مابین ایران و کشورهای 1+5 را مطرح می‌سازد. گروه کشورهای 1+5 تحت سیطره آمریکا و متحدان اروپایی آن کشور (انگلیس، فرانسه و آلمان)، که دشمنان اصلی ایران می‌باشند، قرار دارد. در حالی که برجام برای تأیید و یا تکذیب تحت بررسی مجلسین نمایندگان و سنای آمریکا قرار دارد، ما امضاءکنندگان زیر نظرات و مطالبات خود را به شرح زیر اعلام می‌داریم.
* با توجه به این واقعیت که تحریم‌های موجود با هدف شکستن مقاومت مردم ایران و تغییر رژیم این کشور به ایران تحمیل شده است، این توافقنامه هستهای که برخی از تحریم‌های ایران را تعلیق و نهایتا الغاء می‌نماید نشانگر شکست سیاست تحمیل تحریم‌ها به ایران میباشد. با این‌که این تحریم‌ها به‌طور مشروط رفع می‌شوند، بازهم فی‌النفسه برای ایران دستاورد محسوب می‌شود. این دستاورد فقط به شکرانه مقاومت قهرمانانه مردم ایران حاصل شده است.
* در این حال، جنبه دیگری در این موافقت‌نامه وجود دارد که نباید نادیده گرفته شود. این جنبه که با دستاورد ایران در تضاد میباشد، مربوط به این امر است که ایران، به‌واسطه این موافقت‌نامه، پذیرفته است که از برخی از حقوق قانونی خود برای دستیابی و توسعه فنآوری هستهای رسما چشم‌پوشی کند. این به این معنی است که در رابطه با ماهیت امتیازاتی که طرفین به یکدیگر واگذار کرده و از هم گرفته‌اند یک تفاوت اساسی وجود دارد. قرار است ایران رسما از برخی از حقوق قانونی خود صرف‌نظر کند؛ کشورهای معاند ایران در مقابل، این تعهد غیرقابل اطمینان را به ایران داده‌اند که بخشی از حقوق ایران را که مدت‌ها از این کشور دریغ کرده بودند، به طور محدود و مشروط به‌رسمیت بشناسند. به عبارت دیگر، این توافقنامه تماما در باره حقوقی از ایران است که قبلا منکر آنها بوده‌اند. همین کشورهای معاند ایران که وعده داده‌اند برخی از حقوق ایران را اکنون به‌رسمیت بشناسند، در عین‌حال به‌واسطه همین قرارداد هستهای، انکار کردن سایر حقوق ایران را قانونیت بخشیده‌اند.
* حقوقی که ایران از آنها چشم‌پوشی خواهد کرد شامل پذیرفتن محدودیت در رابطه با تقریبا کلیه وجوه مختلف برنامه فنآوری هستهای ایران به مدت 10 تا 15 سال و حتی بیشتر میباشد. این محدودیت‌ها که تحت تهدیدات جنگی و فشارهای دیپلماتیک به ایران تحمیل شده‌اند نه تنها ظرفیت‌های جاری ایران را برای غنی‌سازی تولیدات اورانیوم خود کاهش می‌دهد، بلکه مانع توسعه و گسترش صنعت فنآوری صلح‌آمیز هستهای ایران نیز می‌گردد. مطابق قوانین و مقررات "آژانس بین‌المللی انرژی اتمی" محدودیت‌هایی که به‌واسطه برجام به ایران تحمیل شده هیچ پایه و اساس قانونی ندارد. و لذا این محدودیت‌ها کاملا غیرقانونی می‌باشند.
* این توافقنامه هم‌چنین به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی – که به‌شدت تحت نفوذ آمریکا قرار دارند – اجازه می‌دهد به جمع‌آوری "اطلاعاتی" بپردازند که اساسا فعالیت جاسوسی تحت نام بازرسی‌های گسترده میباشد. این بازرسی‌ها نه فقط در عرصه‌های هستهای ایران انجام می‌شود بلکه در کلیه عرصه‌های کشور، منجمله عرصه‌های نظامی صورت می‌گیرد که دولت آمریکا و کشورهای متحد آن کشور این نقاط را محل فعالیتهای مظنونانه اعلام نمایند. با توجه به تجربه گذشته بازرسان آژانس انرژی اتمی در کشور عراق، که به‌عنوان عاملی برای کسب آمادگی برای دست‌یازیدن به جنگ علیه عراق صورت گرفت و هم‌چنین با توجه به فعالیتهای مشکوک قبلی این‌گونه بازرسان در خود کشور ایران که پیش از کشتن دانشمندان هستهای ایران صورت گرفت، حق بازرسی‌های خارج از حد متعارف که به‌واسطه توافقنامه هستهای در اختیار آژانس گذارده شده، خطر بسیار بالایی برای ایران در بردارد و حتی استقلال ایران را به خطر می‌اندازد.
* همان‌گونه که بسیاری از فعالان جنبش مقاومت، هم در ایران و هم در خارج از این کشور، هشدار داده‌اند، دولت آمریکا قصد دارد از این قرارداد هستهای هم‌چون ابزار دیگری برای بی‌ثبات‌سازی و سرکوب انقلاب ایران استفاده کند. این قصد آمریکا هم‌اکنون از متن قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل مشهود میباشد. این قطعنامه، که بلافاصله پس از موافقت‌نامه هستهای به تصویب رسید، در حالی‌که توافقنامه مذکور را تأیید و تصویب می‌کند، ایران را از به‌کارگیری و تولید برخی از انواع موشک‌های متعارف منع می‌کند. ایران، به‌عنوان کشوری که مستمرا با حمله نظامی از جانب آمریکا تهدید می‌شود، از جانب همان کشور متجاوزی که قبلا هزاران انسان بی‌گناه را با استفاده از بمب اتمی به قتل رسانده و در حال حاضر صدها موشک هستهای در اختیار دارد، مخاطب قرار گرفته و گفته می‌شود که حق دفاع از خود را باید محدود کند. آمریکا به خود اجازه می‌دهد به کشوری که قصد دارد هدف حمله خود قرار دهد تعیین تکلیف کند که از چه سلاح‌هایی می‌تواند استفاده کند و از چه سلاح‌هایی نمی‌تواند بهره گیری کند.
* با وجودی که این حق قانونی ایران به‌عنوان یک کشور مستقل است که در باره هر مسأله مورد علاقه خود با هر کشور دیگری به‌توافق برسد – منجمله کشورهایی که تحت حاکمیت دشمنان آن می‌باشند – ما امضاءکنندگان زیر که متعهد به مبارزه در راه صلح و عدالت می‌باشیم نمی‌توانیم نسبت به فشارهای آمریکا و متحدان آن بر ایران که به قصد وادار کردن دولت و مردم آن کشور صلح‌جو برای دست‌کشیدن از حقوق قانونی‌اش به‌عمل می‌آید ساکت بمانیم.
ما اعلام می‌داریم: مخاف تحمیل محدودیت‌های غیرقانونی به ایران هستیم.
اسامی امضاءکنندگان:
1. میگوئل دسکوتو بروکمن، رئیس سابق مجمع عمومی سازمان ملل، وزیر خارجه سابق نیکاراگوآ
2. رمزی کلارک، دادستان سابق آمریکا و وکیل شناخته شده بین‌المللی در امور حقوق بشر
3. دنیس هالیدی، دستیار سابق دبیرکل سازمان ملل و هماهنگ کننده سابق کمک‌های انسانی سازمان ملل به عراق
4. هنز ون اسپونک، دستیار سابق دبیرکل سازمان ملل و هماهنگ کننده سابق کمک‌های انسانی سازمان ملل به عراق
5. مایک گراول، سناتور سابق آمریکا (از حزب دموکرات)
6. جیولیتو چی‌یسا، عضو سابق پارلمان اروپا از ایتالیا و روزنامه‌نگار
7. مایکل چوسودوسکی، مؤسس پایگاه اطلاع‌رسانی گلوبال ریسرچ، اقتصاددان، نویسنده، استاد دانشگاه و دریافت‌کننده "جایزه حقوق بشر برای حراست از حقوق مدنی و کرامت انسانی"
8. جیمز پتراس، جامعه‌شناس، نویسنده، استاددانشگاه و دریافت‌کننده "جایزه حرفه خدمات برجسته" از انجمن جامعه‌شناسان آمریکا
9. می‌رید مگویر، برنده جایزه صلح نوبل
10. سارا فلاندرز، عضو مؤسسین و از گردانندگان اصلی "مرکز اقدام بین‌الملل"
11. سیندی شیهان، فعال شناخته شده جنبش ضدجنگ و بنیانگذار "کمپ کیسی"
12. جو لومباردو، هماهنگ‌کننده "اتحاد ملی ضدجنگ" – ائتلاف یونک
13. اسماعیل حسین‌زاده، اقتصاددان، نویسنده و استاددانشگاه، مقیم آمریکا
14. آرت اولیور، شهردار سابق شهر بل‌فلاور در ایالت کالیفرنیا
15. ماتیو پی هوه، نماینده ارشد غیرنظامی سابق وزارت خارجه آمریکا در افعانستان
16. جیمز کاککرفت، استاد دانشگاه، فعال سیاسی، نویسنده و شاعر
17. فرید اساک، نویسنده، استاد دانشگاه و کمیسر عالی آفریقای جنوبی در برابری جنسیتی
18. مهدی داریوش ناظم‌الرعایا، جامعه‌شناس، نویسنده و تحلیل‌گر برجسته امور ژئوپولیتیک
19. استفن لندمن، نویسنده و میزبان شبکه رادیوی مترقی
20. پل لارودی، بنیانگذار "جنبش آزادی غزه" و "جنبش آزادی فلسطین"
21. دنیس رنکورت، دانشمند و استاد سابق فیزیک و نویسنده
22. نچاما میلر، فیلس"وف و دانشمند علوم سیاسی
23. کریس بمبری، فعال سیاسی و از رهبران گروه سوسیالیست‌های بین‌المللی
24. امیر تفرشی، دبیر اجرایی "خانه آمریکای لاتین"
25. فیلیپ جیرالدی، کارشناس ضدتروریسم و کارمند سابق سیا در امور اطلاعات نظامی، مدیر اجرایی شورای منافع ملی آمریکا
26. عبدالحمید شهرابی، عضو هیئت مؤسس و هماهنگ‌کننده "کمپین همبستگی با ایران"
27. دیوید سوانسون، فعال جنبش ضدجنگ و نویسنده
28. مایکل کولون، نویسنده، روزنامه‌نگار و تاریخ‌شناس
29. ژیلس مونیر، روزنامه‌نگار و نویسنده
30. اریک والبرگ، اقتصاددان، روزنامه‌نگار و نویسنده
31. مانوئل اوچسنریتر، نویسنده و روزنامه‌نگار
32. میخائیل جونز، نویسنده و روزنامه‌نگار
33. دیئو دونه، کمدین فرانسوی
34. هنری ولتمیر، استاد جامعه‌‌شناسی و نویسنده
35. پپه اسکوبار، نویسنده ایشیا تایمز
36. سیلویا کاتوری، روزنامه‌نگار
37. اریک والبرگ، نویسنده و روزنامه‌نگار
38. ژیلس مونیر، نویسنده، روزنامه‌نگار و دبیرکل انجمن دوستی فرانسه و عراق
39. جین میشل ورنوچت، تحلیل‌گر ژئوپولیتیک