«مجید حداد عادل» به سال 1330 شمسی در تهران متولد شد.  مجید در سال 1348 پس از اخذ دیپلم ریاضى وارد دانشگاه صنعتى شریف شد و در رشته مهندسى متالوژوى به تحصیل پرداخت.

در سال‏هاى 1350 و 1351 به سبب فعالیت‏هاى مذهبى و سیاسى به زندان افتاد . در سال 1353 از دانشگاه فارغ‏التحصیل شد. در سال 1357 براى گذراندن یک دوره مدیریت به انگلستان رفت. با پیروزى انقلاب اسلامى  تحصیل را رها کرد و به ایران بازگشت. وى تا زمان شهادت در مشاغل زیر را دارا بود:

-مسئولیت در دفتر نخست وزیرى،

-مسئولیت بخش فرهنگى جهاد سازندگى،

-نظارت بر انتشار مجله‏ى «جهاد سازندگى»،

-عضویت در شوراى مدیریت تولید رادیو،

-همکارى با شوراى عالى دفاع، معاونت سیاسى- ادارى استاندارى کرمانشاه،

-سرپرستى استاندارى کرمانشاه.

مجید حداد عادل در  در عصر روز سه شنبه هفتم مهر 1360 ، در جبهه دارخوین بر اثر اصابت ترکش کاتیوشا از ناحیه‏ى سر مجروح شد و به شهادت رسید. «دکتر غلامعلی حداد عادل»، برادر بزرگ‌تر او است.

مجید حداد عادل در قطعه : 24 ردیف : 98 شماره :47 آرام گرفته است. او شاعری توانمند بود که یکی از سروده هایش ، هم اکنون بر فراز مزارش حک شده است:

می نشینی بر کرانه، می کشی از دل زبانه
او به میدان در نبردی با ستمکار زمانه
می شود ناگه به سویش تیری از دشمن روانه
قامت سرو بلندش بشکند چون از  میانه
شکر خالق می گذاری ، بر لبت هست این این ترانه
لن تنالوا البر حتی تنفقوا ممّا تحبون