در صورت آب شدن این حجم از یخ سطح آب اقیانوس ها و دریاها نزدیک به ۶۰ متر بالاتر خواهد آمد و همین امر باعث می شود تا خشکی های بسیاری در سطح زمین به زیر آب فرو روند، مکان هایی که هم اکنون محل زندگی بیش از یک میلیارد نفر به حساب می آیند.
به گفته «کن کالدیرا»، دانشمند علوم جوی دانشگاه استنفورد، در صورتی که تمامی سوخت های فسیلی کره زمین را بسوزانیم، شهرهایی همانند نیویورک، واشنگتن، میامی، لندن، رم و توکیو همگی به همراه سایر شهرهای دنیا به زیر آب خواهند رفت.
دی اکسید کربن یک گاز گلخانه ای به حساب می آید که گرمای نور خورشید را در اتمسفر زمین به دام می اندازد. سوزاندن سوخت های فسیلی همانند ذغال سنگ و نفت موجب آزاد شدن دی اکسید کربن و بالا رفتن دمای کلی سطح کره زمین خواهد شد. این گرم شدن جهانی سبب آب شدن پهنه های یخی و بالا آمدن سطح آب اقیانوس ها می شود.
بیشتر پهنه ها وصفحات یخی قطب جنوب در حال حاضر تقریبا پایدار و ثابت هستند و این به معنای برابری مقدار یخ ذوب شده با میزان یخ ساخته شده (البته به میزان تقریبی) است. ذوب شدن یخ های قطب جنوب علت اصلی افزایش ۱۰ درصدی سطح آب اقیانوس هاست.
در مطالعاتی که به تازگی انجام شده مشخص شد ذوب یخ در نواحی غربی قطب جنوب که ۱۰ درصد از ذخایر یخ این قاره را شامل می شود غیر قابل کنترل است. علاوه بر این روند تغییرات بوجود آمده در پهنه های یخی قاره قطب جنوب که تحت تاثیر مصرف سوخت های فسیلی و احتراق این سوخت ها است روی محل خط ساحلی اثرگذار خواهد بود.
به گفته «کالدیرا» در بهترین حالت و در صورت روی دادن خوش بینانه ترین اتفاقات ممکن اگر گرم شدن کره زمین تنها به افزایش ۲ درجه ای محدود شود، افزایش سطح آب ها در ۱۰۰۰ سال آینده به ۲ متر محدود خواهد شد. اگرچه پدیده گرم شدن کره زمین به طور کلی باعث شروع ناپایداری قسمت غربی پهنه های یخی قطب جنوب می شود و خطر روی دادن این پدیده با افزایش هر درجه سلسیوس به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد.