کد خبر 469727
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۵

حواریون از حضرت عیسی علیه السلام پرسیدند: ای روح الله! کسی که این کلمات را بگوید چه پاداشی دارد؟ فرمود: کسی که صد بار اولی را بگوید زمینیان عملی بهتر از عمل او در آن روز ندارند و در روز قیامت خوبی های او از همه بندگان بیشتر خواهد بود.

 به گزارش مشرق، یکی از این توقفگاه های مهم معنوی ده روز اول ذی حجه است و منظور از ایام معدودات در این آیه که : " وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ / تا خدا را در روزهای معین یاد کنند" نیز همین است  و "یاد" و "غفلت" با هم سازگاری ندارند. پس بپرهیز از این که در این ماه دل خود را به نجاست آلوده نمایی، به خصوص با نافرمانی. ذکر کامل که در آیه بالا آمده این است که با عقل، روح، دل و بدن در ذکر خدا باشی زیرا هر کدام از آن ها ذکر مخصوصی دارند. این فرصت را غنیمت شمار که خداوند به تو اجازه ذکر خود را داده است.

در عقل خود این را از نعمت های بزرگی بدان که عمرت برای ادای شکر آن کافی نبوده، روحت را در مقام حضور حاضر کن که گویا حاضر در نشستگاه صدق نزد پادشاه مقتدر است. با دل خود به بندگی او و شکر نعمت های بی منتهای او روی آور و با تمام اعضای بدنت مشغول انجام عبادات و طاعات شو. اگر خدا را این گونه ذکر کردی مژده بده که چنین ذکری علامت این است که خداوند تو را به تمام وجودت و با تمام وجودت ذکر کرده و برای بار دوم به خاطر پاداش چنین ذکری تو را در تمام این موارد ذکر خواهد کرد زیرا خدای متعال ذاکرین را دوباره ذکر می نماید.

فضیلت ده روز اول ذی الحجه از زبان رسول الله (ص)

درباره روایتی که پیرامون فضیلت این روزها از پیامبر صلی الله علیه و آله  وسلّم روایت شده است بیندیش آن جا که فرمودند: هیچ کدام از روزها نزد خدا بهتر و پاداشش بیشتر از روز عید قربان نیست. شخصی گفت حتی جهاد در راه خدا؟ فرمودند: حتی جهاد در راه خدا،  مگر فردی که با جان و مال خود به جهاد رفته و همه را در راه خدا بدهد و آن جا که فرمودند: روزهایی که عمل صالح در آن محبوب تر باشد نزد خدای عز وجل از این ده روز – یعنی ده روز ذی حجه - . گفتند ای رسول خدا حتی جهاد در راه خدا؟ فرمود: حتی جهاد در راه خدا مگر فردی که با جان و مالش در راه خدا جهاد کرده و جان و مال خود را فدا نماید.

این دو رواست به خصوص روایت دومی را بنگر. آنچه را خدا بزرگ می داند تو نیز بزرگ بدان. آمادگی کمال پیدا نموده و با تمامی نشاط و شوق و دعا و توسل به نگهبانان امت به خصوص در شب اول وارد این میدان شو. در تضرع خود به در کرم آنان بخواه که تو در قصد، حزب، دعا، حمایت، ولایت، شفاعت و شیعیان خود وارد نموده به درگاه خدای متعال برای توفیق، قبول، رضایت او از تو، تأیید،‌ اصلاح و تمام خیرهای دین و دنیوی و آخرتی که برای تو و خانواده ات، برادران دینی، همسایگان و کسانی که حقی به گردن تو دارند تضرع نمایند.

روایت پیامبر (ص) درباره شوق حضرت موسی (ع) به میقات

در هر شب از آن بین مغرب وعشا دو رکعت نماز به جا آور و در هر رکعت آن سوره فاتحه الکتاب و اخلاص و این آیه را بخوان: "و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله و قال موسی لاخیه هارون اخلفنی فی قومی و اصلح و لا تتبع سبیل المفسدین" تا در ثواب با حاجی ها شریک شوی گرچه حج نکرده باشی.

در هنگام قرائت این آیه شریفه از خود بپرس که این وعده چیست؟ حسرت و شوق خود را برای دیدار خدا افزایش داده و از ورشکستگان مباش - کسانی که دیدار خدا را انکار نمودند و آن گاه که قیامت فرا رسد گویند: "وای بر ما که آسایش و سعادت آن روز را از دست دادیم. آنان بار گناهان خود را به دوش می کشند و چه بار بدی."

درباره روایت پیامبر اکرم (ص) که در آن شوق حضرت موسی علیه السلام به این وعده گاه را بیان نمودند بیندیش آنجا که فرمودند در چهل روز رفت  و آمد خود به خاطر اشتیاقی که به دیدار خدا داشت  نخورد، نیاشامید و نخوابید.

پنج هدیه جبرئیل، پنج دعای عیسی (ع)

بعد از نماز صبح و مغرب در تمامی این روزها خواندن دعایی که اول آن "اللهم ان هذه الایام التی فضلتها علی غیرها" است نیز مستحب است.

از مهم ترین اعمال این ماه عمل به روایت زیر است: شیخ مفید از امام ابوجعفر علیه السلام نقل کرده اند که فرمودند: خداوند توسط جبرئیل پنج هدیه در ده روز اول این ماه برای عیسی بن مریم علیه السلام فرستاده و فرموده: عیسی با این پنج دعا دعا کن زیرا در روزهای ده گانه یعنی ده روز ذی حجه عبادتی محبوب تر از آن نزد خدواند نیست.

اول: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد بیده الخیر و هو علی کل شی ء قدیر

دوم: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له، احدا صمدا لم یتخذ صاحبه و لا ولدا

سوم: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له، احدا صمدا لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احدا

چهارم: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حی لا یموت بیده الخیر و هو علی کل شی ء قدیر.

پنجم: حسبی الله و کفی سمع الله لمن دعا لیس وراء الله منتهی اشهد لله بما دعا و انه بری ء ممن تبرء و ان لله الاخره و الاولی.

حواریون از حضرت عیسی علیه السلام پرسیدند: ای روح الله! کسی که این کلمات را بگوید چه پاداشی دارد؟ فرمود: کسی که صد بار اولی را بگوید زمینیان عملی بهتر از عمل او در آن روز ندارند و در روز قیامت خوبی های او از همه بندگان بیشتر خواهد بود و کسی که دومی را صد بار بگوید گویا تورات و انجیل را دوازده بار خوانده و پاداش آن را به دست آورده باشد.

عیسی علیه السلام پرسید: ای جبرئیل! ثواب آن چیست؟ گفت: هیچ فرشته ای در آسمان های هفتگانه قدرت حمل یک حرف از تورات و انجیل را ندارد مگر این که من و اسرافیل برانگیخته شویم. زیرا او اولین بنده ای است که "لا حول و لا قوه الا بالله" گفت. و کسی که صد بار سومی را بگوید خداوند به خاطر آن برای او ده هزار نیکی نوشته، ده هزار گناه او را پاک کرده، ده هزار درجه او را بالاتر برده و هفتاد هزار فرشته را که دست های خود را بلند کرده و بر کسی که آن را گفته است صلوات می فرستند فرود می آورد. عیسی گفت جبرئیل! ملائکه جز بر پیامبران بر کسی دیگر صلوات می فرستند؟ جبرئیل گفت: کسی که به آنچه از سوی خدا توسط پیامبران آماده است ایمان آورده و تعبیر نکند پاداش پیامبران به او داده می شود و کسی که صد بار چهارمی را بگوید فرشته ای که با خدا ارتباط دارد او را می یابد. آن گاه خداوند به گوینده آن با نگاه رحمت می نگرد و کسی که خدا با نگاه رحمت به او بنگرد بدبخت نخواهد شد. عیسی گفت: جبرئیل! ثواب پنجمی چیست؟ او گفت: این دعای من است و من اجازه ندارم آن را برای تو توضیح بدهم.

روایت شده است که امام رضا علیه السلام در راه طوس فرمودند کسی که لااله الا الله بگوید، بهشت برای او خواهد بود آن گاه فرمودند به شرط آن و شرایط‌ آن و من یکی از شرایط آن هستم.  بنابراین این دعاها نیز حتما شرایطی دارد و از شرایط قطعی آن این است که گوینده حتما معتقد به آنچه می گوید باشد .
منبع: شبستان