در سال ١٣٠۶ شمسى بنا بر قانونى جدید مردان ایرانى مکلف شدند عمامه و کلاه های سنتی خود را با کلاه پهلوى عوض کنند. دو سال پس از آن پوشیدن لباس هاى ایرانى (قبا، شال، عبا، پوستین، عمامه و غیره) براى تمام افراد مذکر ممنوع شد و جاى آن را ترکیبى از کت و شلوار و کلاه پهلوى گرفت. روحانیون نیز برای پوشیدن لباس معمول خودشان باید برگه مجوز دریافت می کردند.