این نویسندۀ فلسطینی، با انتقاد از مسئول قلمداد کردن حجاج در قبال این حادثه و متهم کردن آنان به نادانی و بی اطلاعی یا حرف و حدیث از بی کفایتی مسئولان امنیتی؛ این گونه دلیل تراشی ها را توهینی بزرگ در حدِ خود فاجعه دانست و خاطر نشان کرد که این گونه بهانه ها و توجیه تراشی ها سبب شده است که طی همه این سال ها، این گونه حوادث، در میان بی توجهی و بی وجدانی مسئولان ادامه یابد.
وی تاکید کرد که به سبب این گونه فاجعه ها، موسم حج به دغدغه و منشأ نگرانی و ترس برای حجاج و خانواده های آنان تبدیل شده است و هیچ تضمین واقعی وجود ندارد که حجاج پس از انجام فریضه حج، زنده و سالم به خانه های خود برگردند و در این میان، مشکل در بود و نبودِ پل ها نیست، بلکه مشکل در سوء مدیریت و نبود طرح و برنامه ریزی و مشکل در اجرای آن است.
سردبیر رأی الیوم، ادعاهای توجیه آمیز برخی مسئولان سعودی مبنی بر نداشتنِ تخصص کافی در اداره جمعیت، با توجه به حرکتِ همزمانِ بیش از دو میلیون نفر از حجاج به سمت مشعر و جایگاه رمی جمرات را غیرقابل قبول دانست.
وی این گونه توجیه ها را "غیر قابل قبول و فاقد قدرت قانع کنندگی و در واقع انکاری بی سابقه" شمرد و نوشت: سئوال این است که اگر مسئولان سعودی، پس از بیش از 80 سال نظارت بر برگزاری مراسم موسم حج، نتواند تخصص کافی در اداره جمعیت را داشته باشد، چه کسی می تواند به چنین تخصصی دست یابد؟
عطوان افزود: چرا عربستان سعودی، کارشناسان مسلمان و خارجی را برای این ماموریت به کار نمی گیرد، مگر همین عربستان نیست که یک ارتش از کارشناسان خارجی را در زمینه های مختلف در اختیار دارد و مگر نه این است که همین حجاج، سالانه 8.5 میلیارد دلار به خزانه عربستان سعودی می ریزند؟
عبدالباری عطوان، علت فاجعه منا را بی توجهی، نبود مدیریت هوشمند، لجبازی، نبود بازخواست و تحقیقات شفاف و سرانجام جارو کردن این فاجعه ها زیر قالی ناتوانی و انکار دانست زیرا مسئولان مستقیم یا غیرِ مستقیمِ این حوادث در اکثر مواقع، شاهزاده های خاندان حاکم هستند.