به گزارش مشرق، با وجود آنكه از ابتداي شكل گيري مناطق آزاد نسبت واردات و صادرات به صورت ناعادلانه به نفع واردات شكل گرفته بود اما اين نسبت در سال‌هاي گذشته شدت و وخامت بيشتر پيدا كرده است.
نسبت ارزش صادرات به واردات مناطق آزاد كشور از حدود 0.35 درصد در سال 1380 به حدود 0.07 در سال 91 كاهش يافته است.
به عبارت ديگر، در 10 سال گذشته واردات تقريبا همواره با شيب زيادي افزايشي بوده ولي صادرات از مناطق آزاد در طي سال‌هاي مورد اشاره رشد چنداني نداشته است و مناطق آزاد كشور در توسعه صادرات موفق نبوده است.
مقايسه ارقام صادارت و واردات در مناطق آزاد و ويژه نشان مي‌دهد تقريبا ميزان واردات 6 برابر صادرات بوده است.
بررسي نسبت صادرات از مناطق آزاد و ويژه اقتصادي به مجموع صادرات غيرنفتي نيز وضعيتي مشابه را به تصوير مي‌كشد. اين نسبت از 50 درصد در سال 84 به كمتر از 15 درصد در سال 91 كاهش يافته است كه نشان دهنده عدم توجه به صادرات در مناطق آزاد است.
به گفته كارشناسان، بخش صادرات كشور در طول سال‌هاي متمادي دچار يك بيماري مزمن بوده است. پايين نگاه داشتن دستوري نرخ ارز توسط دولت. البته اتخاذ اين سياست ممكن نبوده است مگر با دسترسي به منابع عظيم حاصل از فروش نفت.
نسبت ارزش صادرات به واردات مناطق آزاد كشور از حدود 0.35 درصد در سال 1380 به حدود 0.07 در سال 91 كاهش يافته است.
به عبارت ديگر، در 10 سال گذشته واردات تقريبا همواره با شيب زيادي افزايشي بوده ولي صادرات از مناطق آزاد در طي سال‌هاي مورد اشاره رشد چنداني نداشته است و مناطق آزاد كشور در توسعه صادرات موفق نبوده است.
مقايسه ارقام صادارت و واردات در مناطق آزاد و ويژه نشان مي‌دهد تقريبا ميزان واردات 6 برابر صادرات بوده است.
بررسي نسبت صادرات از مناطق آزاد و ويژه اقتصادي به مجموع صادرات غيرنفتي نيز وضعيتي مشابه را به تصوير مي‌كشد. اين نسبت از 50 درصد در سال 84 به كمتر از 15 درصد در سال 91 كاهش يافته است كه نشان دهنده عدم توجه به صادرات در مناطق آزاد است.
به گفته كارشناسان، بخش صادرات كشور در طول سال‌هاي متمادي دچار يك بيماري مزمن بوده است. پايين نگاه داشتن دستوري نرخ ارز توسط دولت. البته اتخاذ اين سياست ممكن نبوده است مگر با دسترسي به منابع عظيم حاصل از فروش نفت.