او در این یادداشت با مایه طنز که نیمه شهریور سال 1392 (در سال نخست دولت «تدبیر و امید» حسن روحانی) دو هفته قبل از آغاز نشست شصتوهشتم مجمع عمومی سازمان ملل این پیشبینی را مطرح کرده بود، نوشت: فرض کنید در اجلاس آتی نیویورک میز ایران و آمریکا نزدیک هم باشد. اوباما کاملا اتفاقی از جلوی میز ایران گذر کند و رئیس جمهور ایران که مدتها روی صندلی نشسته و کمرش درد گرفته در همان لحظه تصمیم بگیرد بلند شود...، از قضا اوباما این قیام پس از سالها قعود ایرانیان را به فال نیک بگیرد و خوشوبشی با رئیس جمهورمان کند و دستی هم من باب تألیف القلوب دراز نماید و قبول کنید که رد کردن دستش بیادبی است و به همین سادگی اولین آجر دیوار سیواندی ساله بیاعتمادی فرو میریزد!.
رائفیپور دو سال گذشته همچنین با طرح این سوال که «نظرتان درباره ارتباط و شروع مذاکره در دولت جدید (روحانی) با آمریکا چیست؟» از کسانی که میگویند «دیوار بیاعتمادی میان ایران و آمریکا از دیوار برلین بلندتر نیست» به طور ضمنی انتقاد کرده بود.
سهشنبه گذشته یک منبع نزدیک به هیأت ایرانی در نیویورک خبر داد که وزیر امور خارجه ایران که در حال خروج از سالن مجمع عمومی سازمان ملل بود، به طور اتفاقی با باراک اوباما (رئیسجمهور) و جان کری (وزیر خارجه) که در حال ورود به محل مجمع بودند، رو به رو شد و احوالپرسی کرد و دست داد.
این منبع مطلع نزدیک به هیات ایرانی درباره دیدار ظریف و رئیس جمهور آمریکا گفت: نقل قولها در مورد دیدار از قبل تعیین شده به هیچ وجه درست نیست.
در عین حال کارشناسان و ناظران سیاسی متعددی با رد صریح «اتفاقی بودن» این دیدار، چنین مسئلهای را در عرف دیپلماتیک سازمان ملل رد کردهاند.